سوره غافر: تفاوت میان نسخه‌ها

این [[سوره]] را '''غافر''' نامیده‌اند؛ زیرا این واژه در [[آیه]] سوم آن آمده است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۲۵۲.</ref> غافر از [[اسماء الحسنی|نام‌های خداوند]] و به معنای این است که خداوند بنده خود را عذاب نکند.<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ قرآن، ذیل واژه غفر، ص۶۰۹.</ref> سوره غافر را سوره '''مؤمن''' هم گفته‌اند؛ زیرا به داستان [[مؤمن آل فرعون]] می‌پردازد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۲۵۲.</ref> دو نام دیگر نیز برای این سوره ذکر شده است: «حم اولی» ـ خوانده می‌شود حا میم اُولیٰ ـ و «طَول».<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۴۹.</ref>

سوره غافر از [[سوره‌های مکی]] قرآن و در [[ترتیب نزول]]، شصتمین سوره‌ای است که بر [[پیامبر(ص)]] [[نزول قرآن|نازل]] شده است.<ref>معرفت، محمدهادی، علوم قرآنی، ۱۳۷۱ش، ص۱۶۷.</ref> این سوره در [[چینش کنونی قرآن|چینش کنونی]] [[مصحف|مُصحَف]] چهلمین سوره است و در [[جزء (قرآن)|جزء]] ۲۴ قرآن قرار دارد.<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۴۹.</ref>

سوره غافر ۸۵ آیه، ۱۲۲۸ کلمه و ۵۱۰۹ حرف دارد. این سوره جزو [[سوره‌های مثانی]] قرآن است.<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۴۹.</ref>

*خرمشاهی، بهاءالدین، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، انتشارات دوستان، تهران، ۱۳۷۷ش.