طرماح بن عدی طائی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''طِرِمّاح بن عَدِی الطائی''' <small>(زنده در [[سال ۶۰ قمری|۶۰ق]].)</small> از یاران [[امام علی(ع)]] و [[امام حسین(ع)]] و از شاعران [[شیعه]].

وی از کوفیانی بود که در [[عذیب الهجانات]] با امام حسین (ع) دیدار کرد، و ضمن خبردادنِ شهادت [[قیس بن مسهر]]، و آگاه کردن امام از احوال کوفیان، پیشنهاداتی نیز به آن حضرت داد که مورد پذیرش او قرار نگرفت. طرماح سپس با اجازه امام به سوی عیال و قبیله خود رفت، اما هنگامی که برگشت در همین منزلگاه خبر [[شهادت]] امام را شنید.

طرماح از قبیله طی بود.<ref> ابن اعثم، الفتوح، ج۵، ص۷۹.</ref> [[شیخ طوسی]] او را، در شمار یاران امام علی (ع) وامام حسین (ع) آورده است.<ref> طوسی، رجال، ص۷۰، ۱۰۲.</ref> پس از [[جنگ جمل]] امام علی (ع)، در پاسخ نامۀ [[معاویه]]، نامه‌ای نگاشت، طرماح آن نامه را به [[شام]] و نزد معاویه برد.<ref> مفید، اختصاص، ص۱۳۸.</ref> او وقتی که بر معاویه وارد شد گفت: السلام علیک ایها الملک؛ سلام بر تو‌ای پادشاه. معاویه گفت: چرا مرا [[امیرالمؤمنین (لقب)|امیرالمؤمنین]] خطاب نکردی؟ طرماح در پاسخ گفت، مؤمنین ما هستیم، چه کسی تو را بر ما امارت داده که تو را امیر بخوانم؟<ref> مفید، اختصاص، ص۱۳۹-۱۴۰.</ref>

==دوران امام حسین (ع)==

در منزلگاه عذیب الهجانات، چهار سوار از [[کوفه]] به امام حسین (ع) پیوستند که طرماح راهنما و یکی از آنان بود. [[حر بن یزید ریاحی|حرّ]] خواست مانع پیوستن آنان به امام شود، ولی امام آنان را یاران خود خواند و از آنان محافظت کرد. در مسیر آمدن سوی امام، طرماح اشعاری با مطلع زیر خواند.<ref> ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۴۹؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۱۷۲؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۷۳.</ref>