پرش به محتوا

آیه خیر البریه: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۱۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱ سپتامبر ۲۰۱۷
اصلاح پاورقی و منابع
imported>M.r.seifi
(اصلاح پاورقی و منابع)
خط ۵: خط ۵:


==تفسیر آیه==
==تفسیر آیه==
این [[آیه]] بر اساس [[روایت|روایات]] فراوانی که در کتاب‌های مهم [[حدیث|حدیثی]] [[اهل سنت]] و شیعه آمده است، به [[علی]] (ع) و [[شیعیان]] او تفسیر شده است.
این [[آیه]] بر اساس [[روایت|روایات]] فراوانی که در کتاب‌های مهم [[حدیث|حدیثی]] [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] و شیعه آمده است، به [[امام علی علیه السلام|علی(ع)]] و [[شیعه|شیعیان]] او تفسیر شده است.


[[حاكم حسكانی]] نیشابوری از دانشمندان معروف اهل سنت  بیش از بیست روایت را در كتاب معروفش [[شواهد التنزیل]] با اسناد مختلف نقل می‏‌كند. سند برخی از این روایات به [[ابن عباس]]،<ref>حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، ج۲، ص۳۵۸؛ سیوطی، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، ج۶، ص۳۷۹</ref> [[ابوبرزه اسلمی|ابو برزه]]،<ref>حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، ج۲، ص۳۵۹؛ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۷۹۵</ref> و [[جابر بن عبدالله انصاری]]<ref>حسکانی، شواهد التنزیل، ج۲، ص۳۶۲؛ سیوطی، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، ج۶، ص۳۷۹؛ طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۲۰، ص۳۴۱</ref> می‌رسد. برای مثال، از ابن عباس نقل شده است هنگامی که این آیه نازل شد [[پیامبر اکرم(ص)]] خطاب به حضرت علی (ع) فرمود:
[[حاكم حسكانی]] نیشابوری از دانشمندان معروف اهل سنت  بیش از بیست روایت را در كتاب [[شواهد التنزیل]] با اسناد مختلف نقل می‏‌كند. سند برخی از این روایات به [[ابن عباس]]،<ref>الحاکم الحسکانی، شواهد التنزیل، ۱۳۹۳ق، ج۲، ص۳۵۸؛ سیوطی، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۳۷۹.</ref> [[ابوبرزه اسلمی|ابو برزه]]،<ref>الحاکم الحسکانی، شواهد التنزیل، ۱۳۹۳ق، ج۲، ص۳۵۹؛ طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۷۹۵.</ref> و [[جابر بن عبدالله انصاری]]<ref>الحاکم الحسکانی، شواهد التنزیل، ۱۳۹۳ق، ج۲، ص۳۶۲؛ سیوطی، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۳۷۹؛ طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۲۰، ص۳۴۱.</ref> می‌رسد. برای مثال، از ابن عباس نقل شده است هنگامی که این آیه نازل شد [[پیامبر اکرم(ص)]] خطاب به حضرت علی (ع) فرمود:
:::«{{قلم رنگ۱|سبز|هو أنت و شیعتک، تأتی أنت و شیعتک یوم القیامة راضین مرضیین}}<ref>حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، ج۲، ص۳۵۸.</ref> یا علی!آن<small>(خیرالبریه)</small> تو و شیعیانت هستید. تو و شیعیانت روز [[قیامت]] در حالی که شما از خدا خشنود و خدا از شما خشنود است، می‌آیید.»
:::«{{قلم رنگ۱|سبز|هو أنت و شیعتک، تأتی أنت و شیعتک یوم القیامة راضین مرضیین}}<ref>حاکم حسکانی، شواهد التنزیل، ج۲، ص۳۵۸.</ref> یا علی!آن<small>(خیرالبریه)</small> تو و شیعیانت هستید. تو و شیعیانت روز [[قیامت]] در حالی که شما از خدا خشنود و خدا از شما خشنود است، می‌آیید.»


:'''قدمت اصطلاح شیعه'''
:'''قدمت اصطلاح شیعه'''
* از روایات وارده در [[شأن نزول]] آیه استفاده می‌شود که واژه [[شیعه]] در زمان پیامبر اسلام  مطرح بوده و از زبان [[رسول خدا]] (ص) صادر شده است که اشاره به پیروان خاص امیر مؤمنان [[علی بن ابی طالب]] دارد.
* از روایات وارده در [[شأن نزول]] آیه استفاده می‌شود که واژه [[شیعه]] در زمان پیامبر اسلام  مطرح بوده و از زبان [[رسول خدا]] (ص) صادر شده است که اشاره به پیروان خاص امیر مؤمنان [[علی بن ابی طالب]] دارد.{{مدرک}}


:'''برتری انسان‌های درستکار بر فرشتگان'''
:'''برتری انسان‌های درستکار بر فرشتگان'''
* تعبیر ''أُولئِكَ هُمْ خَیرُ الْبَرِیةِ'' (آنان بهترین مخلوقات‌اند) نشان می‌دهد كه  مقام انسان‌های با ایمان و درستکار از فرشتگان نیز برتر است؛ زیرا آیه شریفه مطلق است و همه مخلوقات را مد نظر قرار داده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۲۰۹</ref>
* تعبیر ''أُولئِكَ هُمْ خَیرُ الْبَرِیةِ'' (آنان بهترین مخلوقات‌اند) نشان می‌دهد كه  مقام انسان‌های با ایمان و درستکار از فرشتگان نیز برتر است؛ زیرا آیه شریفه مطلق است و همه مخلوقات را مد نظر قرار داده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۲۰۹.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
خط ۲۱: خط ۲۱:
==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
* الحاکم الحسکانی،عبید الله بن عبدالله، شواهد التنزیل لقواعد التفصیل فی الآیات النازله فی اهل البیت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، بیروت (لبنان)، ۱۳۹۳ق.
* الحاکم الحسکانی،عبید الله بن عبدالله، شواهد التنزیل لقواعد التفصیل فی الآیات النازله فی اهل البیت، بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۳ق.
* سیوطی، عبد الرحمن ابن ابی بکر، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، کتابخانه مرعشی نجفی، ۱۴۰۴ق.
* سیوطی، عبد الرحمن ابن ابی بکر، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، قم، کتابخانه مرعشی نجفی، ۱۴۰۴ق.
* طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، انتشارات اسلامی (جامعه مدرسین)، ۱۴۱۷ق.
* طباطبائی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، انتشارات اسلامی (جامعه مدرسین)، ۱۴۱۷ق.
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ناصر خسرو، تهران، ۱۳۷۲ش.
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصر خسرو، ۱۳۷۲ش.
* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، دار الکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۷۴ش.
* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش.
{{پایان}}
{{پایان}}


خط ۴۴: خط ۴۴:
  | عکس = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->نمی‌خواهد
  | عکس = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->نمی‌خواهد
  | ناوبری = <!--ندارد، دارد-->دارد
  | ناوبری = <!--ندارد، دارد-->دارد
  | رعایت شیوه‌نامه ارجاع = <!--ندارد، دارد-->ندارد
  | رعایت شیوه‌نامه ارجاع = <!--ندارد، دارد-->دارد
  | کپی‌کاری = <!--از منبع مردود، از منبع خوب، ندارد-->ندارد
  | کپی‌کاری = <!--از منبع مردود، از منبع خوب، ندارد-->ندارد
  | استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل
  | استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل
کاربر ناشناس