سوره فلق: تفاوت میان نسخه‌ها

این [[سوره]] را '''فَلَق''' نامیده‌اند که از [[آیه]] اول آن گرفته شده است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۷۱.</ref> فلق به معنای صبح و سپیده‌دم است.<ref>راغب اصفهانی، المفردات، ۱۴۱۲ق، ذیل واژه فلق.</ref> نام دیگر این سوره، «مُعَوِّذَة» (پناه بردن) است که از واژه «عوذ» در آیه اول گرفته شده است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۷۱.</ref> سوره فلق و سوره ناس را مُعَوَّذَتین گویند. این دو سوره را به دلیل اینکه آنها را در مواقع احساس خطر می‌خوانند، مُشَقشَقَتَین نیز گفته‌اند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۷۱، ذیل معرفی سوره ناس.</ref>