پروین اعتصامی: تفاوت میان نسخه‌ها

در شعر پروین، از عشق به معنای متعارف آن، خبری نیست و به گفته بهار<ref>ج ۱، ص۲۱۵</ref> «دورباشِ عصمت و عفاف» به او رخصت نداده است که به این موضوع بپردازد. دیوان پروین از حیث وصف بیواسطه طبیعت نیز ضعیف است و وصف طبیعت در آن به صورتی غیرمستقیم و در لابلای اشعار دیگر آمده است.در شعر او، هزل و تعبیرات رکیک دیده نمی‌شود، هرچند که پروین در برخی از اشعار برای بیان مقصود خود از ریشخند استفاده کرده است. احوال شخصی و ماجراهای روزمره زندگی فردی یا حوادث سیاسی و اجتماعی زمانه نیز در شعر او تقریباً انعکاسی ندارد و تعداد اشعاری که بنوعی به شخص او یا به زمانه او ربط مستقیم پیدا می‌کند از شمار انگشتان یک دست تجاوز نمی‌کند، از آن جمله است شعر «'''زن در ایران'''» که در اسفند ۱۳۱۴ به مناسبت [[کشف حجاب|رفع حجاب]] سروده است. این شعر به سبب تأیید کشف حجاب و مذمّت چادر موجب ناخشنودی متدینان شده است. بعضی، اشعار او را متعلق به خود او ندانسته و به شاعرانی مانند [[علی اکبر دهخدا|دهخدا]] نسبت داده‌اند<ref>رجوع کنید به گرکانی، تهمت شاعری</ref> و یا متعلق به [[رونق علیشاه]] (<small>متوفی ۱۲۲۵ق</small>) دانسته‌اند<ref>رجوع کنید به آیتی، ج ۲، ص۶۸</ref> و یا به شاعری منسوب کرده‌اند که از وی، بدون ذکر نام، تحت عنوان «بزرگترین شاعر متصوف ایران» یاد کرده و در یک بیانیه سیاسی بهار را به سبب غفلت از این امر به باد ناسزا گرفته‌اند.<ref>رجوع کنید به مجموعه مقالات، ص۵۰ ـ ۵۹</ref>