سوره فلق: تفاوت میان نسخه‌ها

==معرفی==

* '''نامگذاری'''

این سوره را '''فَلَق''' به معنای صبح و سپیده‌دم<ref>راغب اصفهانی، مفردات القرآن، ذیل واژه فلق.</ref> نامیده‌اند که از آیه آن گرفته شده است. نام دیگر این سوره، «مُعَوِّذَة» (پناه بردن) است که از واژه «اعوذ» در آیه اول گرفته شده است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۲۷۱.</ref> سوره فلق جزو [[چهار قل]] است، یعنی چهار سوره‌ای که با قل آغاز می‌شوند. سوره فلق و سوره ناس را به دلیل اینکه آنها را در مواقع احساس خطر می‌خوانند، مُشَقشَقَتَین نیز گفته‌اند.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۲۷۱.</ref>

==شان نزول==

در یک روایت نقل شده در «سنن نسائی» از کتب روایی اهل سنت چنین آمده که مردى يهودى [[پیامبر اسلام]](ص) را سِحر كرد. [[جبرئیل]] نزد پيامبر(ص) آمد و دو سوره «فلق» و «ناس» را آورد و گفت مردى يهودى تو را سحر كرده و سحر او در فلان چاه است. پیامبر(ص) افرادی را فرستاد تا سٍحر را بياورند؛ سپس دستور داد گره‌هاى آن را باز نموده، براى هر گره یک آيه از معوذتين بخواند. چون گره‌ها باز و اين دو سوره تمام شد، پيامبر اسلام(ص) سلامتى خود را باز يافت.<ref>سنن نسائی، چاپ اول ریاض ، ص۶۳۵، کتاب تحريم الدم، باب سَحَرَةُ أَهْلِ الْكِتَابِ، ح۴۰۸۰.</ref>