Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۵۶
ویرایش
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
*اگر نشوز از طرف مرد باشد به این معنا که حقوق واجب زن مانند: حق پرداخت نفقه و حق قسم و...را رعایت نکند، زن بایستی شوهرش را موعظه کرده و حقوقش را مطالبه نماید و در صورتی که اثر نداشته باشد به [[حاکم شرع]] رجوع میکند.<ref>شهیدثانی، روضة البهیة، ج۵، ص۴۲۹.</ref> حاکم شرع مرد ناشز را به انجام وظایفش ملزم میکند و اگر سودمند واقع نشود او را تعزیر کرده و یا نفقه زن را از اموال او-حتی اگر با فروش خانه مرد باشد- پرداخت میکند.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۷.</ref> | *اگر نشوز از طرف مرد باشد به این معنا که حقوق واجب زن مانند: حق پرداخت نفقه و حق قسم و...را رعایت نکند، زن بایستی شوهرش را موعظه کرده و حقوقش را مطالبه نماید و در صورتی که اثر نداشته باشد به [[حاکم شرع]] رجوع میکند.<ref>شهیدثانی، روضة البهیة، ج۵، ص۴۲۹.</ref> حاکم شرع مرد ناشز را به انجام وظایفش ملزم میکند و اگر سودمند واقع نشود او را تعزیر کرده و یا نفقه زن را از اموال او-حتی اگر با فروش خانه مرد باشد- پرداخت میکند.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۷.</ref> | ||
*در صورت نشوز مرد، زن حق ندارد که بسترش را از شوهر خود جدا کرده و یا او را تنبیه بدنی کند؛ زیرا این دو مورد متوقف بر اذن شرعی هستند و در اینجا اذن شرعی مفقود است.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۷.</ref> | *در صورت نشوز مرد، زن حق ندارد که بسترش را از شوهر خود جدا کرده و یا او را تنبیه بدنی کند؛ زیرا این دو مورد متوقف بر اذن شرعی هستند و در اینجا اذن شرعی مفقود است.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۷.</ref> | ||
*فقها با استناد به آیه ۱۲۸ [[سوره نساء]] بر این باورند | *فقها با استناد به آیه ۱۲۸ [[سوره نساء]] بر این باورند: در صورتی که مرد ناشز باشد و از پرداخت برخی حقوق زن سرپیچی کرده و قصد طلاق او را داشته باشد؛ چنانچه زن از طلاق کراهت داشته و میل به ادامه زندگی با او را دارد؛ میتواند از برخی حقوق خود صرفنظر کرده تا مصالحه برقرار شود و قبول آن بر مرد حلال است.<ref>بحرانی، حدائقالناضره، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۲۴، ص۶۱۴.</ref> | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== |