imported>Salvand |
imported>Salvand |
| خط ۱۷: |
خط ۱۷: |
|
| |
|
| ==محتوا== | | ==محتوا== |
| *'''بشارت به پیروزی بزرگ'''
| | خداوند در سوره نصر، به رسولش وعده پیروزی و یاری می‌دهد و اعلام می‌کند خیلی زود مردم گروه‌گروه داخل اسلام می‌شوند. پس به پیامبر(ص) دستور می‌دهد به شکرانه این یاری و پیروزی، خدا را تسبیح کند و حمد بگوید و استغفار کند. این سوره در مدینه بعد از صلح حدیبیه و قبل از فتح مکه نازل شده است؛ پس مراد از فتحی که خداوند به آن وعده می‌دهد، فتح مکه است.<ref>طباطبایی، المیزان، ترجمه، ج۲۰، ص۶۵۰.</ref> |
| در این سوره خداوند به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] بشارت به یاری و پیروزی بزرگ می‌دهد و منظور از آن، [[فتح مکه]] است.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، چاپ سوم، ۱۳۹۴ق/۱۹۷۴م، ج۲۰، ص۳۷۶.</ref> | |
| *'''فتح مکه از ملاحم'''
| |
| از آنجا که مضمون آیه اول رخدادی است که واقع نشده بود و قرار بود به زودی اتفاق بیافتد این سوره از [[ملاحم]] و خبر‌های غیبی قرآن به شمار می‌رود.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، چاپ سوم، ۱۳۹۴ق/۱۹۷۴م، ج۲۰، ص۳۷۶.</ref>
| |
| *'''یاری خداوند عامل پیروزی و اسلام آوردن مشرکان'''
| |
| آیه اول سوره نصر، یاری خداوند را عامل پیروزی مسلمانان و پیروزی مسلمانان را سبب ایجاد موج اسلام آوردن مشرکان دانسته است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، تهران، ۱۳۷۱ش، ج۲۷، ص۳۹۹.</ref>
| |
| *'''تسبیح، شکرگزاری و استغفار واکنشی برای پیروزی بزرگ'''
| |
| خداوند به سبب بشارت به پیروزی بزرگ، سه دستور به پیامبر می‌دهد: [[تسبیح]]، حمد(شکرگزاری) و [[استغفار]]؛ تسبیح به دلیل آنکه پیروزی بزرگ منجر شد افکار شرک‌آلود از بین برود و مسلمانان گمان نكنند خداوند يارانش را تنها مى‌گذارد بلکه باید خدا را از این نقص مبرا بدانند. دستور به حمد خداوند به این دلیل است که نوعی توصیف او به [[صفات جمال و جلال الهی|صفات کمالیه]] است و نیز برای آنکه احتمال دارد انسان هنگام پیروزى گرفتار غـرور گردد و یا در برابر دشمن دست به انتقام جوئی و تصفیه حساب شخصی بزند از این رو استغفار موجب می‌شود غرور او از بین برود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، تهران، ۱۳۷۱ش، ج۲۷، ص۳۹۹-۴۰۰.</ref>
| |
|
| |
|
| {{سوره نصر}} | | {{سوره نصر}} |
