معاویة بن ابی‌سفیان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←جعل حدیث
جز (←جعل حدیث) |
جز (←جعل حدیث) |
||
| خط ۱۲۱: | خط ۱۲۱: | ||
===جعل حدیث=== | ===جعل حدیث=== | ||
معاویه در جعل حدیث دو روش را پیش گرفت. روش اول جعل احادیثی در مدح خود<ref>شوکانی، الفواید المجموعه فی الاحادیث الموضوعه، ص۴۰۳-۴۰۷</ref> و دیگر رقبای [[اهل البیت علیهم السلام|اهل بیت(ع)]] و دوم جعل حدیث در ذم اهل بیت.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج ۴، ص۶۳ باب</ref> جعل حدیث در مدح معاویه آنقدر زیاد است که [[ابن تیمیه حرانی|ابن تیمیه]] نیز به آن اقرار دارد. وی در رد حدیث طیر مشوی می‌گوید:در باره فضائل معاویه احادیث زیادی نقل کرده‌اند و کتاب‌های مستقلی نیز نوشته‌اند، اهل دانش حدیث، نه آن را صحیح می‌دانند و نه این را.<ref>ابن تیمیه منهاج السنة النبویة، ج۷، ص۳۷۱</ref> | معاویه در جعل حدیث دو روش را پیش گرفت. روش اول جعل احادیثی در مدح خود<ref>شوکانی، الفواید المجموعه فی الاحادیث الموضوعه، ص۴۰۳-۴۰۷</ref> و دیگر رقبای [[اهل البیت علیهم السلام|اهل بیت(ع)]] و دوم جعل حدیث در ذم اهل بیت.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج ۴، ص۶۳ باب</ref> جعل حدیث در مدح معاویه آنقدر زیاد است که [[ابن تیمیه حرانی|ابن تیمیه]] نیز به آن اقرار دارد. وی در رد حدیث طیر مشوی می‌گوید:در باره فضائل معاویه احادیث زیادی نقل کرده‌اند و کتاب‌های مستقلی نیز نوشته‌اند، اهل دانش حدیث، نه آن را صحیح می‌دانند و نه این را.<ref>ابن تیمیه منهاج السنة النبویة، ج۷، ص۳۷۱</ref> | ||
معاویه در زمان خلافتش طی سه مرحله تهاجم خودش را علیه خاندان پیامبر و شخص امیر المؤمنین(ع) شروع کرد در نخستین مرحله در نامه ای به فرمانداران خویش چنین نوشته که: من خود را از کسانی که درباره فضیلت ابوتراب و خاندانش فضیلتی نقل کنند بری الذمه نمودم و حمایت خود را از وی برداشتم. در نتیجه این بخشنامه خطبه و گویندگان در تمام نقاط وسیع مملکت اسلامی در بالای منابر شروع به | معاویه در زمان خلافتش طی سه مرحله تهاجم خودش را علیه خاندان پیامبر و شخص امیر المؤمنین(ع) شروع کرد در نخستین مرحله در نامه ای به فرمانداران خویش چنین نوشته که: من خود را از کسانی که درباره فضیلت [[ابوتراب]] و خاندانش فضیلتی نقل کنند بری الذمه نمودم و حمایت خود را از وی برداشتم. در نتیجه این بخشنامه خطبه و گویندگان در تمام نقاط وسیع مملکت اسلامی در بالای منابر شروع به لعنت و تبری از علی(ع) نمودند و نسبت به وی و خاندانش تهمت‌های زیاد بسته و نسبت‌های ناروا دادند. دومین بخشنامه معاویه جهت جعل فضائل برای خلفای اول و دوم صادر شد و در نامه‌ای به استانداران خود نوشت: «حدیث درباره عثمان زیاد گردیده و به حد کافی به تمام نقاط کشور رسیده است با رسیدن این بخشنامه مردم را دعوت کنید که درباره فضائل صحابه و دو خلیفه ([[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] و [[عمر بن خطاب|عمر]]) حدیث نقل کنند و هر حدیثی و فضیلتی که درباره ابوتراب نقل گردیده است حدیثی مشابه او را درباره صحابه بیاورید و این کار مورد علاقه و باعث روشنی چشم من و کوبیدن راه و روش ابوتراب و شیعیان اوست و این کار برای شیعیان از نقل فضائل عثمان ناراحت کننده‌تر است». پس از این دو مر حله معاویه سومین بخشنامه را بدین مضمون صادر نمود: مراقب باشید که هر کس متهم به دوستی علی و خاندانش باشد و کوچک‌ترین دلیل بر این اتهام پیدا شود اسم او را از دیوان و دفتر حقوق و مزایا محو کنید و سهمیه او را از [[بیت المال]] قطع نمایید. تحت فشار شدید قرارش دهید و خانه او را بر سرش خراب کنید. <ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه،ناشر: مکتبة آیة الله العظمی المرعشي النجفي (ره)، ج۱۱، صص۴۴-۴۵.</ref> | ||
===سیاست اداری معاویه=== | ===سیاست اداری معاویه=== | ||