پرش به محتوا

اسناد: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۸۵ بایت حذف‌شده ،  ‏۷ آوریل ۲۰۱۴
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Sama
imported>Sama
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:
از نظر پیشینه، هوروویتس شیوهٔ اسناد نزد مسلمانان را با برخی شیوه‌های روایی نزد [[یهود|یهودیان]] مقایسه کرده و امکان مایه گرفتن این روش از یهود را مطرح ساخته است. با این حال، او اشاره دارد که به رغم برخی شباهت‌ها در ریشه، حرکت‌های تکمیلی نزد مسلمانان به اندازه‌ای بوده که بعدها از سوی یهودیان تقلید شده است.<ref>نک: هوروویتس، صص۴۴-۴۷.</ref> در منابع اسلامی نیز از وجود شیوه‌هایی مشابه، البته با کاربردی بسیار محدود، در منابع یهودی و مسیحی سخن رفته است.<ref>نک: کوچ ییگیت، ص۱۷۱.</ref>
از نظر پیشینه، هوروویتس شیوهٔ اسناد نزد مسلمانان را با برخی شیوه‌های روایی نزد [[یهود|یهودیان]] مقایسه کرده و امکان مایه گرفتن این روش از یهود را مطرح ساخته است. با این حال، او اشاره دارد که به رغم برخی شباهت‌ها در ریشه، حرکت‌های تکمیلی نزد مسلمانان به اندازه‌ای بوده که بعدها از سوی یهودیان تقلید شده است.<ref>نک: هوروویتس، صص۴۴-۴۷.</ref> در منابع اسلامی نیز از وجود شیوه‌هایی مشابه، البته با کاربردی بسیار محدود، در منابع یهودی و مسیحی سخن رفته است.<ref>نک: کوچ ییگیت، ص۱۷۱.</ref>


===دورۀ صحابه===
===دورهٔ صحابه===
در مطالعه تاريخچۀ  «اسناد» به‌ شكل‌ اسلامى‌ آن‌، برخى‌ به‌ عنوان‌ شاهدی بر ريشه‌دار بودن‌ آن‌ در عصر [[صحابه]]‌، رواياتى‌ چون‌ پرسشهای خليفه‌ [[عمر]] از صحابه‌ در خصوص‌ اينكه‌ حديثى‌ را كه‌ نقل‌ مى‌كنند، چه‌ هنگام‌ و از كه‌ شنيده‌اند، يا رواياتى‌ مشابه‌ از حضرت‌ [[على (ع)|على‌(ع‌)]] را مورد استفاده‌ قرار داده‌اند كه‌ برگونه‌ای از كند و كاو اسنادي‌ دلالت‌ دارد<ref>نك: كوچ‌ ييگيت‌،صص171-172.</ref>.
در مطالعه تاریخچهٔ «اسناد» به شکل اسلامی آن، برخی به عنوان شاهدی بر ریشه‌دار بودن آن در عصر [[صحابه]]، روایاتی چون پرسش‌های خلیفه [[عمر]] از صحابه در خصوص اینکه حدیثی را که نقل می‌کنند، چه هنگام و از که شنیده‌اند، یا روایاتی مشابه از حضرت [[علی (ع)|علی (ع)]] را مورد استفاده قرار داده‌اند که بر گونه‌ای از کند و کاو اسنادی دلالت دارد<ref>نک: کوچ ییگیت، صص۱۷۱-۱۷۲.</ref>.
به‌ هر تقدير، قرائنى‌ در دست‌ است‌ كه‌ نشان‌ مى‌دهد كه‌ در نيمۀ دوم‌ سدۀ 1 ق‌ نه‌ تنها شيوۀ اسناد، بلكه‌ دقيقاً همين‌ اصطلاح‌ در آن‌ روزگار رواج‌ داشته‌ است‌. «اسناد يك‌ گفتار يا كردار به‌ [[پيامبر صلی اللّه‌عليه‌وآله‌وسلم|پيامبر(ص‌)]]»، تعبيري‌ است‌ كه‌ بارها در عبارات‌ نقل‌ شده‌ از تابعين‌ چون‌ ابوسلمه‌، نضر بن‌ انس‌ و مطلب‌ بن‌ عبدالله‌ بن‌ حنطب‌ به‌ كار رفته‌ است‌.<ref>مثلاً نك: احمد بن‌ حنبل‌، مسند، ج1، صص219، 241، ج2، ص8.</ref><ref>نسايى‌، سنن‌، ج2، ص35.</ref>
به هر تقدیر، قرائنی در دست است که نشان می‌دهد که در نیمهٔ دوم سدهٔ ۱ ق نه تنها شیوهٔ اسناد، بلکه دقیقاً همین اصطلاح در آن روزگار رواج داشته است. «اسناد يك‌ گفتار يا كردار به‌ [[پيامبر صلی اللّه‌عليه‌وآله‌وسلم|پيامبر(ص‌)]]»، تعبیری است که بارها در عبارات نقل شده از تابعین چون ابوسلمه، نضر بن انس و مطلب بن عبدالله بن حنطب به کار رفته است.<ref>مثلاً نک: احمد بن حنبل، مسند، ج۱، صص۲۱۹، ۲۴۱، ج۲، ص۸.</ref><ref>نسایی، سنن، ج۲، ص۳۵.</ref>


==تدوین احادیث==
==تدوین احادیث==
کاربر ناشناس