کاربر ناشناس
سوره نبأ: تفاوت میان نسخه‌ها
منبع یابی، اصلاح پاورقی و منابع بر اساس شیوه ارجاع
imported>S.j.mousavi جز (←معرفی: تصحیح غلط املایی) |
imported>M.r.seifi (منبع یابی، اصلاح پاورقی و منابع بر اساس شیوه ارجاع) |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
سوره نبأ درباره یک خبر و حادثه بزرگ یعنی [[قیامت]] سخن می‌گوید و بر حقیقت و تردیدناپذیری آن استدلال می‌کند. آغاز [[سوره]] چنین است که مردم از یکدیگر درباره خبر قیامت می‌پرسند. سپس [[خداوند]] با لحنی تهدیدآمیز می‌فرماید به‌زودی از آن اگاه می‌شوند.<ref>طباطبایی، المیزان، | سوره نبأ درباره یک خبر و حادثه بزرگ یعنی [[قیامت]] سخن می‌گوید و بر حقیقت و تردیدناپذیری آن استدلال می‌کند. آغاز [[سوره]] چنین است که مردم از یکدیگر درباره خبر قیامت می‌پرسند. سپس [[خداوند]] با لحنی تهدیدآمیز می‌فرماید به‌زودی از آن اگاه می‌شوند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۹۷۴م، ج۲۰، ص۱۵۸.</ref> | ||
در ادامهٔ سوره، برای اثبات حقانیت روز قیامت، آمده است عالم با تدبیر حکیمانه‌اش بهترین و روشن‌ترین دلیل است بر اینکه بعد از این دنیای فناپذیر، دنیایی ثابت و باقی خواهد بود و آن روز، روز جزاست نه عمل. سپس حوادث این روز توصیف شده است که مردم همگی در آن احضار می‌شوند و طغیان‌گران به سوی عذابی دردناک و [[تقوا|پرهیزکاران]] به سوی نعمتی ماندگار منتقل می‌شوند.<ref>طباطبایی، المیزان، | در ادامهٔ سوره، برای اثبات حقانیت روز قیامت، آمده است عالم با تدبیر حکیمانه‌اش بهترین و روشن‌ترین دلیل است بر اینکه بعد از این دنیای فناپذیر، دنیایی ثابت و باقی خواهد بود و آن روز، روز جزاست نه عمل. سپس حوادث این روز توصیف شده است که مردم همگی در آن احضار می‌شوند و طغیان‌گران به سوی عذابی دردناک و [[تقوا|پرهیزکاران]] به سوی نعمتی ماندگار منتقل می‌شوند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۹۷۴م، ج۲۰، ص۱۵۸.</ref> | ||
{{سوره نبأ}} | {{سوره نبأ}} | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
در تفسیر [[مجمع البیان]] درباره فضیلت [[تلاوت]] سوره نبأ از [[پیامبر(ص)]] نقل شده است هر کس سوره عم یتسائلون را بخواند، [[خداوند]] از نوشیدنی خنک و گوارای بهشتی در قیامت سیرابش می‌کند. همچنین از [[امام صادق(ع)]] روایت شده است کسی که همه روزه سوره عم یتسائلون را قرائت کند، سال تمام نمی‌شود مگر اینکه [[خانه خدا]] را زیارت می‌کند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۶۳۷.</ref> | در تفسیر [[مجمع البیان]] درباره فضیلت [[تلاوت]] سوره نبأ از [[پیامبر(ص)]] نقل شده است هر کس سوره عم یتسائلون را بخواند، [[خداوند]] از نوشیدنی خنک و گوارای بهشتی در قیامت سیرابش می‌کند. همچنین از [[امام صادق(ع)]] روایت شده است کسی که همه روزه سوره عم یتسائلون را قرائت کند، سال تمام نمی‌شود مگر اینکه [[خانه خدا]] را زیارت می‌کند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۶۳۷.</ref> | ||
در [[حديث|حديثی]] ديگر از [[رسول خدا(ص)]] آمده است هر کس آن را بخواند و حفظ کند، حساب او در قیامت [چنان سریع انجام می‌شود که] به مقدار خواندن یک نماز خواهد بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۶، ص۴.</ref> همچنین در روایات آمده است پیامبر(ص) سوره نبأ را جزو سوره‌هایی خوانده که موی آن حضرت را سپید کردند.{{یادداشت|از ابن عباس روایت شده گفت: [روزی] ابوبکر به رسول خدا(ص) عرضه داشت یا رسول الله چقدر زود مویت سپید شد؟ فرمود: موی مرا سوره هود و واقعه و مرسلات و عم یتسائلون سپید کرد (طباطبایی، المیزان، | در [[حديث|حديثی]] ديگر از [[رسول خدا(ص)]] آمده است هر کس آن را بخواند و حفظ کند، حساب او در قیامت [چنان سریع انجام می‌شود که] به مقدار خواندن یک نماز خواهد بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۶، ص۴.</ref> همچنین در روایات آمده است پیامبر(ص) سوره نبأ را جزو سوره‌هایی خوانده که موی آن حضرت را سپید کردند.{{یادداشت|از ابن عباس روایت شده گفت: [روزی] ابوبکر به رسول خدا(ص) عرضه داشت یا رسول الله چقدر زود مویت سپید شد؟ فرمود: موی مرا سوره هود و واقعه و مرسلات و عم یتسائلون سپید کرد. <small>(طباطبایی، المیزان، ۱۹۷۴م، ج۲۰، ص۱۵۰).</small>}} | ||
==متن و ترجمه== | ==متن و ترجمه== | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{ | {{پانویس|۲}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند، تهران، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۸ق/۱۳۷۶ش. | * قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند، تهران، دارالقرآن الکریم، ۱۴۱۸ق/۱۳۷۶ش. | ||
* بحرانی، سیدهاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، تحقیق: قسم الدراسات الاسلامیة مؤسسة البعثة قم، | * بحرانی، سیدهاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، تحقیق: قسم الدراسات الاسلامیة مؤسسة البعثة قم، تهران، بنیاد بعثت، چاپ اول، ۱۴۱۶ق. | ||
* راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، | * راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، دمشق، دارالعلم الشامیه، چاپ اول، ۱۴۱۲ق. | ||
* دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، به کوشش بهاء الدین خرمشاهی، تهران: دوستان-ناهید، ۱۳۷۷ش. | * دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، به کوشش بهاء الدین خرمشاهی، تهران: دوستان-ناهید، ۱۳۷۷ش. | ||
* شوشتری، قاضی نورالله، احقاق الحق و ازحاق الباطل، با مقدمه و تعلیقات آیت الله مرعشی نجفی، ۲۳ج، | * شوشتری، قاضی نورالله، احقاق الحق و ازحاق الباطل، با مقدمه و تعلیقات آیت الله مرعشی نجفی، ۲۳ج، قم، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، چاپ اول، ۱۴۰۹ق. | ||
* شیخ طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، با مقدمه آقابزرگ تهرانی و تحقیق احمد قصیر عاملی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، [بی‌تا]. | * شیخ طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، با مقدمه آقابزرگ تهرانی و تحقیق احمد قصیر عاملی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، [بی‌تا]. | ||
* طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، | * طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، چاپ دوم، ۱۹۷۴م. | ||
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، با مقدمه محمدجواد بلاغی، تهران، انتشارات ناصر خسرو، | * طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، با مقدمه محمدجواد بلاغی، تهران، انتشارات ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش. | ||
* معرفت، محمدهادی، آموزش علوم قرآن، [بی‌جا]، مرکز چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی، | * معرفت، محمدهادی، آموزش علوم قرآن، [بی‌جا]، مرکز چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۱ش. | ||
* مکارم شیرازی، ناصر و جمعی از نویسندگان، تفسیر نمونه، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش. | * مکارم شیرازی، ناصر و جمعی از نویسندگان، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش. | ||
==پیوند به بیرون== | ==پیوند به بیرون== | ||