سوره عادیات: تفاوت میان نسخه‌ها
←جنگ ذاتُ السَلاسِل و پیروزی علی(ع) بر کافران
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
==جنگ ذاتُ السَلاسِل و پیروزی علی(ع) بر کافران== | ==جنگ ذاتُ السَلاسِل و پیروزی علی(ع) بر کافران== | ||
نقل شده است این [[سوره]] بعد از جنگ «[[جنگ ذات السلاسل|ذاتُ السَلاسِل]]» نازل شد. در سال [[سال ۸ هجری قمری |هشتم هجری]] به [[رسول خدا(ص)]] خبر دادند دوازده هزار سوار در سرزمین «یابس» جمع شده و با یکدیگر عهد کرده‌اند تا پیامبر(ص) و [[علی(ع)]] را به قتل نرسانند و جمعیت [[اسلام|مسلمانان]] را متلاشی نکنند، از تلاش دست نکشند! پیغمبر اکرم(ص) جمع شماری از اصحاب خود را به سرکردگی برخی از [[صحابه]] به سراغ آنان فرستاد؛ ولی بعد از گفتگوهایی بدون نتیجه بازگشتند. سرانجام پیغمبر اکرم(ص) علی(ع) را با گروه بسیاری از [[مهاجرین |مهاجر]] و [[انصار]] به نبرد آنان فرستاد. لشکر مسلمانان به‌سرعت به سوی دشمن حرکت کردند و شبانه راه رفتند و صبحگاهان دشمن را در حلقه محاصره گرفتند. نخست اسلام را بر آنان عرضه کردند، اما چون نپذیرفتند، به آنان حمله کردند و آنان را شکست دادند و عده‌ای را [[اسیر]] کردند و اموال فراوانی به غنیمت گرفتند. | نقل شده است این [[سوره]] بعد از جنگ «[[جنگ ذات السلاسل|ذاتُ السَلاسِل]]» نازل شد. در سال [[سال ۸ هجری قمری |هشتم هجری]] به [[رسول خدا(ص)]] خبر دادند دوازده هزار سوار در سرزمین «یابس» جمع شده و با یکدیگر عهد کرده‌اند تا پیامبر(ص) و [[علی(ع)]] را به قتل نرسانند و جمعیت [[اسلام|مسلمانان]] را متلاشی نکنند، از تلاش دست نکشند! پیغمبر اکرم(ص) جمع شماری از اصحاب خود را به سرکردگی برخی از [[صحابه]] {{یادداشت| [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر مجمع البیان]] شأن نزول سوره را اساس یک قول در باره منذر بن عمرو انصاری که یکی از نقیبان دوازده گانه پیامبر برای مردم یثرب بوده معرفی کرده است.که از نقیبان دوازده گانه پیامبر برای مردم یثرب بوده است و براساس روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] در باره امام علی(ع) دانسته است. طبرسی، مجمع البیان، ج۱۰، صص۸۰۲-۸۰۳. [[تفسیر نور الثقلین (کتاب)|تفسیر نورالثقلین]] بر اساس روایت امام صادق(ع) [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] و [[عمر بن خطاب|عمر]] را از کسانی دانسته که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] پیش از امام علی (ع) برای مذاکره و در نهایت جنگ با دشمنان فرستاد.حویزی، نور الثقلین،۱۴۱۵ق، ج۵، ص۶۵۲. }}به سراغ آنان فرستاد؛ ولی بعد از گفتگوهایی بدون نتیجه بازگشتند. سرانجام پیغمبر اکرم(ص) علی(ع) را با گروه بسیاری از [[مهاجرین |مهاجر]] و [[انصار]] به نبرد آنان فرستاد. لشکر مسلمانان به‌سرعت به سوی دشمن حرکت کردند و شبانه راه رفتند و صبحگاهان دشمن را در حلقه محاصره گرفتند. نخست اسلام را بر آنان عرضه کردند، اما چون نپذیرفتند، به آنان حمله کردند و آنان را شکست دادند و عده‌ای را [[اسیر]] کردند و اموال فراوانی به غنیمت گرفتند. | ||
هنوز امام علی(ع) و سربازان به [[مدینه]] برنگشته بودند که سوره «و العادیات» [[نزول قرآن|نازل]] شد. پیغمبر خدا(ص) آن روز این سوره را در [[نماز صبح]] قرائت کرد. بعد از تمام شدن [[نماز]]، اصحاب گفتند: این سوره را تا به حال نشنیده بودیم! پیامبر(ص) فرمود: «آری، علی(ع) بر دشمنان پیروز شد و [[جبرئیل]] دیشب با آوردن این سوره به من بشارت داد». چند روز بعد علی(ع) با غنیمت‌ها و اسیران به مدینه وارد شد.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۲۴۰.</ref> | هنوز امام علی(ع) و سربازان به [[مدینه]] برنگشته بودند که سوره «و العادیات» [[نزول قرآن|نازل]] شد. پیغمبر خدا(ص) آن روز این سوره را در [[نماز صبح]] قرائت کرد. بعد از تمام شدن [[نماز]]، اصحاب گفتند: این سوره را تا به حال نشنیده بودیم! پیامبر(ص) فرمود: «آری، علی(ع) بر دشمنان پیروز شد و [[جبرئیل]] دیشب با آوردن این سوره به من بشارت داد». چند روز بعد علی(ع) با غنیمت‌ها و اسیران به مدینه وارد شد.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۲۴۰.</ref> | ||