پرش به محتوا

رقص: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۹ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۶ سپتامبر ۲۰۱۷
اصلاح پاورقی و منابع
imported>M.r.seifi
(اصلاح پاورقی و منابع)
خط ۴: خط ۴:


==مفهوم‌شناسی==
==مفهوم‌شناسی==
رقص به حرکات موزون و هماهنگ بدنی گفته می‌شود که معمولا همراه با آواز و [[موسیقی]] است. <ref>مهربانی، «رقص»،‌ ۱۳۹۴ش، ص۲۱۵.</ref>
رقص به حرکات موزون و هماهنگ بدنی گفته می‌شود که معمولا همراه با آواز و [[موسیقی]] است. <ref>مهربانی، «رقص»،‌ ص۲۱۵.</ref>


رقص‌های رایج در سرزمین‌های اسلامی، غالبا هنگام برگزاری آیین‌ها و مراسم اجرا می‌شدند. در بسیاری از این رقص‌‌ها، تفریح و سرگرمی با صرف خلاقیت هنری منظور نبوده، بلکه اهداف و کارکردهایی مذهبی و آیینی نیز داشته است.<ref>مهربانی، «رقص»،‌ ۱۳۹۴ش، ص۲۱۶.</ref>
رقص‌های رایج در سرزمین‌های اسلامی، غالبا هنگام برگزاری آیین‌ها و مراسم اجرا می‌شدند. در بسیاری از این رقص‌‌ها، تفریح و سرگرمی با صرف خلاقیت هنری منظور نبوده، بلکه اهداف و کارکردهایی مذهبی و آیینی نیز داشته است.<ref>مهربانی، «رقص»،‌ ص۲۱۶.</ref>


==احکام رقص==
==احکام رقص==
[[فقها]] از رقص، در بحث تجارت‌های [[حرام]] سخن گفته‌اند. برخی از [[فقیهان]] معتقدند، رقص، هرچند بدون موسیقی لهوی و وسایل [[لهو]] باشد [[حرام]] است، مگر رقص زن برای شوهر که بنابر قول بسیاری از فقهاء، بدون وسایل لهو و موسیقی جایز است.<ref>هاشمی شاهرودی، محمود، فرهنگ فقه، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۱۲۴.</ref>
[[فقها]] از رقص، در بحث تجارت‌های [[حرام]] سخن گفته‌اند. برخی از [[فقیهان]] معتقدند، رقص، هرچند بدون موسیقی لهوی و وسایل [[لهو]] باشد [[حرام]] است، مگر رقص زن برای شوهر که بنابر قول بسیاری از فقهاء، بدون وسایل لهو و موسیقی جایز است.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۱۲۴.</ref>
              
              
برخی دیگر رقص را به خودی خود حرام نمی‌دانند، مگر آن رقصی که همراه با موسیقی باشد و باعث تهییج شهوت و فساد شود.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۱۲۴.</ref>
برخی دیگر رقص را به خودی خود حرام نمی‌دانند، مگر آن رقصی که همراه با موسیقی باشد و باعث تهییج شهوت و فساد شود.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۱۲۴.</ref>
خط ۱۷: خط ۱۷:
==سماع==
==سماع==
{{اصلی|سماع}}
{{اصلی|سماع}}
[[صوفی|صوفیان]]  نوعی رقص را در مکان و زمان خاصی انجام می‌دهند و معتقدند با این حرکت، حالت شور و وَجدی پیدا می‌کنند که به خداوند نزدیک می‌شوند؛<ref>نوروزی طلب،‌ عادلوند، «مطالعه تطبیقی رقص شیوا و رقص سماع»،‌ ص۱۹.</ref> اما برخی از آنان رقص و آهنگ را برای صوفی جایز نمی‌دانند.<ref>کاشانی، مصباح الهدایه، ۱۳۷۶ش، ص۱۷۸.</ref>
[[صوفی|صوفیان]]  نوعی رقص را در مکان و زمان خاصی انجام می‌دهند و معتقدند با این حرکت، حالت شور و وَجدی پیدا می‌کنند که به خداوند نزدیک می‌شوند؛<ref>نوروزی طلب،‌ «مطالعه تطبیقی رقص شیوا و رقص سماع»،‌ ص۱۹.</ref> اما برخی از آنان رقص و آهنگ را برای صوفی جایز نمی‌دانند.<ref>کاشانی، مصباح الهدایه، ۱۳۷۶ش، ص۱۷۸.</ref>


==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==
خط ۲۸: خط ۲۸:


==منابع==
==منابع==
*کاشانی، عزالدین محمود، مصباح الهدایه و مفتاح الکفایه، تصحیح جلال‌الدین همایی، نشر هما، تهران، ۱۳۷۶ش.
*کاشانی، عزالدین محمود، مصباح الهدایه و مفتاح الکفایه، تصحیح جلال‌الدین همایی، تهران، نشر هما، ۱۳۷۶ش.
*كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق، الكافی، تهران، دار الكتب الإسلامية، چاپ: چهارم، ۱۴۰۷ق.
*كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق، الكافی، تهران، دار الكتب الإسلامية، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
*مهربانی،‌امین، «رقص»، در دانشنامه جهان اسلام، تهران، موسسه فرهنگی هنری کتاب مرجع، ۱۳۹۴ش.
*مهربانی،‌امین، «رقص»، در دانشنامه جهان اسلام، تهران، موسسه فرهنگی هنری کتاب مرجع، ۱۳۹۴ش.
*نوروزی طلب، علیرضا،‌ عادلوند، «مطالعه تطبیقی رقص شیوا و رقص سماع»،‌ پدیده، در مجله باغ نظر، تهران، مرکز پژوهشی هنر، معماری و شهرسازی نظر، ۱۳۹۳ش.
*نوروزی طلب، علیرضا،‌ عادلوند، «مطالعه تطبیقی رقص شیوا و رقص سماع»،‌ پدیده، در مجله باغ نظر، تهران، مرکز پژوهشی هنر، معماری و شهرسازی نظر، ۱۳۹۳ش.
خط ۴۳: خط ۴۳:
| عکس = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->نمی‌خواهد
| عکس = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->نمی‌خواهد
| ناوبری = <!-- ندارد، دارد-->دارد
| ناوبری = <!-- ندارد، دارد-->دارد
| رعایت شیوه‌نامه ارجاع = <!--ندارد، دارد-->ندارد
| رعایت شیوه‌نامه ارجاع = <!--ندارد، دارد-->دارد
| کپی‌کاری = <!--از منبع مردود، از منبع خوب، ندارد-->ندارد
| کپی‌کاری = <!--از منبع مردود، از منبع خوب، ندارد-->ندارد
| استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل-->ناقص
| استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل-->ناقص
کاربر ناشناس