سوره قارعه: تفاوت میان نسخه‌ها

 

به این مناسبت این سوره را «قارعه» می‌نامند که با کلمه القارعه (درهم‌‌کوب) که از صفات قیامت است آغاز می‌گردد. تعداد آیات آن از نظر قاریان کوفه 11 آیه و به نظر قاریان حجاز 10 آیه و به نظر بعضی از قاریان دیگر 8 آیه است که نظریه اول مشهور و مقرون به صحت است. دارای 36 کلمه و 160 حرف است. به ترتیب مصحف صد و یکمین و به ترتیب نزول سی‌امین سوره قرآن و مکی است. از نظر حجم از سوره‌های «مفصلات» در گروه «قصار» یعنی از سوره‌های کوچک‌تر قرآن است که در ردیف سوره‌های جزء‌عم و اوایل حزب چهارم جزء 30 قرار دارد. این سوره از آغاز تا انجام از حادثه قیامت سخن می‌گوید و از سوره‌های معادی است؛ شداید و احوال آن روز و سرنوشت نهایی  انسان را بیان می‌کند که اگر کسی اعمال نیک او بیشتر و سنگین‌تر از اعمال بد و گناهانش باشد از زندگی خوش و جاودانه برخوردار می‌شود و اگر کسی اعمال بد و گناهان او بیشتر و سنگین‌تر از اعمال نیک او باشد، بازگشت‌گاه او دوزخ است و در آتشی بس سوزان خواهد بود. دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج2، ص1267