کاربر ناشناس
صدیق (لقب): تفاوت میان نسخهها
←صدیق اکبر
imported>Mgolpayegani جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Sh.hoseini |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
== صدیق اکبر == | == صدیق اکبر == | ||
در روایات [[شیعه]] و [[اهل سنت]]، از حضرت علی(ع) به عنوان صدیق اکبر یاد شده است و این لقب را رسول خدا به او داده است.<ref> کاشانی، ص۳۴۲؛ صدوق، الامالی، ص۲۷۴؛ صدوق، مسندالرضا، ج۲، ص۹</ref><ref> کنزالعمال، ج۱۱، ص۶۱۶؛ کشف الغمه، ج۲، ص۱۲؛ المناقب، ابن شهر آشوب، ج۲، ص۲۸۶؛ ابن کثیر، ج۱، ص۴۳۱؛ ابن ابی شیبه، ج۷، ص۴۹۸؛ ابن ابی الحدید، ج۱۳، ص۲۰۰؛ طبرانی، ج۶، ص۲۶۹</ref>؛ در روایتی رسول اکرم، از علی بن ابی | در روایات [[شیعه]] و [[اهل سنت]]، از حضرت علی(ع) به عنوان صدیق اکبر یاد شده است و این لقب را رسول خدا به او داده است.<ref> کاشانی، ص۳۴۲؛ صدوق، الامالی، ص۲۷۴؛ صدوق، مسندالرضا، ج۲، ص۹</ref><ref> کنزالعمال، ج۱۱، ص۶۱۶؛ کشف الغمه، ج۲، ص۱۲؛ المناقب، ابن شهر آشوب، ج۲، ص۲۸۶؛ ابن کثیر، ج۱، ص۴۳۱؛ ابن ابی شیبه، ج۷، ص۴۹۸؛ ابن ابی الحدید، ج۱۳، ص۲۰۰؛ طبرانی، ج۶، ص۲۶۹</ref>؛ در روایتی رسول اکرم، از [[علی بن ابی طالب]]، [[مومن آل فرعون]] و [[حبیب نجار]] به عنوان صدیقان نام برده است؛ و حضرت علی را برترین آنان معرفی میکند.<ref> ابن مغازلی، ص۲۰۰؛ کنزالعمال، ج۱۱، ص۶۰۱</ref> | ||
بر پایه منابع اهل سنت، بر اساس خبر معراج، لقب صدیق به [[ابوبکر]] نیز داده شده است<ref> ابن قتیبه، ص۱۶۷؛ ابن اثیر، اسدالغابه، ج۳، ص۲۰۶؛ ابن سعد، ج۳، ص۱۷۰</ref> برخی نیز گفتهاند که وی از دوره [[جاهلیت|جاهلی]] بدین لقب شهرت داشته است.<ref> دروزه، ص۲۶</ref> البته برخی از علمای اهل سنت این حدیث را مردود دانستهاند<ref> متقی هندی، کنزالعمال، ج۱۳، ص۲۳۶؛ ذهبی، میزان الاعتدال، ج۱، ص۵۴۰؛ ابن حبان، المجروحین، ج۲، ص۱۱۶</ref> و ابن جوزی آن را در کتاب الموضوعات آورده است.<ref> ابن جوزی، ج۱، ص۳۲۷</ref> | بر پایه منابع اهل سنت، بر اساس خبر معراج، لقب صدیق به [[ابوبکر]] نیز داده شده است<ref> ابن قتیبه، ص۱۶۷؛ ابن اثیر، اسدالغابه، ج۳، ص۲۰۶؛ ابن سعد، ج۳، ص۱۷۰</ref> برخی نیز گفتهاند که وی از دوره [[جاهلیت|جاهلی]] بدین لقب شهرت داشته است.<ref> دروزه، ص۲۶</ref> البته برخی از علمای اهل سنت این حدیث را مردود دانستهاند<ref> متقی هندی، کنزالعمال، ج۱۳، ص۲۳۶؛ ذهبی، میزان الاعتدال، ج۱، ص۵۴۰؛ ابن حبان، المجروحین، ج۲، ص۱۱۶</ref> و ابن جوزی آن را در کتاب الموضوعات آورده است.<ref> ابن جوزی، ج۱، ص۳۲۷</ref> |