کاربر ناشناس
نماز شکر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mgolpayegani جز (←منابع) |
imported>Mgolpayegani جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
با این‌وجود، نماز شکری با دستور خاص نیز از [[امام صادق(ع)]] نقل شده است که چنین است: | با این‌وجود، نماز شکری با دستور خاص نیز از [[امام صادق(ع)]] نقل شده است که چنین است: | ||
:::«زمانی که خداوند نعمتی به تو داد دو رکعت نماز بگزار؛ در رکعت اول [[سوره حمد]] و سپس [[سوره اخلاص]] را بخوان و در رکعت دوم نیز ابتدا سوره حمد، سپس [[سوره کافرون]] را قرائت کن. در [[رکوع]] و [[سجده]] رکعت اول بگو: «{{عربی|اَلْحَمْدُ لِلهِ شُکْراً شُکْراً وَ حَمْداً}}» و در رکعت دوم در رکوع و سجده بگو: «{{عربی|اَلْحَمْدُ لِلهِ الَّذِی اسْتَجَابَ دُعَائِی وَ أَعْطَانِی مَسْأَلَتِی}}» (یعنی: سپاس خدایی را که دعای مرا مستجاب و حاجتم را بر آورده کرد)<ref>کلینی، | :::«زمانی که خداوند نعمتی به تو داد دو رکعت نماز بگزار؛ در رکعت اول [[سوره حمد]] و سپس [[سوره اخلاص]] را بخوان و در رکعت دوم نیز ابتدا سوره حمد، سپس [[سوره کافرون]] را قرائت کن. در [[رکوع]] و [[سجده]] رکعت اول بگو: «{{عربی|اَلْحَمْدُ لِلهِ شُکْراً شُکْراً وَ حَمْداً}}» و در رکعت دوم در رکوع و سجده بگو: «{{عربی|اَلْحَمْدُ لِلهِ الَّذِی اسْتَجَابَ دُعَائِی وَ أَعْطَانِی مَسْأَلَتِی}}» (یعنی: سپاس خدایی را که دعای مرا مستجاب و حاجتم را بر آورده کرد)<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۴۸۱، طوسی، مصباح المتهجد و سلاح المتعبّد، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۵۳۲</ref> | ||
در برخی از منابع نیز آمده است: دعای «{{عربی|اَلحَمدُ لِلهِ شُکراً شُکراً لله وَ حَمداً}}» در رکوع و سجده هر دو رکعت و دعای «{{عربی|اَلحمدُ للهِ الَّذی قَضا حَاجَتی وَ أعطانی مَسأَلَتی}}» پس از اتمام نماز خوانده شود.<ref> | در برخی از منابع نیز آمده است: دعای «{{عربی|اَلحَمدُ لِلهِ شُکراً شُکراً لله وَ حَمداً}}» در رکوع و سجده هر دو رکعت و دعای «{{عربی|اَلحمدُ للهِ الَّذی قَضا حَاجَتی وَ أعطانی مَسأَلَتی}}» پس از اتمام نماز خوانده شود.<ref>مفید، المقنعه، ۱۴۱۳ق، ص۲۲۵</ref> | ||
همچنین سفارش شده است که پس از نماز شکر، دعای [[امام سجاد(ع)]]<ref group="یادداشت">دعای ۳۷ صحیفه سجادیه: اللَّهُمَّ اِنَّ اَحَداً لایبْلُغُ مِنْ شُکرِک غایةً اِلاَّ حَصَلَ عَلَیهِ مِنْ اِحْسانِک ما یلْزِمُهُ شُکراً، وَ لایبْلُغُ مَبْلَغاً مِنْ طاعَتِک وَ اِنِ اجْتَهَدَ اِلاّ کانَ مُقَصِّراً دُونَ اسْتِحْقاقِک بِفَضْلِک، فَاَشْکرُعِبادِک عاجِزٌ عَنْ شُکرِک، وَ اَعْبَدُهُمْ مُقَصِّرٌ عَنْ طاعَتِک،لایجِبُ لِأَحَدٍ اَنْ تَغْفِرَ لَهُ بِاسْتِحْقاقِهِ، وَ لااَنْ تَرْضی عَنْهُ بِاسْتیجابِهِ، فَمَنْ غَفَرْتَ لَهُ فَبِطَوْلِک، وَ مَنْ رَضیتَ عَنْهُ فَبِفَضْلِک، تَشْکرُ یسیرَ ما شَکرْتَهُ، وَ تُثیبُ عَلی قَلیلِ ما تُطاعُ فیهِ، حَتّی کاَنَّ شُکرَ عِبادِکالَّذی اَوْجَبْتَعَلَیهِثَوابَهُمْ وَ اَعْظَمْتَ عَنْهُ جَزآئَهُمْ اَمْرٌ مَلَکوا اسْتِطاعَةَ الْاِمْتِناعِ مِنْهُ دُونَک فَکافَیتَهُمْ، اَوْ لَمی‌کن سَبَبُهُ بِیدِک فَجازَیتَهُمْ، بَلْ مَلَکتَ -یا اِلهی- اَمْرَهُمْ قَبْلَ اَنْ یمْلِکوا عِبادَتَک، وَ اَعْدَدْتَ ثَوابَهُمْ قَبْلَ اَنْیفیضُوا فی طاعَتِک، وَ ذلِک اَنَّ سُنَّتَک الْاِفْضالُ، وَعادَتَک الْاِحْسانُ، وَ سَبیلَک الْعَفْوُ. فَکلُالْبَرِیةِ مُعْتَرِفَةٌبِاَنَّک غَیرُظالِمٍ لِمَنْعاقَبْتَ، وَشاهِدَةٌ بِاَنَّک مُتَفَضِّلٌ عَلی مَنْ عافَیتَ، وَ کلٌّ مُقِرٌّ عَلی نَفْسِهِ بِالتَّقْصیرِ عَمَّا اسْتَوْجَبْتَ. فَلَوْلا اَنَّ الشَّیطانَ یخْتَدِعُهُمْ عَنْ طاعَتِک ما عَصاک عاصٍ، وَ لَوْلا اَنَّهُ صَوَّرَ لَهُمُ الْباطِلَ فی مِثالِ الْحَقِّ ما ضَلَّ عَنْ طَریقِک ضآلٌّ، فَسُبْحانَک ما اَبْینَ کرَمَک فی مُعامَلَةِ مَنْ اَطاعَک اَوْ عَصاک: تَشْکرُ لِلْمُطیعِ ما اَنْتَ تَوَلَّیتَهُ لَهُ، وَ تُمْلی لِلْعاصی فیما تَمْلِک مُعاجَلَتَهُ فیهِ، اَعْطَیتَ کلاًّ مِنْهُما مالَمْ یجِبْ لَهُ، وَ تَفَضَّلْتَ عَلی کلٍّ مِنْهُما بِما یقْصُرُ عَمَلُهُ عَنْهُ، وَلَوْ کافَأْتَالْمُطیعَ عَلی ما اَنْتَ تَوَلَّیتَهُ لَأوْشَک اَنْ یفْقِدَ ثَوابَک، وَ اَنْ تَزُولَ عَنْهُ نِعْمَتُک، وَلکنَّک بِکرَمِک جازَیتَهُ عَلَی الْمُدَّةِ الْقَصیرَةِ الْفانِیةِ بِالْمُدَّةِ الطَّویلَةِ الْخالِدَةِ، وَ عَلَیالْغایةِ الْقَریبَةِ الزّآئِلَةِ بِالْغایةِ الْمَدیدَةِ الْباقِیةِ، ثُمَّ لَمْ تَسُمْهُ الْقِصاصَ فیما اَکلَ مِنْ رِزْقِک الَّذی یقْوی بِهِ عَلی طاعَتِک، وَ لَمْتَحْمِلْهُ عَلَی الْمُناقَشاتِ فِیالْالاتِ الَّتی تَسَبَّبَ بِاسْتِعْمالِها اِلی مَغْفِرَتِک، وَلَوْفَعَلْتَ ذلِک بِهِ لَذَهَبَ بِجَمیعِ ما کدَحَ لَهُ وَ جُمْلَةِ ما سَعی فیهِ، جَزآءً لِلصُّغْری مِنْ اَیادیک وَ مِنَنِک، وَ لَبَقِی رَهیناً بَینَ یدَیک بِسآئِرِ نِعَمِک، فَمَتی کانَ یسْتَحِقُّ شَیئاً مِنْ ثَوابِک؟ لا! مَتی؟! هذا یا اِلهی حالُ مَنْ اَطاعَک، وَ سَبیلُ مَنْ تَعَبَّدَ لَک، فَاَمَّا الْعاصی اَمْرَک وَ الْمُواقِعُ نَهْیک فَلَمْ تُعاجِلْهُ بِنَقِمَتِک لِکی یسْتَبْدِلَ بِحالِهِ فی مَعْصِیتِک حالَ الْاِنابَةِ اِلی طاعَتِک، وَ لَقَدْ کانَ یسْتَحِقُّ فی اَوَّلِ ما هَمَّ بِعِصْیانِک کلَّ ما اَعْدَدْتَ لِجَمیعِ خَلْقِک مِنْ عُقُوبَتِک، فَجَمیعُ ما اَخَّرْتَ عَنْهُ مِنَ الْعَذابِ،وَ اَبْطَاْتَ بِهِ عَلَیهِ مِنْ سَطَواتِ النَّقِمَةِ وَ الْعِقابِ تَرْک مِنْ حَقِّک، وَ رِضی بِدُونِ واجِبِک. فَمَنْ اَکرَمُ -یا اِلهی- مِنْک، وَ مَنْ اَشْقی مِمَّنْ هَلَک عَلَیک؟ لا! مَنْ؟ فَتَبارَکتَ اَنْ تُوصَفَ اِلاّ بِالْاِحسانِ، وَ کرُمْتَ اَنْ یخافَ مِنْک اِلاَّ الْعَدْلُ، لایخْشی جَوْرُک عَلی مَنْ عَصاک، وَ لایخافُ اٍغفالكَ ثَوابَ مَن اَرضاكَ, فَصَل عَلی محمد و الٍهٍ وَهَب لی اَمَلی، وَ زِدْنی مِنْ هُداک مااَصِلُ بِهِ اِلَی التَّوْفیقِ فی عَمَلی، اِنَّک مَنَّانٌ کریمٌ</ref> که در [[صحیفه سجادیه]] آمده، خوانده شود. | همچنین سفارش شده است که پس از نماز شکر، دعای [[امام سجاد(ع)]]<ref group="یادداشت">دعای ۳۷ صحیفه سجادیه: اللَّهُمَّ اِنَّ اَحَداً لایبْلُغُ مِنْ شُکرِک غایةً اِلاَّ حَصَلَ عَلَیهِ مِنْ اِحْسانِک ما یلْزِمُهُ شُکراً، وَ لایبْلُغُ مَبْلَغاً مِنْ طاعَتِک وَ اِنِ اجْتَهَدَ اِلاّ کانَ مُقَصِّراً دُونَ اسْتِحْقاقِک بِفَضْلِک، فَاَشْکرُعِبادِک عاجِزٌ عَنْ شُکرِک، وَ اَعْبَدُهُمْ مُقَصِّرٌ عَنْ طاعَتِک،لایجِبُ لِأَحَدٍ اَنْ تَغْفِرَ لَهُ بِاسْتِحْقاقِهِ، وَ لااَنْ تَرْضی عَنْهُ بِاسْتیجابِهِ، فَمَنْ غَفَرْتَ لَهُ فَبِطَوْلِک، وَ مَنْ رَضیتَ عَنْهُ فَبِفَضْلِک، تَشْکرُ یسیرَ ما شَکرْتَهُ، وَ تُثیبُ عَلی قَلیلِ ما تُطاعُ فیهِ، حَتّی کاَنَّ شُکرَ عِبادِکالَّذی اَوْجَبْتَعَلَیهِثَوابَهُمْ وَ اَعْظَمْتَ عَنْهُ جَزآئَهُمْ اَمْرٌ مَلَکوا اسْتِطاعَةَ الْاِمْتِناعِ مِنْهُ دُونَک فَکافَیتَهُمْ، اَوْ لَمی‌کن سَبَبُهُ بِیدِک فَجازَیتَهُمْ، بَلْ مَلَکتَ -یا اِلهی- اَمْرَهُمْ قَبْلَ اَنْ یمْلِکوا عِبادَتَک، وَ اَعْدَدْتَ ثَوابَهُمْ قَبْلَ اَنْیفیضُوا فی طاعَتِک، وَ ذلِک اَنَّ سُنَّتَک الْاِفْضالُ، وَعادَتَک الْاِحْسانُ، وَ سَبیلَک الْعَفْوُ. فَکلُالْبَرِیةِ مُعْتَرِفَةٌبِاَنَّک غَیرُظالِمٍ لِمَنْعاقَبْتَ، وَشاهِدَةٌ بِاَنَّک مُتَفَضِّلٌ عَلی مَنْ عافَیتَ، وَ کلٌّ مُقِرٌّ عَلی نَفْسِهِ بِالتَّقْصیرِ عَمَّا اسْتَوْجَبْتَ. فَلَوْلا اَنَّ الشَّیطانَ یخْتَدِعُهُمْ عَنْ طاعَتِک ما عَصاک عاصٍ، وَ لَوْلا اَنَّهُ صَوَّرَ لَهُمُ الْباطِلَ فی مِثالِ الْحَقِّ ما ضَلَّ عَنْ طَریقِک ضآلٌّ، فَسُبْحانَک ما اَبْینَ کرَمَک فی مُعامَلَةِ مَنْ اَطاعَک اَوْ عَصاک: تَشْکرُ لِلْمُطیعِ ما اَنْتَ تَوَلَّیتَهُ لَهُ، وَ تُمْلی لِلْعاصی فیما تَمْلِک مُعاجَلَتَهُ فیهِ، اَعْطَیتَ کلاًّ مِنْهُما مالَمْ یجِبْ لَهُ، وَ تَفَضَّلْتَ عَلی کلٍّ مِنْهُما بِما یقْصُرُ عَمَلُهُ عَنْهُ، وَلَوْ کافَأْتَالْمُطیعَ عَلی ما اَنْتَ تَوَلَّیتَهُ لَأوْشَک اَنْ یفْقِدَ ثَوابَک، وَ اَنْ تَزُولَ عَنْهُ نِعْمَتُک، وَلکنَّک بِکرَمِک جازَیتَهُ عَلَی الْمُدَّةِ الْقَصیرَةِ الْفانِیةِ بِالْمُدَّةِ الطَّویلَةِ الْخالِدَةِ، وَ عَلَیالْغایةِ الْقَریبَةِ الزّآئِلَةِ بِالْغایةِ الْمَدیدَةِ الْباقِیةِ، ثُمَّ لَمْ تَسُمْهُ الْقِصاصَ فیما اَکلَ مِنْ رِزْقِک الَّذی یقْوی بِهِ عَلی طاعَتِک، وَ لَمْتَحْمِلْهُ عَلَی الْمُناقَشاتِ فِیالْالاتِ الَّتی تَسَبَّبَ بِاسْتِعْمالِها اِلی مَغْفِرَتِک، وَلَوْفَعَلْتَ ذلِک بِهِ لَذَهَبَ بِجَمیعِ ما کدَحَ لَهُ وَ جُمْلَةِ ما سَعی فیهِ، جَزآءً لِلصُّغْری مِنْ اَیادیک وَ مِنَنِک، وَ لَبَقِی رَهیناً بَینَ یدَیک بِسآئِرِ نِعَمِک، فَمَتی کانَ یسْتَحِقُّ شَیئاً مِنْ ثَوابِک؟ لا! مَتی؟! هذا یا اِلهی حالُ مَنْ اَطاعَک، وَ سَبیلُ مَنْ تَعَبَّدَ لَک، فَاَمَّا الْعاصی اَمْرَک وَ الْمُواقِعُ نَهْیک فَلَمْ تُعاجِلْهُ بِنَقِمَتِک لِکی یسْتَبْدِلَ بِحالِهِ فی مَعْصِیتِک حالَ الْاِنابَةِ اِلی طاعَتِک، وَ لَقَدْ کانَ یسْتَحِقُّ فی اَوَّلِ ما هَمَّ بِعِصْیانِک کلَّ ما اَعْدَدْتَ لِجَمیعِ خَلْقِک مِنْ عُقُوبَتِک، فَجَمیعُ ما اَخَّرْتَ عَنْهُ مِنَ الْعَذابِ،وَ اَبْطَاْتَ بِهِ عَلَیهِ مِنْ سَطَواتِ النَّقِمَةِ وَ الْعِقابِ تَرْک مِنْ حَقِّک، وَ رِضی بِدُونِ واجِبِک. فَمَنْ اَکرَمُ -یا اِلهی- مِنْک، وَ مَنْ اَشْقی مِمَّنْ هَلَک عَلَیک؟ لا! مَنْ؟ فَتَبارَکتَ اَنْ تُوصَفَ اِلاّ بِالْاِحسانِ، وَ کرُمْتَ اَنْ یخافَ مِنْک اِلاَّ الْعَدْلُ، لایخْشی جَوْرُک عَلی مَنْ عَصاک، وَ لایخافُ اٍغفالكَ ثَوابَ مَن اَرضاكَ, فَصَل عَلی محمد و الٍهٍ وَهَب لی اَمَلی، وَ زِدْنی مِنْ هُداک مااَصِلُ بِهِ اِلَی التَّوْفیقِ فی عَمَلی، اِنَّک مَنَّانٌ کریمٌ</ref> که در [[صحیفه سجادیه]] آمده، خوانده شود. | ||
<ref>علی بن الحسین(ع)، الصحیفه السجادیه، دعای ۳۷، ص۱۶۲؛ کفعمی، | <ref>علی بن الحسین(ع)، الصحیفه السجادیه، دعای ۳۷، ص۱۶۲؛ کفعمی، البلد الأمین و الدرع الحصین، ۱۴۱۸ق، ص۱۶۴</ref> | ||
علاوه بر این نماز که در منابع [[شیعی]] نقل شده است؛ [[اهل سنت]] نیز نمازی را از [[پیامبر اسلام(ص)]] نقل کرده‌اند که ایشان پس از [[فتح مکه]] و به شکرانه آن پیروزی، چهار نماز دو رکعتی به عنوان نماز شکر خواند. برخی از [[اصحاب]] نیز به تقلید از ایشان، پس از فتوحات خود این نماز را می‌خواندند.<ref> ابن کثیر دمشقی، | علاوه بر این نماز که در منابع [[شیعی]] نقل شده است؛ [[اهل سنت]] نیز نمازی را از [[پیامبر اسلام(ص)]] نقل کرده‌اند که ایشان پس از [[فتح مکه]] و به شکرانه آن پیروزی، چهار نماز دو رکعتی به عنوان نماز شکر خواند. برخی از [[اصحاب]] نیز به تقلید از ایشان، پس از فتوحات خود این نماز را می‌خواندند.<ref> ابن کثیر دمشقی، البدایه و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۲۴؛ سلمی، قصَّاص و…، صَحِیحُ الأثَر و جَمَیلُ العبر من سیره خیر البشر(ص)، ۱۴۳۱ق، ج۱، ص۲۵۴</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
*ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمر، البدایه و النهایه، بیروت، دار الفکر، ۱۴۰۷ق. | *ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمر، البدایه و النهایه، بیروت، دار الفکر، ۱۴۰۷ق. | ||
*سلمی، محمد بن صامل، قصَّاص، عبدالرحمن بن جمیل و…، صَحِیحُ الأثَر و جَمَیلُ العبر من سیره خیر البشر (ص)، جده، مکتبة روائع المملکة، چاپ اول، ۱۴۳۱ق. | *سلمی، محمد بن صامل، قصَّاص، عبدالرحمن بن جمیل و…، صَحِیحُ الأثَر و جَمَیلُ العبر من سیره خیر البشر (ص)، جده، مکتبة روائع المملکة، چاپ اول، ۱۴۳۱ق. | ||
* | * طوسی، محمد بن حسن، مصباح المتهجد و سلاح المتعبّد، بیروت، مؤسسة فقه الشیعة، چاپ اول، ۱۴۱۱ق. | ||
*علی بن الحسین(ع)، الصحیفه السجادیه، قم، دفتر نشر الهادی، چاپ اول، ۱۳۷۶ش. | *علی بن الحسین(ع)، الصحیفه السجادیه، قم، دفتر نشر الهادی، چاپ اول، ۱۳۷۶ش. | ||
*کفعمی، ابراهیم بن علی، البلد الأمین و الدرع الحصین، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، چاپ اول، ۱۴۱۸ق. | *کفعمی، ابراهیم بن علی، البلد الأمین و الدرع الحصین، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، چاپ اول، ۱۴۱۸ق. | ||
*کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق. | *کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق. | ||
* | * مفید، محمّد بن محمد بن نعمان، المقنعه، قم، کنگره جهانی هزاره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق. | ||
*یزدی، سید محمدکاظم، عروه الوثقی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی التابعة لجماعة المدرسین، ۱۴۱۹ق. | *یزدی، سید محمدکاظم، عروه الوثقی، قم، مؤسسة النشر الإسلامی التابعة لجماعة المدرسین، ۱۴۱۹ق. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||