معوذتین: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مُعَوِّذَتَیْن''' (<small>دو پناهنده</small>)، به سوره‌های [[سوره فلق|فلق]] و [[سوره ناس|ناس]] می‌گویند که با «قُلْ اَعوذُ» شروع شده و متضمن [[تعویذ]] (<small>پناه‌بردن به خدا</small>) می‌باشند. به این دو سوره «مُشَقْشَقَتَیْن» نیز گفته می‌شود.

==نزول یک‌باره==

طبق [[حدیث|روایتی]] که [[عقبة بن عامر]] از [[پیامبر(ص)]] نقل کرده، معوذتین با هم و یکجا نازل شده‌اند. پیامبر(ص) فرمودند: «‌امشب دو [[سوره]] بر من نازل کردند که مثل آن ندیده‌ام یعنی معوذتین‌» <ref>تفسیر ابوالفتوح رازی، ج۲۰، ص۴۷۱ به نقل از دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۲۱۲۳.</ref>. [[سیوطی]] هم که به همین قول معتقد بوده گفته این دو سوره [[سوره‌های مدنی|مدنی]] هستند و در قصه سحر [[لبید بن اعصم]] -همانطور که [[احمد بن حسین بیهقی|بیهقی]] در [[دلائل النبوة و معرفة أحوال صاحب الشریعة (کتاب) |دلائل النبوة]] نوشته- نازل شده است<ref>الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۱۴و۳۷ به نقل از دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۲۱۲۳.</ref>.