پرش به محتوا

احمد احسائی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
imported>Sama
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mgolpayegani
خط ۱۲۶: خط ۱۲۶:
وصف کلی اندیشه احسایی را می‌توان در این خلاصه کرد که وی علوم و حقایق را به تمامی نزد پیامبران و امامان می‌داند و از دیدگاه او حکمت - که علم به حقایق اشیاء است- با باطن شریعت و نیز با ظاهر آن از هر جهت سازگاری دارد. او معتقد است که عقل آنگاه می‌تواند به ادراک امور نایل شود که از انوار [[اهل بیت]] روشنی گیرد و این شرط در شناختهای نظری و عملی یکسان وجود دارد. درست است که تعقل در اصول و معارف واجب است، اما از آنجا که حقیقت با اهل بیت همراهی دارد، صدق احکام عقل در گرو نوری است که از ایشان می‌گیرد.<ref>شرح الزیارة الجامعة الکبیرة، ۳/۲۱۷-۲۱۹</ref>
وصف کلی اندیشه احسایی را می‌توان در این خلاصه کرد که وی علوم و حقایق را به تمامی نزد پیامبران و امامان می‌داند و از دیدگاه او حکمت - که علم به حقایق اشیاء است- با باطن شریعت و نیز با ظاهر آن از هر جهت سازگاری دارد. او معتقد است که عقل آنگاه می‌تواند به ادراک امور نایل شود که از انوار [[اهل بیت]] روشنی گیرد و این شرط در شناختهای نظری و عملی یکسان وجود دارد. درست است که تعقل در اصول و معارف واجب است، اما از آنجا که حقیقت با اهل بیت همراهی دارد، صدق احکام عقل در گرو نوری است که از ایشان می‌گیرد.<ref>شرح الزیارة الجامعة الکبیرة، ۳/۲۱۷-۲۱۹</ref>


وی از یکسو موضع اهل ظاهر را در اکتفا به ظاهر شریعت نمی‌پذیرد و از سوی دیگر پرداختن به باطن شریعت از پایبندی به ظاهر آن بازمانده‌اند، مردود می‌شمارد.<ref>جوامع الکم، ۱/۵۷۲</ref>
وی از یکسو موضع اهل ظاهر را در اکتفا به ظاهر شریعت نمی‌پذیرد و از سوی دیگر پرداختن به باطن شریعت و از پایبندی به ظاهر آن بازماندن را مردود می‌شمارد.<ref>جوامع الکم، ۱/۵۷۲</ref>


در آثار وی معارضه‌هایی سخت با ابن عربی آمده است. <ref>شرح الزیارة، ۳/۲۱۸، کشکول، ۲/۴۵۱-۴۴۸</ref> و به [[ملاصدرا]] و [[فیض کاشانی]] ایراد می‌گیرد. <ref>شرح الزیارة ۱/۱۸ و ۳/۲۱۸، کشکول، ۲/۴۵۳-۴۵۵</ref>
در آثار وی معارضه‌هایی سخت با ابن عربی آمده است.<ref>شرح الزیارة، ۳/۲۱۸، کشکول، ۲/۴۵۱-۴۴۸</ref> و به [[ملاصدرا]] و [[فیض کاشانی]] ایراد می‌گیرد.<ref>شرح الزیارة ۱/۱۸ و ۳/۲۱۸، کشکول، ۲/۴۵۳-۴۵۵</ref>


احسایی می‌گوید تمسکش به اهل بیت در دریافت حقایق سبب شده است که در برخی مسائل با بسیاری از آراء حکما مبانی فلسفی را تا آنجا پذیرفته است که از دید او با باطن تعالیم شریعت در تعارض نباشد.
احسایی می‌گوید تمسکش به اهل بیت در دریافت حقایق سبب شده است که در برخی مسائل با بسیاری از آراء حکما مبانی فلسفی را تا آنجا پذیرفته است که از دید او با باطن تعالیم شریعت در تعارض نباشد.
کاربر ناشناس