پرش به محتوا

عاصم بن ابی النجود کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
imported>Mgolpayegani
imported>Mgolpayegani
خط ۹۸: خط ۹۸:
*'''ابوعمر حفص بن سلیمان بن مغیره بزاز اسدی کوفی''' (۹۰-۱۸۰ق) مشهور به حفص. او ربیب (پسر همسر) عاصم بود. نوشته‌اند که حفص، پنج آیه به پنج آیه قرآن را از عاصم یاد می‌گرفت.  
*'''ابوعمر حفص بن سلیمان بن مغیره بزاز اسدی کوفی''' (۹۰-۱۸۰ق) مشهور به حفص. او ربیب (پسر همسر) عاصم بود. نوشته‌اند که حفص، پنج آیه به پنج آیه قرآن را از عاصم یاد می‌گرفت.  
ابوبکر خطیب می‌نویسد:  
ابوبکر خطیب می‌نویسد:  
:::«پیشینیان حفص را از نظر قدرت حافظه بر ابوبکر بن عیاش برتر می‌دانند چه او تمام وجوه قرائت عاصم را به یاد داشت... دقیقترین روایت از عاصم همان روایت حفص است.»  
:::«پیشینیان حفص را از نظر قدرت حافظه بر ابوبکر بن عیاش برتر می‌دانند چه او تمام وجوه قرائت عاصم را به یاد داشت... دقیق‌ترین روایت از عاصم همان روایت حفص است.»  


حفص، مردم مکه و بغداد و کوفه را اقراء می‌کرد. او تشیع خوذ را از استاد خویش یعنی عاصم گرفت. حفض هم مانند استاد خویش در بین قاریان هفتگانه، مقامی بالا دارد و قرائت او در بین مسلمانان گسترش یافت. قرائتی را که عاصم به حفض یاد داده بود همان بود که خود از ابو عبدالرحمن سلمی آموخته بود و او هم آن را از علی علیه السلام آموخته بود.<ref>جزری، محمد بن محمد، غایة النهایة فی طبقات القراء، ۱۴۲۹ق، ج۱، ص۳۸۵-۳۸۶</ref>
حفص، مردم مکه و بغداد و کوفه را اقراء می‌کرد. او تشیع خود را از استاد خویش یعنی عاصم گرفت. حفص هم مانند استاد خویش در بین قاریان هفتگانه، مقامی بالا دارد و قرائت او در بین مسلمانان گسترش یافت. قرائتی را که عاصم به حفض یاد داده بود همان بود که خود از ابو عبدالرحمن سلمی آموخته بود و او هم آن را از علی علیه السلام آموخته بود.<ref>جزری، محمد بن محمد، غایة النهایة فی طبقات القراء، ۱۴۲۹ق، ج۱، ص۳۸۵-۳۸۶</ref>


حفص از بین شاگردان عاصم، بهترین بود و داناترین فرد به قرائت او بود. او از شعبه (ابوبکر) راوی دیگر عاصم، ثقه تر هست و به همین دلیل قرآن بر اساس قرائت حفص در بین مسلمانان نوشته شد. ذهبی در کتاب خویش آورده:  
حفص از بین شاگردان عاصم، بهترین بود و داناترین فرد به قرائت او بود. او از شعبه (ابوبکر) راوی دیگر عاصم، ثقه‌تر است و به همین دلیل قرآن بر اساس قرائت حفص در بین مسلمانان نوشته شد. ذهبی در کتاب خویش آورده:  
:::«حفض در نقل حدیت حافظهٔ خوبی نداشت ولی در قرائت قرآن مورد اطمینان است. وی گفته است که با عاصم در قرائت قرآن هیچ مخالفتی نکرده است مگر در یک حرف از سورهٔ روم، الله الذی خلقکم من ضعف که حفص کلمه ضعف را با ضمه خوانده است، ولی عاصم آن را با فتحه خوانده است.»<ref>خویی، سید ابوالقاسم، البیان فی تفسر القرآن، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۱۳۰ </ref>
:::«حفص در نقل حدیت حافظهٔ خوبی نداشت ولی در قرائت قرآن مورد اطمینان است. وی گفته است که با عاصم در قرائت قرآن هیچ مخالفتی نکرده است مگر در یک حرف از سورهٔ روم، الله الذی خلقکم من ضعف که حفص کلمه ضعف را با ضمه خوانده است، ولی عاصم آن را با فتحه خوانده است.»<ref>خویی، سید ابوالقاسم، البیان فی تفسر القرآن، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۱۳۰ </ref>


زنجانی می‌نویسد:
:::«حفص مردی عالم و عامل و آگاه‌ترین اصحاب به قرائت وی بوده است». چنان که ابن معین می‌گوید، روایت و نقل صحیح قرائت عاصم را حفص انجام داده است.»
گرچه آرا و نظریات علما درباره حفص دچار نوعی اضطراب و تردید است، ولی در امر قرائت، فردی مورد اعتماد و براساس شواهد فراوان، شخصیتی مقبول و پذیرفته شده است.
*'''ابوبکر شعبة بن عیاش اسدی کوفی''' (۹۵-۱۹۳ق) قرآن را سه بار بر عاصم خواند و بر عطاء بن سائب و اسلم منقری و عمر عرضه کرد. ابوبکر از پیشوایان اهل سنت بود و حدود هفت سال پیش از مرگش سمت اقراء و بررسی قرائت دیگران را رها کرد؛ در عین حال، عالمی عامل و دانشمندی بزرگ بود.<ref>[http://lib.eshia.ir/26683/1/3120 فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «قرائت عاصم»، ج۱، ص۳۷۰۰] </ref>
*'''ابوبکر شعبة بن عیاش اسدی کوفی''' (۹۵-۱۹۳ق) قرآن را سه بار بر عاصم خواند و بر عطاء بن سائب و اسلم منقری و عمر عرضه کرد. ابوبکر از پیشوایان اهل سنت بود و حدود هفت سال پیش از مرگش سمت اقراء و بررسی قرائت دیگران را رها کرد؛ در عین حال، عالمی عامل و دانشمندی بزرگ بود.<ref>[http://lib.eshia.ir/26683/1/3120 فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «قرائت عاصم»، ج۱، ص۳۷۰۰] </ref>


کاربر ناشناس