نماز استیجاری: تفاوت میان نسخه‌ها

فقیهان از نماز استیجاری و احکام آن در باب‌های [[طهارت]]،<ref>حکیم، مستمسک العروة الوثقی، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۴۸۷.</ref>[[صلاة]]،<ref> شهید اول، اللمعة الدمشقیه، ۱۴۱۰ق، ص۴۳؛ بحرانی، الحدائق الناظره، ج۱۱، ص۴۴؛ نراقی، مستندالشیعه، ج۷، ص۳۴۰.</ref>[[خمس]]<ref> کاشانی، منتقد المنافع، ۱۴۲۳ق، ص۱۶۸.</ref> و [[اجاره]]<ref>رشتی، کتاب الاجاره، ۱۳۱۱ق، ص۲۷۱؛ عاملی، مفتاح الکرامه، داراحیاء التراث العربی، ج۷، ص۱۶۴.</ref> سخن گفته‌اند.  

همه فقیهان شیعه، معتقدند [[نیابت تبرعی]] (بدون دریافت مزد)، در نمازهای واجب و مستحب و همچنین نیابت استیجاری در نمازهای مستحبی از طرف متوفی، صحیح است؛ اما در صحت اجیرشدن برای [[نماز واجب]] از طرف میت، اختلاف نظر دارند. ادعا شده است مشهور علما، نماز استیجاری به نیابت از اموات را جایز می‌دانند.<ref>الزبده الفقهیه، ۱۴۲۷ق، ج۲، ص۳۰۸؛ نراقی، مستندالشیعه، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۳۴۰؛ بحرانی، الحدائق الناظره، ج۱۱، ص۴۴.</ref>

* بحرانی، یوسف بن احمد، الحدائق الناظره فی احکام العترة الطاهره، تحقیق: محمدتقی ایروانی و سید عبدالرزاق مقرم، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۰۵ق.