پرش به محتوا

یوم الفصل: تفاوت میان نسخه‌ها

۲ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۷
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Sh.hoseini
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''یوم‌الفصل'''، از اصطلاحات قرآنی به معنای روز جدا کردن، از اسامی روز قیامت...» ایجاد کرد)
 
imported>Sh.hoseini
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳: خط ۱۳:
*در آیه ۱۷ [[سوره نبا|سوره نباء]] می فرماید: إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كانَ ميقاتا. ترجمه: همانا روز فصل روز میقات و وعده‌گاه همگان است. در این آیه یوم الفصل را روز میقات و میعاد و جمع کردن همگان معرفی می‌کند.
*در آیه ۱۷ [[سوره نبا|سوره نباء]] می فرماید: إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كانَ ميقاتا. ترجمه: همانا روز فصل روز میقات و وعده‌گاه همگان است. در این آیه یوم الفصل را روز میقات و میعاد و جمع کردن همگان معرفی می‌کند.


===یوم الفصل در تفاسیر مختلف===
==یوم الفصل در تفاسیر مختلف==
[[علامه طباطبایی]] می گوید: فصل به معنای جدا کردن دو چیز است و روز قیامت یوم الفصل نامیده شد زیرا حق و باطل جدا شده و یا منظور جدا کردن مجرمین از [[تقوا|متقین]] است. همانطور که در آیه دیگری می‌فرماید: وَ امْتازُوا الْيَوْمَ أَيُّهَا الْمُجْرِمُونَ. ترجمه: ای مجرمین؛ امروز جدا شوید. <ref>سوره يس، آیه ۵۹.</ref> <ref>طباطبایی،‌تفسیر المیزان،‌ ج ۱۷،‌ص ۱۳۰.</ref>
[[علامه طباطبایی]] می گوید: فصل به معنای جدا کردن دو چیز است و روز قیامت یوم الفصل نامیده شد زیرا حق و باطل جدا شده و یا منظور جدا کردن مجرمین از [[تقوا|متقین]] است. همانطور که در آیه دیگری می‌فرماید: وَ امْتازُوا الْيَوْمَ أَيُّهَا الْمُجْرِمُونَ. ترجمه: ای مجرمین؛ امروز جدا شوید. <ref>سوره يس، آیه ۵۹.</ref> <ref>طباطبایی،‌تفسیر المیزان،‌ ج ۱۷،‌ص ۱۳۰.</ref>
منظور از" روز فصل" روز قیامت است كه در آن خداى تعالى بين خلائق فصل و جدایی برقرار مى‌‏كند، هم چنان كه فرمود:" إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ. ترجمه: همانا خداوند بین مردم در روز قیامت فاصله می‌اندازد. <ref>سوره حج، آیه ۱۷.</ref> <ref>طباطبایی،‌ ترجمه المیزان، ج ۲۰، ص۲۳۷.</ref>
منظور از" روز فصل" روز قیامت است كه در آن خداى تعالى بين خلائق فصل و جدایی برقرار مى‌‏كند، هم چنان كه فرمود:" إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ. ترجمه: همانا خداوند بین مردم در روز قیامت فاصله می‌اندازد. <ref>سوره حج، آیه ۱۷.</ref> <ref>طباطبایی،‌ ترجمه المیزان، ج ۲۰، ص۲۳۷.</ref>
کاربر ناشناس