Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۹۸۱
ویرایش
جز (←زندگینامه) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
*'''تولد''': بیشتر منابع تولد ایشان را در [[مدینه]] دانستهاند<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۱۳؛ شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۹۲.</ref> با این حال از تولد او در سامرا نیز سخن رفته است.<ref>ابن حاتم، الدر النظیم، مؤسسه النشر الاسلامی، ص۷۳۷.</ref> بیشتر منابع متقدم [[امامیه]] ولادت حضرت را در [[ربیعالثانی]] سال [[سال ۲۳۲ هجری قمری|۲۳۲ق]] دانستهند.<ref>نگاه کنید به نوبختی، فرق الشیعه، ۱۳۵۵ق، ص۹۵؛ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۰۳؛ شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۱۳</ref> در روایتی به نقل از امام حسن عسکری(ع) نیز همین تاریخ ذکر شده است.<ref>ابن رستم طبری، دلائل الامامه، ۱۴۱۳ق، ص۴۲۳.</ref> برخی دیگر از منابع [[امامیه]] و [[اهلسنت]] ولادت حضرت را در [[سال ۲۳۱ق]] نیز نوشتهاند.<ref> نگاه کنید به ابن ابیالثلج، «تاریخ الائمه» مجموعه نفیسه، ۱۳۹۶ق، ص۱۴؛ مسعودی، اثبات الوصیه، ۱۴۰۹ق، ص۲۵۸.</ref> [[شیخ مفید]] در «مسار الشیعة» ولادت امام را [[۱۰ ربیعالثانی]] آورده است.<ref>شیخ مفید، مسار الشیعه، ۱۴۱۴ق، ص۵۲؛ نک: ابن طاووس، الاقبال، ج۳، ص۱۴۹؛ شیخ طوسی، مصباح المجتهد، ۱۳۳۹ق، ص۷۹۲.</ref> در قرن ششم قمری این قول به حاشیه رفت و تولد حضرت در [[۸ ربیعالثانی]] شهرت یافته است<ref>نگاه کنید به ابن شهرآشوب، مناقب آل ابیطالب، ۱۳۷۶ق، ج۳، ص۵۲۳؛ طبرسی، تاج الموالید، ۱۳۹۶ق، ص۵۷.</ref> که قول مشهور نزد امامیه نیز هست. | *'''تولد''': بیشتر منابع تولد ایشان را در [[مدینه]] دانستهاند<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۱۳؛ شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۹۲.</ref> با این حال از تولد او در سامرا نیز سخن رفته است.<ref>ابن حاتم، الدر النظیم، مؤسسه النشر الاسلامی، ص۷۳۷.</ref> بیشتر منابع متقدم [[امامیه]] ولادت حضرت را در [[ربیعالثانی]] سال [[سال ۲۳۲ هجری قمری|۲۳۲ق]] دانستهند.<ref>نگاه کنید به نوبختی، فرق الشیعه، ۱۳۵۵ق، ص۹۵؛ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۰۳؛ شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۱۳</ref> در روایتی به نقل از امام حسن عسکری(ع) نیز همین تاریخ ذکر شده است.<ref>ابن رستم طبری، دلائل الامامه، ۱۴۱۳ق، ص۴۲۳.</ref> برخی دیگر از منابع [[امامیه]] و [[اهلسنت]] ولادت حضرت را در [[سال ۲۳۱ق]] نیز نوشتهاند.<ref> نگاه کنید به ابن ابیالثلج، «تاریخ الائمه» مجموعه نفیسه، ۱۳۹۶ق، ص۱۴؛ مسعودی، اثبات الوصیه، ۱۴۰۹ق، ص۲۵۸.</ref> [[شیخ مفید]] در «مسار الشیعة» ولادت امام را [[۱۰ ربیعالثانی]] آورده است.<ref>شیخ مفید، مسار الشیعه، ۱۴۱۴ق، ص۵۲؛ نک: ابن طاووس، الاقبال، ج۳، ص۱۴۹؛ شیخ طوسی، مصباح المجتهد، ۱۳۳۹ق، ص۷۹۲.</ref> در قرن ششم قمری این قول به حاشیه رفت و تولد حضرت در [[۸ ربیعالثانی]] شهرت یافته است<ref>نگاه کنید به ابن شهرآشوب، مناقب آل ابیطالب، ۱۳۷۶ق، ج۳، ص۵۲۳؛ طبرسی، تاج الموالید، ۱۳۹۶ق، ص۵۷.</ref> که قول مشهور نزد امامیه نیز هست. | ||
*'''شهادت''': امام عسکری(ع) [[۸ ربیعالاول]] [[سال ۲۶۰ قمری]]<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۰۳؛ شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۱۴.</ref> در دوره حکومت [[معتمد عباسی]] در ۲۸ سالگی به [[شهادت]] رسید.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۳۱.</ref> گزارشهایی نیز درباره شهادت او در ماههای [[ربیعالثانی]] و [[جمادیالاولی]] نیز وجود دارد.<ref>نک: مقدسی، بازپژوهی تاریخ ولادت و شهادت معصومان، ۱۳۹۱، ص۵۳۰-۵۳۳.</ref> [[شیخ مفید]] برآن است او به سبب بیماری از دنیا رفت؛<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۳۶.</ref> | *'''شهادت''': امام عسکری(ع) [[۸ ربیعالاول]] [[سال ۲۶۰ قمری]]<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۰۳؛ شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۱۴.</ref> در دوره حکومت [[معتمد عباسی]] در ۲۸ سالگی به [[شهادت]] رسید.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۳۱.</ref> گزارشهایی نیز درباره شهادت او در ماههای [[ربیعالثانی]] و [[جمادیالاولی]] نیز وجود دارد.<ref>نک: مقدسی، بازپژوهی تاریخ ولادت و شهادت معصومان، ۱۳۹۱، ص۵۳۰-۵۳۳.</ref> [[شیخ مفید]] برآن است او به سبب بیماری از دنیا رفت؛<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۳۶.</ref> اما بنا به گفته [[فضل بن حسن طبرسی]] در [[اعلام الوری]]، بسیاری از علمای [[امامیه]] معتقدند که امام عسکری(ع)( و نیز پدر و جدش و تمامی امامان) بر اثر مسمومیت [[شهید]] شده است.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۳۱.</ref> مستند آنان روایت «و الله ما منّا الا مقتول شهيد» منقول از [[امام صادق(ع)]] است.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۳۲.</ref> بر اساس برخی گزارشهای تاریخی دو خلیفه قبل از معتمد نیز در صدد قتل امام عسکری(ع) برآمده بودند. در روایتی آمده است معتز عباسی به حاجب خود دستور داد امام را در مسیر [[کوفه]] به قتل برساند ولی با آگاه شدن مردم، موفق نشد.<ref>شیخ طوسی، الغیبه، ۱۳۹۸ق، ص۲۰۸؛ عطاردی، مسند الإمام العسكری(ع)، ۱۴۱۳ق، ص۹۲.</ref> بر اساس گزارش دیگری، مهتدی عباسی نیز تصمیم گرفت امام را در زندان به شهادت برساند ولی تصمیم او عملی نشد و دوره حکومت او به سر رسید.<ref>مسعودی، اثبات الوصیه، ۱۴۰۹ق، ص۲۶۸؛ کلینی، کافی، ۱۳۹۱ق، ج۱، ص۳۲۹.</ref> امام عسکری(ع) در خانه خود در [[سامرا]]، که پیشتر [[امام هادی(ع)]] نیز در آنجا [[دفن]] شده بود، مدفون است.<ref> شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۱۳.</ref> به نقل عبدالله بن خاقان، وزیر معتمد عباسی<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۱۰۳.</ref> پس از [[شهادت]] امام عسکری(ع)، بازارها تعطیل شد و [[بنیهاشم]]، بزرگان، رجال سیاسی و مردم در [[تشییع]] پیکر او شرکت کردند.<ref>نوبختی، فرق الشیعه، ۱۳۵۵ق، ص۹۶؛ کلینی، الکافی، ۱۳۹۱ق، ج۱، ص۵۰۵، به نقل از: پاکتچی، «حسن عسکری(ع)، امام»، ص ۶۱۹.</ref> این روز در تقویم رسمی [[جمهوری اسلامی ایران]] به مناسبت آغاز امامت [[امام زمان(ع)]] تعطیل رسمی است.<ref>[https://www.magiran.com/article/3352636 روز آغاز امامت امام زمان(عج) تعطیل شد]، مگیران.</ref> | ||
*'''همسر''': طبق نقل مشهور، امام عسکری(ع) همسری اختیار نکرد و نسل او تنها از طریق [[کنیز]]ی ادامه یافت که [[نرجس|مادر حضرت مهدی(عج)]] است.<ref> پاکتچی، «حسن عسکری،امام»، ص۶۱۸</ref> منابع، نام مادر امام مهدی(عج) را متعدد و مختلف ذکر کردهاند. در منابع آمده است امام حسن عسکری(ع) خادمان و کنیزان متعدد رومی، صقلایی و ترک داشت<ref>مسعودی، إثبات الوصیة، ۱۴۰۹ق، ص۲۶۶، به نقل از: پاکتچی، «حسن عسکری(ع)، امام»، ص ۶۱۸.</ref> و شاید این اختلاف در نام مادر امام زمان، از سویی به سبب تعدد کنیزان و از سوی دیگر به منظور پنهان نگاهداشتن تولد امام مهدی(عج) بوده است.<ref>محمدی ریشهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۲، ص۱۹۴.</ref> | *'''همسر''': طبق نقل مشهور، امام عسکری(ع) همسری اختیار نکرد و نسل او تنها از طریق [[کنیز]]ی ادامه یافت که [[نرجس|مادر حضرت مهدی(عج)]] است.<ref> پاکتچی، «حسن عسکری،امام»، ص۶۱۸</ref> منابع، نام مادر امام مهدی(عج) را متعدد و مختلف ذکر کردهاند. در منابع آمده است امام حسن عسکری(ع) خادمان و کنیزان متعدد رومی، صقلایی و ترک داشت<ref>مسعودی، إثبات الوصیة، ۱۴۰۹ق، ص۲۶۶، به نقل از: پاکتچی، «حسن عسکری(ع)، امام»، ص ۶۱۸.</ref> و شاید این اختلاف در نام مادر امام زمان، از سویی به سبب تعدد کنیزان و از سوی دیگر به منظور پنهان نگاهداشتن تولد امام مهدی(عج) بوده است.<ref>محمدی ریشهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۲، ص۱۹۴.</ref> | ||
خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
از گزارشهای تاریخی برمیآید که در بخشهایی از زندگی امام عسکری(ع)، محدودیتهایی برای ارتباط مستقیم شیعیان با امام وجود داشت.<ref> پاکتچی، «حسن عسکری(ع)، امام»، ص۶۲۶.</ref> {{جعبه نقل قول| عنوان =| نقلقول = امام عسکری(ع):{{سخ}}«عبادت، بسیاریِ [[روزه]] و [[نماز]] نیست، بلکه [[عبادت]]، اندیشیدنِ بسیار در امر الهی است»|تاریخ بایگانی| منبع = <small>[[ابن شعبه حرانی]]، [[تحف العقول]]، ص۴۸۸.</small>| تراز = راست| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = ۱۶px|رنگ پسزمینه=#ffeebb| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} | از گزارشهای تاریخی برمیآید که در بخشهایی از زندگی امام عسکری(ع)، محدودیتهایی برای ارتباط مستقیم شیعیان با امام وجود داشت.<ref> پاکتچی، «حسن عسکری(ع)، امام»، ص۶۲۶.</ref> {{جعبه نقل قول| عنوان =| نقلقول = امام عسکری(ع):{{سخ}}«عبادت، بسیاریِ [[روزه]] و [[نماز]] نیست، بلکه [[عبادت]]، اندیشیدنِ بسیار در امر الهی است»|تاریخ بایگانی| منبع = <small>[[ابن شعبه حرانی]]، [[تحف العقول]]، ص۴۸۸.</small>| تراز = راست| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = ۱۶px|رنگ پسزمینه=#ffeebb| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} | ||
از این رو هنگامی که امام به دارالخلافه برده میشد، | از این رو هنگامی که امام به دارالخلافه برده میشد، شیعیان در مسیر حرکت او حاضر میشدند تا او را ملاقات کنند.<ref> اربلی، كشف الغمة، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۹۳۰.</ref> | ||
[[شیخ طوسی]] خبری نقل کرده که حاکی از تجمع مردم هنگام عبور امام عسکری(ع) و احترام آنها به وی است.<ref> طوسی، الغیبة، ۱۴۱۱ق، ص۲۱۵-۲۱۶.</ref> | [[شیخ طوسی]] خبری نقل کرده که حاکی از تجمع مردم هنگام عبور امام عسکری(ع) و احترام آنها به وی است.<ref> طوسی، الغیبة، ۱۴۱۱ق، ص۲۱۵-۲۱۶.</ref> | ||
ولی به خاطر مراقبتهای حکومت، گاه امام(ع)، شیعیان را از همین نوع رابطه با خود نیز منع میکرد. علی بن جعفر حلبی نقل کرده: در یکی از روزها که قرار بود امام به دارالخلافه برود ما به انتظار دیدار وی جمع شدیم؛ در این حال از طرف آن حضرت [[توقیع]]ی (نوشتهای) بدین مضمون به ما رسید: «کسی بر من سلام و حتی اشاره هم به طرف من نکند؛ زیرا در امان نیستید.»<ref>راوندی، الخرائج و الجرائح، ج۱، ص۴۳۹.</ref> | ولی به خاطر مراقبتهای حکومت، گاه امام(ع)، شیعیان را از همین نوع رابطه با خود نیز منع میکرد. علی بن جعفر حلبی نقل کرده: در یکی از روزها که قرار بود امام به دارالخلافه برود ما به انتظار دیدار وی جمع شدیم؛ در این حال از طرف آن حضرت [[توقیع]]ی (نوشتهای) بدین مضمون به ما رسید: «کسی بر من سلام و حتی اشاره هم به طرف من نکند؛ زیرا در امان نیستید.»<ref>راوندی، الخرائج و الجرائح، ج۱، ص۴۳۹.</ref> | ||
خط ۱۳۷: | خط ۱۳۷: | ||
== گزیده سخنان == | == گزیده سخنان == | ||
*زيبايى چهره، زيبايى آشکارا و ظاهرى است و اندیشه زیبا، زيبايى پنهان و باطنى است.<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۷ ص ۹۵.</ref> | *زيبايى چهره، زيبايى آشکارا و ظاهرى است و اندیشه زیبا، زيبايى پنهان و باطنى است.<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۷ ص ۹۵.</ref> | ||
*كسى كه پارسايى جزء سرشت او وجود و سخاوت جزء طبيعت او و بردبارى دوست او گردد، هم دوستانش و ستایش و تعريف او زياد خواهد شد و از دشمنانش با این ستايش انتقام مى گيرد. <ref>شهید اول، الدرّة الباهرة من الأصداف الطاهرة، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۴۷.</ref> | *كسى كه پارسايى جزء سرشت او وجود و سخاوت جزء طبيعت او و بردبارى دوست او گردد، هم دوستانش و ستایش و تعريف او زياد خواهد شد و از دشمنانش با این ستايش انتقام مى گيرد. <ref>شهید اول، الدرّة الباهرة من الأصداف الطاهرة، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۴۷.</ref> | ||
*خشم، كليد هر بدى و زشتى است. <ref>حرّانی، ابن شعبه، تحف العقول،۱۴۰۴ق، ج۱، ص۴۸۸.</ref> | *خشم، كليد هر بدى و زشتى است. <ref>حرّانی، ابن شعبه، تحف العقول،۱۴۰۴ق، ج۱، ص۴۸۸.</ref> | ||
*برترين مردم پيش خدا كسى است كه نسبت به حقوق برادرانش آشناتر و در اداى آن حقوق كوشاتر باشد، و كسى كه در دنيا براى برادرانش فروتنى كند، او پيش خدا از صديقين و از [[شيعيان]] راستين [[علی بن ابى طالب(ع)]] به شمار مى آيد. <ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۵، ص۱۱۷. | *برترين مردم پيش خدا كسى است كه نسبت به حقوق برادرانش آشناتر و در اداى آن حقوق كوشاتر باشد، و كسى كه در دنيا براى برادرانش فروتنى كند، او پيش خدا از صديقين و از [[شيعيان]] راستين [[علی بن ابى طالب(ع)]] به شمار مى آيد. <ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۵، ص۱۱۷.</ref> | ||
</ref> | |||
*انسانى كه دو رو و دو زبانه باشد بد بنده اى است، در روبـرو از برادرش تعـريف مى كـند و پشت سر گوشتش را (با[[غیبت]] ) مى خـورد، اگر نعمتى به او داده شود حسد مى ورزد و اگر گرفتار شود به او خيانت مى كند. <ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۸، ص۳۷۳.</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
* [[امام هادی علیهالسلام]] | * [[امام هادی علیهالسلام]] |