مهج الدعوات و منهج العبادات (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:کتاب مهج الدعوات.jpg|بندانگشتی|تصویر کتاب '''مهج الدعوات''']]

'''مُهَجُ الدّعَوات وَ مَنهَجُ العِبادات‏''' كتابی در نقل دعاها و حرزها، از تأليفات [[سید بن طاووس]] (متوفای 664 ق) است. وی در این کتاب از [[پیامبر اکرم]](ص) شروع کرده و به [[امام زمان]](عج) ختم نموده و پس از آن، از غیر [[ائمه]](ع) هم مواردى نقل می‌کند. مهج الدعوات، یکی از کتاب‌ های دعایی است که مورد اعتنا و اعتماد علمای شیعه می‌ باشد.

== درباره مؤلف ==

'''سید رضى الدین، على بن موسى بن جعفر بن طاووس'''، از نوادگان [[امام حسن مجتبی(ع)]] و [[امام سجاد(ع)]] از بزرگترین عالمان [[شیعه]] و نویسنده کتابهایی همچون [[المهمات و التتمات]]، [[كشف المحجة لثمرة المهجة]]، [[مصباح الزائر و جناح المسافر]]، [[الملهوف علی قتلی الطفوف]]. وی استاد بزرگانی همچون [[علامه حلی]] و پدر او(شیخ یوسف سدیدالدین) است.

{{اصلی|سید بن طاووس}}

== درباره کتاب ==

از تألیفات مهم سید ابن طاووس، کتاب «مهج الدعوات و منهج العبادات‏» است. موضوع کتاب؛ دعاهایی است مربوط به حرزها، قنوت‌ ها، [[تعقیبات نماز]] و ... .

== انگیزه تألیف ==

سید بن طاووس، خود درباره این کتاب می‌ گوید:

::«من در اوقاتى که به مداومت و مواظبت دعاها، انواع [[ریاضت|ریاضات]] بر خود قرار داده بودم از جمله حرزها، قنوت‌ ها، حجب‌ ها و دعاهاى دیگر که از حضرت پیامبر و [[ائمه اثناعشر]] به سندهای معتبر روایت شده بود و همچنین از جمله مناجات‌ها و دعاهاى متفرّقه در کتاب‌ ها قدرى را که نخبه و خلاصه آنها بود و کمال اعتماد بر آن داشتم، نقل‏ نمودم و چون این قدر منتخب، همگى در رساله‌ها و کاغذهای متعدد نقل شده بود و پراکنده بودند و کسانی که جویای آنها هستند را چندان سود و بهره‏ اى به آسانی حاصل و میسّر نمی‌ شود، به خواست و یاری خدای تعالى همه آنها را در رساله‌اى جمع نمایم؛ زیرا هرگاه همگى در کتابى مجتمع و محفوظ باشند، از براى راغبانش سودمند و بهتر خواهد بود و دسترسی به آن آسان‌ تر و نیکوتر. و چون دعاهای انتخاب شده و جمع‌ شده در این رساله به منزله حیات و روح نسبت به سایر دعاها و به منزله راه راست برای جویندگان دعا است، این رساله را به «'''مهج الدّعوات و منهج العنایات'''» نامیدم و حرزها، قنوت‌ ها، حجب و سایر دعاها را به ابواب و فصول از یکدیگر جدا و ممتاز نساخته، بلکه همگى آنها را ایراد نمودم به منزله یک بوستان که مشتمل باشد بر شکوفه‌هاى رنگارنگ و میوه‌هاى گوناگون و به منزله یک باغ باشد جهت رسیدن به محصول و ظفر یافتن به مقصود»<ref> ترجمه مهج الدعوات‏، ص 12 و 13.</ref>::

== روش تألیف ==

ابن طاووس در اين كتاب، تنها ادعيه مطلقه را نقل كرده كه اختصاص به زمانى خاص يا مكانى خاص ندارند؛ بر خلاف كتبى از سید مانند [[جمال الاسبوع]] و [[اقبال الاعمال]] كه نظر به زمان و مكان‏هاى خاص داشتند.

== ساختار کتاب ==

سيد در هر موضوع، از [[پیامبر(ص)]] شروع كرده و به [[امام زمان]] (عج) ختم نموده و پس از آن از غير [[ائمه]] (ع) هم مواردى نقل می ‏كند.

*وقت اجابت دعا.<ref> ترجمه مهج الدعوات ،ص، 551.</ref>

{{پایان}}

== منابع کتاب ==

سيد بن طاووس، كه قصدش تنها تهيه كتابى در ادعيه بوده، تمام سندهاى ادعيه و روايات را حذف كرده و تنها به ذكر نام راوى از معصوم (ع) اكتفا نموده و البته در بسيارى موارد نام مأخذ دعا را هم آورده است.

== پانویس ==

{{پانویس}}

== منابع ==

* ابن طاووس، علی بن موسی، مهج الدعوات و منهج العبادات‏، قم، دار الذخائر، 1411 ق.

* ابن طاووس، علی بن موسی، مهج الدعوات و منهج العبادات‏، ترجمه محمد تقى طبسى‏، تهران، رایحه، 1379 ش.