عاصم بن ابی النجود کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

حفص، مردم مکه و بغداد و کوفه را اقراء می‌کرد. او تشیع خوذ را از استاد خویش یعنی عاصم گرفت. حفض هم مانند استاد خویش در بین قاریان هفتگانه، مقامی بالا دارد و قرائت او در بین مسلمانان گسترش یافت. قرائتی را که عاصم به حفض یاد داده بود همان بود که خود از ابو عبدالرحمن سلمی آموخته بود و او هم آن را از علی علیه السلام آموخته بود.<ref>جزری، محمد بن محمد، غایة النهایة فی طبقات القراء، 1429ق، ج1، ص385-386</ref>

:::«حفض در نقل حدیت حافظهٔ خوبی نداشت ولی در قرائت قرآن مورد اطمینان است. وی گفته است که با عاصم در قرائت قرآن هیچ مخالفتی نکرده است مگر در یک حرف از سورهٔ روم، الله الذی خلقکم من ضعف که حفص کلمه ضعف را با ضمه خوانده است، ولی عاصم آن را با فتحه خوانده است.»<ref>خویی، سید ابوالقاسم، البیان فی تفسر القرآن، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص130 </ref>