عاصم بن ابی النجود کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

عاصم بن ابی النجود کوفی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۲ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۱:۳۴

۶۲ بایت حذف‌شده ، ‏۱۲ مهٔ ۲۰۱۶

جز

←‏قرائت عاصم

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>Mgolpayegani

@@ خط ۶۵: / خط ۶۵: @@
 ==قرائت عاصم==
-عاصم در بين قرّاء، معروف به خصوصيات و خصلت‌هايى ممتاز بوده كه شخصيتى قابل توجه به او بخشيده است. وى ضابطى بی‌نهايت استوار و در دریافت قرآن از ديگران بسيار محتاط بوده است، لذا قرائت را از كسى غير از ابو عبد الرحمان سلمى كه از على(ع) فرا گرفته بود، اخذ نمی‌كرد و آن‌را بر زرّ بن حبيش كه قرائت را از ابن مسعود آموخته بود، عرضه می‌كرد.
+عاصم در بين قرّاء، معروف به خصوصيات و خصلت‌هايى ممتاز بوده كه شخصيتى قابل توجه به او بخشيده است. وى ضابطى بی‌نهايت استوار و در دریافت قرآن از ديگران بسيار محتاط بوده است، لذا قرائت را از كسى غير از ابو عبد الرحمان سلمى كه از على (ع) فرا گرفته بود، اخذ نمی‌كرد و آن‌را بر زرّ بن حبيش كه قرائت را از ابن مسعود آموخته بود، عرضه می‌كرد.
-ابن عياش می‌گويد: «عاصم به من گفت: هيچ‌كس جز ابو عبد الرحمان، حرفى از قرآن را براى من قرائت نكرد و من هر وقت كه از پيش وى باز می‌گشتم، مسموعات خود را درباره قرآن به زرّ بن حبيش عرضه می‌كردم. ابو عبد الرحمان نيز قرائت را از حضرت على و زرّ بن حبيش از عبد اللّه بن مسعود، اخذ كرده بودند».<ref>ذهبی، محمد بن احمد، معرفة القراء الكبار على الطبقات و الأعصار، ج ‏1، ص 208، استانبول، مركز البحوث الاسلامیة، چاپ اول، 1416ق.</ref>
-ابراهيم بن محمد نفطويه(متوفاى 323ق) كه پنجاه سال آموزش قرائت را به عهده داشت؛ هر وقت كه جلسه خود را آغاز می‌كرد، قرآن را به قرائت عاصم می‌خواند و پس از آن به قرائت‌هاى ديگر می‌پرداخت.<ref>ابن حجر عسقلانی، أحمد بن علی،  لسان المیزان، ج 1، ص 109، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، چاپ دوم، 1390ق. </ref>
+ابن عياش می‌گويد:
-احمد بن حنبل نيز قرائت عاصم را بر ديگر قرائت‌ها ترجيح می‌داد؛ زيرا مردم كوفه كه اهل علم و فضيلت بودند، قرائت عاصم را پذيرفته بودند.<ref>ابن حجر عسقلانی، أحمد بن علی، تهذیب التهذیب، ج 5، ص 39، هند، مطبعة دائرة المعارف النظامیة، چاپ اول، 1326ق.</ref> همان‌طور كه ذهبى نقل كرده است: «احمد بن حنبل گفته است: عاصم مورد وثوق بود و من‏ قرائت او را اختيار كرده‌ام».<ref>ذهبی، شمس الدین محمد بن أحمد، میزان الاعتدال فی نقد الرجال، ج 2، ص 358، بیروت، دار المعرفة للطباعة  النشر، چاپ اول، 1382ق.</ref> و می‌گويد: «بالاترين چيزى كه براى ما به وقوع پيوست به دست آوردن قرائت قرآن عظيم از طريق عاصم است». او سپس اسناد خود را متصلاً تا حفص نقل می‌كند كه او از عاصم و عاصم از ابو عبد الرحمان سلمى و وى از حضرت على و از زرّ بن حبيش و او از ابن مسعود گرفته و اين دو (على و ابن مسعود) آن‌را از پيامبر(ص) اخذ كرده و پيامبر نيز به واسطه جبرئيل از خداوند گرفته است.معرفة القراء الكبار على الطبقات و الأعصار، ج ‏1، ص 210.
+:::«عاصم به من گفت: هيچ‌كس جز ابو عبد الرحمان، حرفى از قرآن را براى من قرائت نكرد و من هر وقت كه از پيش وى باز می‌گشتم، مسموعات خود را درباره قرآن به زرّ بن حبيش عرضه می‌كردم. ابو عبد الرحمان نيز قرائت را از حضرت على و زرّ بن حبيش از عبد اللّه بن مسعود، اخذ كرده بودند».<ref>ذهبی، محمد بن احمد، معرفة القراء الكبار على الطبقات و الأعصار، 1416ق، ج۱، ص۲۰۸</ref>
+ابراهيم بن محمد نفطويه(متوفاى ۳۲۳ق) كه پنجاه سال آموزش قرائت را به عهده داشت؛ هر وقت كه جلسه خود را آغاز می‌كرد، قرآن را به قرائت عاصم می‌خواند و پس از آن به قرائت‌هاى ديگر می‌پرداخت.<ref>ابن حجر عسقلانی، أحمد بن علی،  لسان المیزان، ج۱، ص۱۰۹، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، چاپ دوم، ۱۳۹۰ق. </ref>
+احمد بن حنبل نيز قرائت عاصم را بر ديگر قرائت‌ها ترجيح می‌داد؛ زيرا مردم كوفه كه اهل علم و فضيلت بودند، قرائت عاصم را پذيرفته بودند.<ref>ابن حجر عسقلانی، أحمد بن علی، تهذیب التهذیب، ج۵، ص۳۹، هند، مطبعة دائرة المعارف النظامیة، چاپ اول، ۱۳۲۶ق.</ref> همان‌طور كه ذهبى نقل كرده است: :::«احمد بن حنبل گفته است: عاصم مورد وثوق بود و من‏ قرائت او را اختيار كرده‌ام».<ref>ذهبی، شمس الدین محمد بن أحمد، میزان الاعتدال فی نقد الرجال، ج۲، ص۳۵۸، بیروت، دار المعرفة للطباعة  النشر، چاپ اول، ۱۳۸۲ق.</ref> و می‌گويد:
+:::«بالاترين چيزى كه براى ما به وقوع پيوست به دست آوردن قرائت قرآن عظيم از طريق عاصم است». او سپس اسناد خود را متصلاً تا حفص نقل می‌كند كه او از عاصم و عاصم از ابو عبد الرحمان سلمى و وى از حضرت على و از زرّ بن حبيش و او از ابن مسعود گرفته و اين دو (على و ابن مسعود) آن‌را از پيامبر(ص) اخذ كرده و پيامبر نيز به واسطه جبرئيل از خداوند گرفته است.<ref>معرفة القراء الكبار على الطبقات و الأعصار، ج۱، ص۲۱۰.</ref>
 از اين‌رو، همواره بزرگان و شاخص‌هاى فقهاى اماميّه، قرائت عاصم به ‏روايت حفص را ترجيح داده و برگزيده‌اند؛ زيرا آن‌را يگانه قرائت برتر و مطابق با لهجه فصيح قريش كه قرآن بر وفق آن نازل گشته می‌دانستند كه عرب و مسلمانان بر آن توافق دارند.
-ابن شهرآشوب  در كتاب پر ارج خود «المناقب» گويد: «عاصم قرائت را از ابو عبد الرحمان سلمى فرا گرفته، كه او نيز قرائت تمامى قرآن را از على امير مؤمنان(ع) دريافت نموده» و اضافه می‌كند «فصيح‌ترين قرائات، قرائت عاصم است، زيرا از ريشه آن فرا گرفته و هر آنچه ديگران كج رفته‌اند، او راه استوار را انتخاب نموده است».<ref>ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی‌طالب(علیهم السلام)، ج ‏2، ص 43، قم، انتشارات علامه، چاپ اول، 1379ق.</ref>
-همچنين فقيه گرانمايه علّامه‏ حلّى در كتاب «المنتهى» گويد: «بهترين قرائت‌ها نزد من، قرائت عاصم است».<ref>علامه حلّی، حسن بن یوسف، منتهی المطلب فی تحقیق المذهب، ج ‌5، ص 64، مشهد، مجمع البحوث الإسلامیة، چاپ اول، 1412ق.</ref>
+ابن شهرآشوب  در كتاب خود «المناقب» گويد:
+:::«عاصم قرائت را از ابو عبد الرحمان سلمى فرا گرفته، كه او نيز قرائت تمامى قرآن را از على امير مؤمنان(ع) دريافت نموده» و اضافه می‌كند «فصيح‌ترين قرائات، قرائت عاصم است، زيرا از ريشه آن فرا گرفته و هر آنچه ديگران كج رفته‌اند، او راه استوار را انتخاب نموده است».<ref>ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی‌طالب (علیهم السلام)، ج۲، ص۴۳، قم، انتشارات علامه، چاپ اول، ۱۳۷۹ق.</ref>
+همچنين علّامه‏ حلّى در كتاب «المنتهى» گويد: «بهترين قرائت‌ها نزد من، قرائت عاصم است».<ref>علامه حلّی، حسن بن یوسف، منتهی المطلب فی تحقیق المذهب، ج۵، ص۶۴، مشهد، مجمع البحوث الإسلامیة، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.</ref>
 ==شخصيت علمى و دينى==