کاربر ناشناس
حق والدین: تفاوت میان نسخه‌ها
←در احادیث
imported>Alikhosravi |
imported>Alikhosravi |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
==در احادیث== | ==در احادیث== | ||
در [[احادیث]] نیز بر جایگاه ویژه والدین و احسان به ایشان (بِرّ الْوالدین) تأکید شده و در جوامع حدیثى [[شیعه]] و [[اهل سنت|سنّى]] بخش مستقلى بدان اختصاص یافته است <ref> براى نمونه رجوع کنید به بخارى، ۱۴۰۱، ج ۷، ص ۶۸ـ۷۱؛ مسلم‌بن حجاج، ج ۸، ص ۲ـ۶؛ کلینى، ج ۲، ص ۱۵۷ـ۱۶۳؛ مجلسى، ج ۷۱، ص ۲۲ـ۸۶ </ref> تا جایى که خوش‌رفتارى (برّ) با آنان و اطاعت از ایشان را رفتارى عقلانى <ref> رجوع کنید به کلینى، ج ۱، ص ۲۲ </ref> و حاکى از شناخت صحیح بنده از خدا دانسته <ref> رجوع کنید به مصباح الشریعة، ص۷۰ </ref> و در مقابل، حق‌ناشناسى (عقوق) و نافرمانى از آنان را [[حرام]] و در زمره [[گناهان کبیره]] برشمرده‌اند، <ref> رجوع کنید به بخارى، ۱۴۰۱، ج ۷، ص۷۰ـ۷۱؛ کلینى، ج ۲، ص ۲۷۸ </ref> زیرا نافرمانى از والدین به منزله [[کفران نعمت|کفران نعمت الهى]] (برخوردارى از نعمت پدر و مادر) و در نتیجه، خروج از طاعت خدا <ref> رجوع کنید به ابن‌بابویه، ۱۴۱۴، ج ۳، ص ۵۶۵؛ همو، ۱۳۸۵ـ۱۳۸۶، ج ۲، ص ۴۷۹ </ref> است. | در [[احادیث]] نیز بر جایگاه ویژه والدین و احسان به ایشان (بِرّ الْوالدین) تأکید شده و در جوامع حدیثى [[شیعه]] و [[اهل سنت|سنّى]] بخش مستقلى بدان اختصاص یافته است <ref> براى نمونه رجوع کنید به بخارى، ۱۴۰۱، ج ۷، ص ۶۸ـ۷۱؛ مسلم‌بن حجاج، ج ۸، ص ۲ـ۶؛ کلینى، ج ۲، ص ۱۵۷ـ۱۶۳؛ مجلسى، ج ۷۱، ص ۲۲ـ۸۶ </ref> تا جایى که خوش‌رفتارى (برّ) با آنان و اطاعت از ایشان را رفتارى عقلانى <ref> رجوع کنید به کلینى، ج ۱، ص ۲۲ </ref> و حاکى از شناخت صحیح بنده از خدا دانسته <ref>رجوع کنید به مصباح الشریعة، ص۷۰ </ref> و در مقابل، حق‌ناشناسى (عقوق) و نافرمانى از آنان را [[حرام]] و در زمره [[گناهان کبیره]] برشمرده‌اند، <ref> رجوع کنید به بخارى، ۱۴۰۱، ج ۷، ص۷۰ـ۷۱؛ کلینى، ج ۲، ص ۲۷۸ </ref> زیرا نافرمانى از والدین به منزله [[کفران نعمت|کفران نعمت الهى]] (برخوردارى از نعمت پدر و مادر) و در نتیجه، خروج از طاعت خدا <ref> رجوع کنید به ابن‌بابویه، ۱۴۱۴، ج ۳، ص ۵۶۵؛ همو، ۱۳۸۵ـ۱۳۸۶، ج ۲، ص ۴۷۹ </ref> است. | ||
همچنان‌که فرمانبردارى از پدر و مادر از نشانه‌هاى [[ایمان]]، <ref> رجوع کنید به کلینى، ج ۲، ص ۱۵۸ </ref> نگاه کردن به آنان [[عبادت]] <ref> ه‌مان، ج ۴، ص۲۴۰ </ref> و نیک‌رفتارى با آنان از محبوب‌ترین اعمال نزد [[خدا]] <ref> بخارى، ۱۴۰۱، ص ۶۹ </ref> و رضایت ایشان شرط [[جهاد]] در راه خدا (در غیر موارد [[وجوب |وجوب عینى]]) است <ref> ابن‌حنبل، ج ۳، ص ۷۶؛ نیز رجوع کنید به صنعانى، ج ۸، ص ۴۶۳؛ ابن‌ابی‌شیبه، ج ۶، ص ۹۹؛ ابن‌حنبل، ج ۲، ص ۱۶۵؛ کلینى، ج ۲، ص۱۶۰ </ref> و رضا و غضب الهى در خشنودى یا ناخشنودى والدین از فرزندانشان است. <ref> ترمذى، ج ۳، ص ۲۰۷؛ کلینى، ج ۱، ص ۴۲۸ </ref> به‌علاوه، در کوتاهى کردن نسبت به رعایت به ایشان هیچ عذرى پذیرفته نیست <ref> رجوع کنید به کلینى، ج ۲، ص ۱۶۲ </ref> بر این اساس، [[پیامبر اکرم]] نیکى به والدین را از عوامل فضیلت فرد بر دیگران بیان کرده <ref> رجوع کنید به ه‌مان، ج ۲، ص ۵۷ </ref> و [[امام باقر|امام باقر علیه‌السلام]] نیز آن را از ویژگی هاى بارز [[شیعیان]] شمرده است <ref> رجوع کنید به ه‌مان، ج ۲، ص ۷۴ </ref> ازاین‌رو، مسلمانان به نیکى در حق والدین و تحمل سختی هاى آن امر شده‌اند، <ref> رجوع کنید به ه‌مان، ج ۲، ص ۱۶۲؛ ابن‌بابویه، ۱۴۱۴، ج ۴، ص ۳۶۱ </ref> حتى اگر والدین آن‌ها [[شرک|مشرک]] باشند <ref> رجوع کنید به بخارى، ۱۴۰۱، ج ۷، ص ۷۱ </ref> یا در قید حیات نباشند. <ref> رجوع کنید به کلینى، ج ۲، ص ۱۵۸ </ref> | همچنان‌که فرمانبردارى از پدر و مادر از نشانه‌هاى [[ایمان]]، <ref> رجوع کنید به کلینى، ج ۲، ص ۱۵۸ </ref> نگاه کردن به آنان [[عبادت]] <ref> ه‌مان، ج ۴، ص۲۴۰ </ref> و نیک‌رفتارى با آنان از محبوب‌ترین اعمال نزد [[خدا]] <ref> بخارى، ۱۴۰۱، ص ۶۹ </ref> و رضایت ایشان شرط [[جهاد]] در راه خدا (در غیر موارد [[وجوب |وجوب عینى]]) است <ref> ابن‌حنبل، ج ۳، ص ۷۶؛ نیز رجوع کنید به صنعانى، ج ۸، ص ۴۶۳؛ ابن‌ابی‌شیبه، ج ۶، ص ۹۹؛ ابن‌حنبل، ج ۲، ص ۱۶۵؛ کلینى، ج ۲، ص۱۶۰ </ref> و رضا و غضب الهى در خشنودى یا ناخشنودى والدین از فرزندانشان است. <ref> ترمذى، ج ۳، ص ۲۰۷؛ کلینى، ج ۱، ص ۴۲۸ </ref> به‌علاوه، در کوتاهى کردن نسبت به رعایت به ایشان هیچ عذرى پذیرفته نیست <ref> رجوع کنید به کلینى، ج ۲، ص ۱۶۲ </ref> بر این اساس، [[پیامبر اکرم]] نیکى به والدین را از عوامل فضیلت فرد بر دیگران بیان کرده <ref> رجوع کنید به ه‌مان، ج ۲، ص ۵۷ </ref> و [[امام باقر|امام باقر علیه‌السلام]] نیز آن را از ویژگی هاى بارز [[شیعیان]] شمرده است <ref> رجوع کنید به ه‌مان، ج ۲، ص ۷۴ </ref> ازاین‌رو، مسلمانان به نیکى در حق والدین و تحمل سختی هاى آن امر شده‌اند، <ref> رجوع کنید به ه‌مان، ج ۲، ص ۱۶۲؛ ابن‌بابویه، ۱۴۱۴، ج ۴، ص ۳۶۱ </ref> حتى اگر والدین آن‌ها [[شرک|مشرک]] باشند <ref> رجوع کنید به بخارى، ۱۴۰۱، ج ۷، ص ۷۱ </ref> یا در قید حیات نباشند. <ref> رجوع کنید به کلینى، ج ۲، ص ۱۵۸ </ref> | ||