آلبانی: تفاوت میان نسخه‌ها

آلبانی کوچک‌ترین کشور منطقه بالکان است<ref>ولی اللهی، ملکشاه، آلبانی، ص۱.</ref> و از شمال غرب با [[مونته‌نگرو]]، از شمال شرق با [[کوزوو]]، از شرق با [[مقدونیه شمالی]] و از جنوب و جنوب شرقی با [[یونان]] همسایه است. در سمت غربی آلبانی دریای آدریاتیک و در سمت جنوب غربی آن دریای آیونی (یونان) قرار گرفته‌اند. وسعت آلبانی ۲۸٬۷۴۸ کیلومتر مربع است.<ref>ولی اللهی، ملکشاه، آلبانی، ص۹.</ref> آلبانی آب و هوای نسبتاً معتدلی دارد. تابستان‌ها هوا گرم و خشک و زمستان‌ها هوا سرد و مرطوب است. اغلب خاک این کشور را کوه و تپه پوشانده‌است.<br>

==تاریخ==

اتحادیه آلبانی‌ها پس از حاکمیت گروه "ترک‌های جوان" (۱۹۰۸م/۱۲۸۷ش) بجای سلطنت عثمانی، دست به مبارزه مسلحانه (۱۹۱۰ـ۱۹۱۲م) زدند و خواسته‌های خود را بدست آوردند.<ref>مدخل «آلبانی»، سایت دانشنامه بریتانیکا.</ref> آلبانی سپس با تهدید اشغال از سوی همسایگان خود، یونان، صربستان و مونته نگرو روبرو شد و پس از جنگ جهانی اول (۱۲۹۳ ـ ۱۲۹۷ش) با حمایت ایالات متحده امریکا، خطر تجزیه را پشت سر گذاشت گرچه مناطق کوزوو و چامریا را از دست داد.<ref>مدخل «آلبانی»، سایت دانشنامه بریتانیکا.</ref><br>

در آغاز دهه ۱۹۲۰م/۱۳۰۰ش، احمد زوغو (حکومت: ۱۹۲۵ تا ۱۹۳۹م/۱۳۰۴ تا ۱۳۱۸ش) رهبر جریان بیگ‌های زمین دار که طرفدار دوران عثمانی بود با حمایت یوگسلاوی و ایتالیا حکومت را بدست گرفت.<ref>مدخل «آلبانی»، سایت دانشنامه بریتانیکا.</ref> در جنگ جهانی دوم (۱۹۳۹ ـ ۱۹۴۵م/۱۳۱۸ ـ ۱۳۲۴ش) ایتالیا و سپس آلمان نازی این کشور را اشغال کرد. کمونیستهای آلبانی با جنگ علیه آلمان و گروه‌های رقیب، قدرت را پس از ختم جنگ بدست گرفتند و انور خوجه رهبر کشور شد(۱۹۴۴ تا ۱۹۵۸م/۱۳۲۳ تا ۱۳۳۷ش) که اواخر حکومت خود، سیاست انزوای کشور را در پیش گرفت.<ref>مدخل «آلبانی»، سایت دانشنامه بریتانیکا.</ref> رامیز عالیا (۱۹۵۸ تا ۱۹۹۲م/۱۳۳۷ ـ ۱۳۷۱ش) طولانی ترین حکومت را در آلبانی تا اندکی پس از فروپاشی اتحادیه شوروی داشت. در انتخابات ۱۹۹۲م، سالی بریشا رییس جمهور شد و با عضویت آلبانی در نهادهای اروپایی، تنهایی کشورش را پایان داد.<ref>مدخل «آلبانی»، سایت دانشنامه بریتانیکا.</ref>