Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۹۶۶
ویرایش
imported>Alipour جز (←روش تألیف) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
استرآبادی در مقدمه کتاب مینویسد: ''از آنجا که آیات فراوانی در [[قرآن مجید]] در مدح [[اهل بیت]] پیامبر(ص) و ذم و نکوهش دشمنان آنان آمده و روایات فراوانی در تفسیر این آیات وارد شده و از طرفی، این روایات در کتب مختلف تفسیر پراکنده اند به طوری که دسترسی به آنها و اطلاع از همه آنها برای مراجعه کنندگان مشکل است، تصمیم به جمع آوری آنها در یک کتاب گرفتم. وی میگوید مأخذ تمام مطالب را هم [[حدیث صحیح|روایات صحیح]] اهل بیت قرار داده و روایاتی از طریق عامه هم نقل کرده است''. | استرآبادی در مقدمه کتاب مینویسد: ''از آنجا که آیات فراوانی در [[قرآن مجید]] در مدح [[اهل بیت]] پیامبر(ص) و ذم و نکوهش دشمنان آنان آمده و روایات فراوانی در تفسیر این آیات وارد شده و از طرفی، این روایات در کتب مختلف تفسیر پراکنده اند به طوری که دسترسی به آنها و اطلاع از همه آنها برای مراجعه کنندگان مشکل است، تصمیم به جمع آوری آنها در یک کتاب گرفتم. وی میگوید مأخذ تمام مطالب را هم [[حدیث صحیح|روایات صحیح]] اهل بیت قرار داده و روایاتی از طریق عامه هم نقل کرده است''. | ||
با توجه به این کلام [[امیر مؤمنان]] که «''قرآن چهار بخش است: | با توجه به این کلام [[امیر مؤمنان]] که «''قرآن چهار بخش است: یکچهارم آن در مورد اهل بیت(ع)، یک چهارم درباره دشمنانشان، یک چهارم سُنَن و امثال و یک چهارم دیگر فرائض و احکام است» علمای [[اسلام]] اقدام به جمع آوری آیات [[قرآن]] مجید که در وصف اهل بیت نازل شده کرده و هر یک، آن مقدار از احادیث که به دستش رسیده ضبط نمودهاند''.»<ref> استرآبادی، تأویل الآیات الظاهرة، ۱۴۰۹ق، ص۲۰ و ۲۱.</ref> | ||
== روش تألیف == | == روش تألیف == | ||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
سید شرف الدین به خاطر سهولت هر چه بیشتر در بازیابی مطالب کتاب، آن را به ترتیب قرآن قرار داده و از [[سوره فاتحه]] آغاز کرده و به [[سوره اخلاص]] ختم نموده است. در هر قسمت نیز ابتدا نام سوره، بعد آیات مورد نظر را با شماره آیه ذکر کرده، پس از آن و در ذیل آیه روایات اهل بیت(ع) را در تأویل آن آیه آورده است. | سید شرف الدین به خاطر سهولت هر چه بیشتر در بازیابی مطالب کتاب، آن را به ترتیب قرآن قرار داده و از [[سوره فاتحه]] آغاز کرده و به [[سوره اخلاص]] ختم نموده است. در هر قسمت نیز ابتدا نام سوره، بعد آیات مورد نظر را با شماره آیه ذکر کرده، پس از آن و در ذیل آیه روایات اهل بیت(ع) را در تأویل آن آیه آورده است. | ||
مؤلف، آیات را به صورت گلچین آورده و در این بین نام بعضی از سور قرآن، در کتاب نیامده، زیرا روایتی ذیل آیات آن سوره نیافته است. وی در بعضی موارد در پایان روایات، توضیحاتی برای روشن شدن معنای آیه و روایتِ ذیل آن ذکر کرده است. مؤلف در صدد تفسیر آیات بوسیله روایات نیست بلکه تلاش خود را صرف تبیین تأویل آیات از راه روایات معصومین کرده و در [[تأویل]] قرآن نظر به [[باطن قرآن|باطن]] آن دارد.<ref>فهرست کتاب.</ref> | مؤلف، آیات را به صورت گلچین آورده و در این بین نام بعضی از سور قرآن، در کتاب نیامده، زیرا روایتی ذیل آیات آن سوره نیافته است. وی در بعضی موارد در پایان روایات، توضیحاتی برای روشن شدن معنای آیه و روایتِ ذیل آن ذکر کرده است. مؤلف در صدد تفسیر آیات بوسیله روایات نیست بلکه تلاش خود را صرف تبیین تأویل آیات از راه روایات معصومین کرده و در [[تأویل]] قرآن نظر به [[باطن قرآن|باطن]] آن دارد.<ref>استرآبادی، تأویل الآیات الظاهرة، ۱۴۰۹ق، فهرست کتاب.</ref> | ||
== منابع کتاب == | == منابع کتاب == | ||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
== خلاصه، شرح و ترجمه == | == خلاصه، شرح و ترجمه == | ||
کتاب تأویل الآیات الظاهرة توسط شیخ علم بن سیف بن منصور نجفی در سال ۹۳۷ق | کتاب تأویل الآیات الظاهرة توسط شیخ علم بن سیف بن منصور نجفی در سال ۹۳۷ق خلاصه شده و با نام [[جامع الفوائد و دافع المعاند]] انتشار یافته است. | ||
همچنین سید روح الأمین مختاری شرحی بر آن نگاشته است. | همچنین سید روح الأمین مختاری شرحی بر آن نگاشته است. | ||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
* حسینی استرآبادی، سید شرف الدین، تأویل الآیات الظاهرة فی فضائل العترة الطاهرة، قم، جامعه مدرسین، ۱۴۰۹ق. | * حسینی استرآبادی، سید شرف الدین، تأویل الآیات الظاهرة فی فضائل العترة الطاهرة، قم، جامعه مدرسین، ۱۴۰۹ق. | ||
*کتاب شناخت سیره معصومان، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی نور. | * دائرة المعارف تشیع، تهران، چاپ حکمت. | ||
* کتاب شناخت سیره معصومان، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی نور. | |||
{{تفسیرهای روایی شیعه}} | {{تفسیرهای روایی شیعه}} |