المقاصد العلیة فی المطالب السنیة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

'''المشقاصدُ العِلّیة فی المطالب السَّنیة''' تألیف علامه امینی به زبان عربی که شامل چهار مطلب در بیان معانیِ چهار آیه از آیات قرآن کریم است. این کتاب به صورت رساله های جداگانه بوده که با تحقیق سید محمد طباطبایی یزدی در قالب کتاب منتشر شده است. علامه امینی در این اثر به مباحث عالم ذر، توحید، اسمای حسنای الهی و قیامت پرداخته است.

*'''مطلب اول''': تفسیر آیهٔ «قالوا ربَّـنا أمَـتَّـنَا اثنَتَینِ وَأحیَـیتَـنا اثنَتَین» (غافر: ۱۱).

*'''مطلب دوم''': تفسیر آیهٔ «وَللهِ الأسماءُ الحُسنیٰ فَادعوهُ بِها» (أعراف: ۱۸۰). این بخش بیشترین قسمت کتاب را در بر گرفته است.

*'''مطلب سوم''': تفسیر آیهٔ «وَإذ أخذ رَبُّـکَ مِن بَنی آدَمَ مِن ظُهورِهِم ذُرّیتهم...» (أعراف: ۱۷۲).

*'''مطلب چهارم''': تفسیر آیهٔ «وَکُنتُم أزواجاً ثلاثة» (واقعه: ۷).

این اثر به دلیل آشنایی علامه امینی با حوزه های مختلف شیعی و مکاتب مختلف فکری و اعتقادی مجموعه ای است که بحثهای در خور توجهی در آن وجود داشته و از منابع متعدد قدیم و جدید، بهره برده و بر اساس «مکتب اهل بیت» آن را نگاشته است.

یکی دیگر از ویژگی های کتاب، مشی حدیث گرایانه علامه امینی است که برای استدلال سخنان خویش از کتب اربعه و برخی کتب غیر مشهور استفاده کرده است.<ref>[http://mtif.ir/p/article/65111/%DA%86%D9%86%D8%AF-%D9%86%DA%A9%D8%AA%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%82%D8%A7%D8%B5%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%84%DB%8C%D8%A9 چند نکته ای درباره کتاب المقاصد العلیة.]</ref>

این کتاب نخستین بار در سال 1392ش با تحقیق سید محمد طباطبایی یزدی در بنیاد محقق طباطبایی در قم منتشر شد.<ref>قیس عطار، نظرة علی کتاب «المقاصد العلیة».</ref> مراسم رونمایی از این کتاب، طی مراسمی در چهاردهم اردیبهشت سال 1392ش برگزار شد.<ref>[http://mtif.ir/p/news/63488/%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%B4-%D9%87%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%D8%B1%D9%88%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%82%D8%A7%D8%B5%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%84%DB%8C%D8%A9 گزارش همایش رونمایی از کتاب المقاصد العلیة.]</ref>

 

{{پانویس2}}

*عطار، قیس، نظرة علی کتاب «المقاصد العلیة»، بهار 1392، سال دهم- شماره 38.