معاویة بن ابی‌سفیان: تفاوت میان نسخه‌ها

حمله سپاهی به فرماندهی [[نعمان بن بشیر]] به عین التمر در حوالی فرات از دیگر تجاوزات معاویه بود. این حمله با اندکی درگیری و گریختن نعمان به پایان رسید. پس از این حملات [[عدی بن حاتم]] با دو هزار نفر به اراضی پایین شام حمله‌هایی کردند.<ref>الغارات، ج ۲، ص۴۴۵-۴۵۹</ref>{{سخ}}

تجاوز [[بسر بن ارطاة|بُسر بن ارطاة]] به حجاز و یمن یکی از خشن‌ترین غارات معاویه بود. معاویه از او خواست هر جا شیعیان را یافت، بکشد. حامیان عثمان در یمن، پس از اختلاف در عراق بر [[عبیدالله بن عباس]] حاکم یمن شوریدند و از معاویه کمک خواستند. بسر نخست به مدینه رفت و ابوایوب انصاری به دلیل نداشتن نیرو از آنجا گریخت و بسر خانه‌اش را آتش زد و مردم را به بیعت واداشت و [[ابوهریره]] را حاکم شهر کرد. سپس به مکه و [[طائف]] رفت. در تباله گروهی از شیعیان را کشت. مردم مکه از ترس بُسر گریزان شدند. بسر همسر و فرزندان عبیدالله بن عباس را اسیر کرد و فرزندانش را سر برید. سپس به [[نجران]] رفت و [[عبدالله بن عبدالمدان]] پدر زن عبیدالله را کشت. بسر به سمت یمن رفت. شماری از شیعیان اندک دفاعی کردند و بسیاری کشته شدند. بسر صد تن از ایرانی‎زادگان شیعه را سر برید. پس از آن به سوی حضر موت که گفته می‌شد شیعیان بسیاری در آنجا ساکن‌اند،حرکت کرد. امام پس از شنیدن حملات بسر، جاریة بن قدامه را همراه سپاهی به تعقیب او فرستاد. وقتی به مکه رسید، بسر از آنجا رفته بود. گفته شده است پیش از آنکه جاریه به کوفه درآید، امام علی به شهادت رسیده بود و زمانی که به کوفه آمد، با امام حسن بیعت کرد.<ref>رسول جعفریان، تاریخ خلفا، ص۳۳۲-۳۳۳</ref>