سوره اعلی: تفاوت میان نسخه‌ها

* '''حجم'''

سوره اعلیٰ ۱۹ [[آیه]]، ۷۲ کلمه و ۲۹۶ حرف دارد و جزو [[سوره‌های مفصلات|سوره‌های مُفَصّلاتِ]]  (دارای آیات کوچک و متعدد) است. همچنین هفتمین و آخرین سوره از [[سوره‌های مسبحات|سوره‌های مُسَبّحات]] (آغازشده با تسبیح الهی) است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۳.</ref>

==محتوای سوره==

سوره اعلیٰ از دو بخش تشکیل شده است: روی سخن در بخش نخست به شخص [[پیامبر(ص)]] است و دستورهایی درباره [[تسبیح]] [[خداوند]] و ادای رسالت به آن حضرت می‌دهد. همچنین اوصاف هفت‌گانه خداوند در این بخش آمده است. در بخش دوم خداوند از [[مؤمن|مؤمنان]] [[خشوع|خاشع]] و [[کافر|کافران]] شقی سخن می‌گوید و عوامل سعادت و شقاوت این دو گروه را بیان می‌کند.<ref>علی‌بابایی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۷ش، ج۵، ص۴۷۵.</ref>

* '''پیامبر و فراموش‌کردن قرآن'''

آیه ششم به پیامبر(ص) اطمینان می‌دهد نگران این نباشد که [[آیه|آیات]] [[الله|الهی]] را فراموش می‌کند، بلکه همو که آن را فرستاده، حافظ و نگهبان آن است.<ref>علی‌بابایی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۷ش، ج۵، ص۴۷۸.</ref>

* '''تعداد انبیا و کتاب‌های آسمانی'''

آیه پایانی سوره اعلی نشان می‌دهد حضرت [[ابراهیم]] و [[موسی]](ع) نیز کتاب آسمانی داشتند. در [[روایتی]]، [[ابوذر غفاری|ابوذر]] نقل می‌کند: به پیامبر عرض کردم [[نبی|انبیا]] چند نفر بودند؟ فرمود: ۱۲۴ هزار نفر. ... سپس پیامبر(ص) فرمود ای ابوذر چهار نفر از انبیا عرب بودند: [[حضرت هود|هود]]، [[حضرت صالح|صالح]]، [[شعیب]] و پیامبر تو. گفتم ای رسول خدا خداوند چند کتاب نازل کرد؟ فرمود: ۱۰۴ کتاب. ده کتاب بر [[آدم]]، پنجاه کتاب بر [[شیث]]، بر اخنوخ که [[حضرت ادریس|ادریس]] است سی کتاب و او نخستین کسی است که با قلم نوشت، و بر ابراهیم ده کتاب و نیز [[تورات]] و [[انجیل]] و [[زبو]]ر و فرقان را بر موسی و [[مسیح]] و [[حضرت داوود|داوود]] و [[پیامبر اسلام]] نازل کرد.<ref>علی‌بابایی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۷ش، ج۵، ص۴۸۲.</ref>

== متن و ترجمه سوره ==