سوره عادیات: تفاوت میان نسخه‌ها

مفسران خیر را به  مال تفسیر کرده اند اما [[علامه طباطبایی]] بر این باور است که بعید نیست که خیر به معنای مطلق خودش باشد و اختصاصی به مال نداشته باشد زیرا انسان بر اساس فطرتش خیر را دوست دارد و چون  باور می کند متاع و زینت دنیا خیر است و آن را خیر می بیند به سویش جذب می شود و همین باعث می شود که یاد پروردگارش را فراموش کند. <ref>طباطبایی، المیزان، ج۲۰، ص۳۴۷.