ابوبکر بن ابی‌قحافه: تفاوت میان نسخه‌ها

محققان شیعه براساس منابع اهل سنّت نشان داده‌اند که فاطمه(ع) از هنگامی که فدک به فرمان ابوبکر مصادره شد، بارها تا پایان زندگانی کوتاه خویش در پیش روی مردم [[مدینه]]، بر سر حق خویش بر فدک با وی احتجاج کرده است. رفتار و همچنین برخورد کارگزاران ابوبکر در حمله به خانه علی(ع) برای اخذ بیعت چنان فاطمه(ع) را از خود ناخشنود ساخت که تا پایان زندگی با ابوبکر سخن نگفت و او و [[عایشه]] را از حضور بر سر جنازه و شرکت در مراسم دفن خویش ممنوع کرد.<ref>محقق کرکی، نفحات اللاهوت، مکتبه نینوی، ۷۸؛ امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۳۱۴؛ نیز نگاه کنید: بخاری، صحیح البخاری، ۱۳۱۳ق، ج۵، ص۸۲؛ ابن حجر هیتمی، الصواعق المحرقه، ۱۴۰۵ق، ص۲۵؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۱۸ق، ۱۶، ص۲۱۸.</ref>

گفته‌اند که ابوبکر خود یک بار پس از استماع دلیل‌های فاطمه(ع) در حالی که می‌گریست، سند در تملیک فاطمه را بر فدک نگاشت. اما [[عمر بن خطاب|عمر]] پس از اطلاع از موضوع سند، به ابوبکر اعتراض کرد. سپس سند را گرفت و پاره کرد.<ref>حلبی، السیره الحلبیه، المکتبه الاسلامیه، ج۳، ص۳۶۲.</ref>

برخی از علمای اهل سنت مصادره و تصرف فدک را از مقوله [[اجتهاد]] و در حدود صلاحیت [[خلیفه]] دانسته‌اند. ولی شیعیان باتوجه به اینکه این تنها مصادره در زمان ابوبکر بوده و در مقابل آن بذل و بخشش‌هایی از بیت‌المال در جهت استوار کردن پایه‌هایی خلافت در منابع گزارش شده، این عمل را سخت نکوهش کرده و رنجاندن فاطمه(ع) را که به فرموده پیامبر اکرم برابر با رنجانیدن خدا و پیامبر خداست، گناهی بزرگ و از مطاعن ابوبکر می‌شمرند.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۲۲۲؛ مفید، الجمل و النصرة لسید العترة، المکتبة الداوری، ۵۹.</ref>