صدقه: تفاوت میان نسخه‌ها

صدقه (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۷ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۰۹:۱۸

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۱۷ ژوئن ۲۰۱۷

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>M.bahrami

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{احکام}}'''صدقه'''، به اموالی می‌گویند که در راه [[خدا]] داده می‌شود. در دین [[اسلام]] همان‌گونه که کسب درآمد از هر راهی مُجاز نیست، خرج‌کردن مال نیز در هر راهی صحیح نمی‌باشد. یکی از نیکوترین راه‌های مورد تأیید [[اسلام]] برای صرف مال، صدقه دادن آن در راه خداست. بنابر [[آیه|آیات]] [[قرآن]]، صدقه به دو دسته [[واجب]] و [[مستحب]] تقسیم شده و همچنین مصارف و شرایط آن بیان شده است. طبق [[روایات]]، صدقه دادن نه تنها موجب کم شدن اموال انسان نمی‌شود، بلکه [[برکت]] و یا افزایش اموال را نیز به دنبال دارد.
+{{احکام}}'''صدقه'''، به اموالی می‌گویند که به قصد قربت در راه [[خدا]] داده می‌شود. بنابر [[آیه|آیات]] [[قرآن]]، صدقه به دو دسته [[واجب]] و [[مستحب]] تقسیم شده و همچنین مصارف و شرایط آن بیان شده است. طبق [[روایات]]، صدقه دادن نه تنها موجب کم شدن اموال انسان نمی‌شود، بلکه [[برکت]] و یا افزایش اموال را نیز به دنبال دارد. بنابر آیات و روایات گیرنده صدقه خداوند است لذا بهتر است که صدقه از اموال پاک باشند و به صورت پنهانی داده شود. برای صدقه در روایات آثار زیادی از جمله شفای مریض، طولانی شدن عمر بیان شده است.
 ==واژه شناسی==
@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 ==اهمیت صدقه==
-در [[سوره توبه]] آیه ۱۰۴ آمده است، خداوند خود، صدقات را می‌گیرد: {{متن قرآن|أَلَمْ یعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ هُوَ یقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَیأْخُذُ الصَّدَقَاتِ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّ‌حِیمُ ﴿۱۰۴﴾|ترجمه=آیا ندانسته‌اند که تنها خداست که از بندگانش توبه را می‌پذیرد و صدقات را می‌گیرد، و خداست که خود توبه‌پذیر مهربان است؟| سوره= [[سوره توبه]]| آیه= آیه ۱۰۴}}
+در [[سوره توبه]] آیه ۱۰۴ آمده است، خداوند خود، صدقات را می‌گیرد: {{متن قرآن|أَلَمْ یعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ هُوَ یقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَیأْخُذُ الصَّدَقَاتِ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّ‌حِیمُ ﴿۱۰۴﴾|ترجمه=آیا ندانسته‌اند که تنها خداست که از بندگانش توبه را می‌پذیرد و صدقات را می‌گیرد، و خداست که خود توبه‌پذیر مهربان است؟| سوره= توبه| آیه= ۱۰۴}}
 در [[تفسیر نمونه]] ذیل این آیه آمده است: این تعبیر، عظمت و شکوه این حُکم [[اسلام|اسلامی]] را مجسم می‌سازد و علاوه بر تشویق همه مسلمانان به این فریضه الهی، هشدار می‌دهد در پرداخت [[زکات]] و صدقات، نهایت ادب و احترام را به خرج دهند؛ چرا که گیرنده خداست. همچنین در [[روایت|روایتی]] از [[امام سجاد (ع)]] آمده است:{{حدیث|إنَّ الصَّدَقَة لاتَقَع فی یدِ العَبدِ حتّی تَقَعُ فی یدِ الرَّب<ref>عیاشی، تفسیر العیاشی، ج۲، ص۱۰۸. این حدیث در دیگر منابع با اندکی اختلاف در تعبیر آمده است. ر.ک: کلینی، الکافی، ج۴، ص۳. صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۶۶، حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۹، ص۳۷۰.</ref>|ترجمه= صدقه در دست بنده قرار نمی‌گیرد مگر این که قبلاً در دست خدا قرار گیرد.}}<ref>تفسیر نمونه، ج۸، ص۱۲۳.</ref>