مکیال المکارم فی فوائد الدعاء للقائم (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده کتاب مکیال المکارم، سید محمد تقی موسوی اصفهانی(۱۳۰۱ق-۱۳۴۸ق)، مشهور به [[فقیه احمدآبادی]] است. وی نزد پدرش سید عبدالرزاق، میرزا بدیع، محمد کاشانی، عبدالکریم جزی و [[سید ابوالقاسم دهکردی]] شاگردی کرد و از جزی [[اجازه روایت]] و از دهکردی [[اجازه اجتهاد]] دریافت کرد.<ref>موسوی اصفهانی، ترجمه مکیال‌المکارم، مقدمه سید محمد علی روضاتی، ص۳۹.</ref> او در سال ۱۳۴۸ق درگذشت و در کنار پدرش در قبرستان [[تخت فولاد اصفهان]] به خاک سپرده شد.<ref>موسوی اصفهانی، مکیال المکارم، ج۱، مقدمه ابطحی،صیه.</ref> از او آثار و اشعاری بر جای مانده است. تخلص وی «تقی» یا «شرعی زاده» بود و اشعاری درباره امام زمان نیز سروده است.<ref>موسوی اصفهانی، مکیال المکارم، ج۱، مقدمه ابطحی،صح.</ref>

مؤلف این کتاب را با هدف شکر نعمت وجود حضرت مهدی(عج) نوشته است.<ref>سلیمیان، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۵۸.</ref> او در مقدمه کتاب، انگیزه خود را از تألیف آن دستور امام زمان(عج) برای نگارش آن بیان می‌کند. وی همچنین در مقدمه از دیدار خود با امام زمان(عج) در عالم رؤیا و دستور آن حضرت برای نوشتن کتاب سخن گفته است. نویسنده مدعی است حتی نام کتاب را آن حضرت انتخاب نموده است. او می‌گوید:

:::«او را در خواب دیدم که با بیانی روح انگیز چنین فرمود: این کتاب را بنویس و عربی هم بنویس و نام آن را بگذار: مکیال المکارم فی فوائد الدعا للقائم.»<ref>موسوی اصفهانی، مکیال‌المکارم، مقدمه، ص۴.</ref>

با این حال نویسنده موفق به نگارش کتاب نشد تا اینکه در سال ۱۳۳۰ق برای انجام مناسک [[حج]] به [[مکه]] رفت در همان سال در آنجا وبای شدیدی فراگیر شد و برخی از حاجیان را از پای در آورد. مؤلف [[نذر]] کرد اگر سالم به وطن خود بازگردد، کتابی تألیف کند و هنگامی که به وطن بازگشت نگارش آن را آغاز کرد.<ref>موسوی اصفهانی، مکیال‌المکارم، مقدمه، ص۴.</ref>

مؤلف با استناد به آیات و روایات، موضوعاتی در رابطه با امام زمان(ع) مورد تأکیده قرار داده است.<ref>اباذری، نگاهی به کتاب مکیال المکارم، ص۱۵۶.</ref> او در بخش چهارم که ویژگی‌های امام زمان(ع) را برمی‌شمرد از ترتیب الفبایی برای ذکر خصوصیات آن حضرت استفاده کرده است.

مولف در جلد دوم به اشتباهی در [[الغیبة شیخ طوسی|کتاب الغیبه]] [[شیخ طوسی]] اشاره کرده است و آن را اشتباه نسخه برداران دانسته است. وی همچنین نسبت به اشتباهی در [[مستدرک الوسائل]] در مشیخیه [[شیخ صدوق]] تذکر داده است.<ref>موسوی اصفهانی، مکیال المکارم، ج۱، مقدمه ابطحی،(ص) یه.</ref>

کتاب مکیال المکارم بر محور بیش از ۱۰۰۰ حدیث<ref>سلیمیان، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۵۸.</ref> و دارای هشت بخش است:

* دومین چاپ در سال ۱۳۹۸ق در دو جلد در اصفهان.<ref>موسوی اصفهانی، ترجمه مکیال‌المکارم، مقدمه(سید محمد علی روضاتی)، ص۳۹.</ref>

کتاب مکیال المکارم به زبان عربی نوشته شده است. سیدمهدی حائری قزوینی آن را به فارسی ترجمه کرده است. این ترجمه در دو جلد و ۶۲۵ صفحه است که در سال ۱۳۷۹ش /۱۴۲۱ق چاپ شد. [[انتشارات مسجد جمکران]] این ترجمه را در سال ۱۳۸۲ش تجدید چاپ کرده است.<ref>اباذری، نگاهی به کتاب مکیال المکارم، ص۱۵۶.</ref>