کاربر ناشناس
آلبانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←موجودیت و استقلال
imported>Fayaz جز (←پس از استقلال) |
imported>Fayaz جز (←موجودیت و استقلال) |
||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
===موجودیت و استقلال=== | ===موجودیت و استقلال=== | ||
اتحادیه آلبانی‌ها پس از حاکمیت گروه "ترک‌های جوان" (۱۹۰۸م/۱۲۸۷ش) بجای سلطنت عثمانی، دست به مبارزه مسلحانه (۱۹۱۰ـ۱۹۱۲م) زدند و خواسته‌های خود را بدست آوردند.<ref>مدخل «آلبانی»، سایت دانشنامه بریتانیکا.</ref> آلبانی سپس با تهدید اشغال از سوی همسایگان خود، یونان، صربستان و مونته نگرو روبرو شد و پس از جنگ جهانی اول (۱۲۹۳ ـ ۱۲۹۷ش) با حمایت ایالات متحده امریکا، خطر تجزیه را پشت سر گذاشت گرچه | اتحادیه آلبانی‌ها پس از حاکمیت گروه "ترک‌های جوان" (۱۹۰۸م/۱۲۸۷ش) بجای سلطنت عثمانی، دست به مبارزه مسلحانه (۱۹۱۰ـ۱۹۱۲م) زدند و خواسته‌های خود را بدست آوردند.<ref>مدخل «آلبانی»، سایت دانشنامه بریتانیکا.</ref> آلبانی سپس با تهدید اشغال از سوی همسایگان خود، یونان، صربستان و مونته نگرو روبرو شد و پس از جنگ جهانی اول (۱۲۹۳ ـ ۱۲۹۷ش) با حمایت ایالات متحده امریکا، خطر تجزیه را پشت سر گذاشت گرچه مناطق کوزوو و چامریا را از دست داد.<ref>مدخل «آلبانی»، سایت دانشنامه بریتانیکا.</ref><br> | ||
===پس از استقلال=== | ===پس از استقلال=== | ||
در آغاز دهه ۱۹۲۰م/۱۳۰۰ش، احمد زوغو (حکومت: ۱۹۲۵ تا ۱۹۳۹م/۱۳۰۴ تا ۱۳۱۸ش) رهبر جریان بیگ‌های زمین دار که طرفدار دوران عثمانی بود با حمایت یوگسلاوی و ایتالیا حکومت را بدست گرفت.<ref>مدخل «آلبانی»، سایت دانشنامه بریتانیکا.</ref> در جنگ جهانی دوم (۱۹۳۹ ـ ۱۹۴۵م/۱۳۱۸ ـ ۱۳۲۴ش) ایتالیا و سپس آلمان نازی این کشور را اشغال کرد. کمونیستهای آلبانی با جنگ علیه آلمان و گروه‌های رقیب، قدرت را پس از ختم جنگ بدست گرفتند و انور خوجه رهبر کشور شد(۱۹۴۴ تا ۱۹۵۸م/۱۳۲۳ تا ۱۳۳۷ش) که اواخر حکومت خود، سیاست انزوای کشور را در پیش گرفت.<ref>مدخل «آلبانی»، سایت دانشنامه بریتانیکا.</ref> رامیز عالیا (۱۹۵۸ تا ۱۹۹۲م/۱۳۳۷ ـ ۱۳۷۱ش) طولانی ترین حکومت را در آلبانی تا اندکی پس از فروپاشی اتحادیه شوروی داشت. در انتخابات ۱۹۹۲م، سالی بریشا رییس جمهور شد و با عضویت آلبانی در نهادهای اروپایی، تنهایی آلبانی را پایان داد.<ref>مدخل «آلبانی»، سایت دانشنامه بریتانیکا.</ref> | در آغاز دهه ۱۹۲۰م/۱۳۰۰ش، احمد زوغو (حکومت: ۱۹۲۵ تا ۱۹۳۹م/۱۳۰۴ تا ۱۳۱۸ش) رهبر جریان بیگ‌های زمین دار که طرفدار دوران عثمانی بود با حمایت یوگسلاوی و ایتالیا حکومت را بدست گرفت.<ref>مدخل «آلبانی»، سایت دانشنامه بریتانیکا.</ref> در جنگ جهانی دوم (۱۹۳۹ ـ ۱۹۴۵م/۱۳۱۸ ـ ۱۳۲۴ش) ایتالیا و سپس آلمان نازی این کشور را اشغال کرد. کمونیستهای آلبانی با جنگ علیه آلمان و گروه‌های رقیب، قدرت را پس از ختم جنگ بدست گرفتند و انور خوجه رهبر کشور شد(۱۹۴۴ تا ۱۹۵۸م/۱۳۲۳ تا ۱۳۳۷ش) که اواخر حکومت خود، سیاست انزوای کشور را در پیش گرفت.<ref>مدخل «آلبانی»، سایت دانشنامه بریتانیکا.</ref> رامیز عالیا (۱۹۵۸ تا ۱۹۹۲م/۱۳۳۷ ـ ۱۳۷۱ش) طولانی ترین حکومت را در آلبانی تا اندکی پس از فروپاشی اتحادیه شوروی داشت. در انتخابات ۱۹۹۲م، سالی بریشا رییس جمهور شد و با عضویت آلبانی در نهادهای اروپایی، تنهایی آلبانی را پایان داد.<ref>مدخل «آلبانی»، سایت دانشنامه بریتانیکا.</ref> | ||