سوره فصلت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره فُصِّلَت‌ْ'''، چهل و یکمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مکی|سوره‌های مکی]] و [[عزائم|سجده‌دارِ]] [[قرآن]] که در [[جزء قرآن|جزء]] ۲۴ و ۲۵ قرآن جای گرفته است. واژه «فصلت» به معنای «شیوا بیان شده» در [[آیه]] سوم آمده و به همین جهت این سوره به این نام‌ شهرت یافته است‌. سوره فصلت بیشتر درباره روی‌برگرداندن [[کفر|کافران]] از قرآن سخن می‌گوید. [[توحید|وحدانیت]] خدا، [[نبوت]] [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]]، [[قیامت]] و اشاره به سرگذشت [[قوم عاد]] و [[قوم ثمود|ثمود]] از دیگر موضوعات مطرح‌شده در آن است.

از آیات مشهور این سوره، آیه ۳۴ است که پیامبر را دعوت می‌کند در برابر بدرفتاری‌های کافران، رفتاری نیکو داشته باشد؛ همچنین آیه ۴۱ و ۴۲ که [[تفسیر قرآن|مفسران]] گفته‌اند دلیلی بر [[عدم تحریف قرآن|تحریف‌ناپذیری قرآن]] است. درباره فضیلت تلاوت این سوره از جمله از[[پیامبر(ص)]] روایت شده است هر کس سوره فصلت را قرائت کند، به تعداد تمامی حروف تشکیل‌دهنده این سوره، ده حسنه به او داده می‌شود.