بنی‌اسرائیل: تفاوت میان نسخه‌ها

'''بنی اسرائیل'''، به دوازده فرزند یا قومی گفته می‌شود که به نام پدر و جدشان [[اسرائیل]] (یعقوب) نام گذاری شده‌اند. خداوند در [[قرآن]] ۴۱ بار از آنها یاد کرده است. اسرائیل و پسرانش به سبب قحطی در [[کنعان]]، به [[مصر]] رفتند و نسل آنها تا زمان [[موسی(ع)]] در مصر ماندند. پس از وفات موسی(ع)، [[یوشع]] و پس از وی، عصر داوران بنی‌اسرائیل شروع شد. آنان پادشاه نبودند و فقط به حل اختلافات می‌پرداختند. سال‌ها بعد، عصر پادشاهان بنی‌اسرائیل با [[طالوت]] و سپس [[داود]] و [[سلیمان(ع)]] آغاز شد. بعد از سلیمان(ع) فرزندش به پادشاهی رسید اما ده طایفه از بین دوازده طایفه بنی‌اسرائیل از او پیروی نکردند و فقط دو طایفه بنیامین و یهودا از او پیروی کردند و در منطقه‌ای به نام یهودا در [[اورشلیم]] ساکن شدند و نام یهودی از همین طایفه ریشه دارد. در دوران سلیمان(ع)‌ معبدی برای عبادت ساخته شده بود به نام [[هیکل سلیمان]] که به سبب اختلاف میان اقوام بنی‌اسرائیل و اشغال اورشلیم چند بار تخریب شد. آنها بعد از آنکه موسی(ع) به [[طور سینا]] رفت و مدتی غایب بود به گوساله‌پرستی روی آوردند. خداوند در قرآن از نعمت‌ها،‌ دستورات و توبیخ‌های فراوانی که به بنی‌اسرائیل داده است، نام می‌برد.