کاربر ناشناس
بابیه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Baqer h بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Baqer h بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
۲. نبوت: وی که به پیروی از بنیانگذاران [[شیخیه]]، فیض الهی را در هدایت خلق تعطیل بردار نمیدانست، خود را مؤسس دوره جدید [[نبوت]] میخواند<ref>شاهرودی، مرآت، ۱۲۱.</ref> و [[خاتمیت]] [[پیامبر اسلام(ص)]] را خاتمیت دوره نبوت سابقه مینامید. | ۲. نبوت: وی که به پیروی از بنیانگذاران [[شیخیه]]، فیض الهی را در هدایت خلق تعطیل بردار نمیدانست، خود را مؤسس دوره جدید [[نبوت]] میخواند<ref>شاهرودی، مرآت، ۱۲۱.</ref> و [[خاتمیت]] [[پیامبر اسلام(ص)]] را خاتمیت دوره نبوت سابقه مینامید. | ||
در کتاب بیان که آن را ناسخ [[قرآن]] میپنداشت، آورده است که : | در [[کتاب بیان]] که آن را ناسخ [[قرآن]] میپنداشت، آورده است که : | ||
::مراد از معرفت پروردگار، معرفت مظهر اوست و آنچه در مظاهر ظاهر میگردد «مشیت» اوست که خالق هر چیزی است، این مشیت نقطه ظهور است و در هر دوری و کوری بر حسب آن دوره ظاهر میگردد. [[محمد(ص)]] نقطه «فرقان» است و علی محمد نقطه «بیان»، و هر دو یکیند. نقطه بیان عیناً همان آدم بدیع فطرت است. ظهورات را نه ابتدایی است، نه انتهایی؛ قبل از آدم(ع) هم عوالمی بوده است و پس از «من یظهره الله» هم ظهورات دیگر به طور بینهایت خواهد بود. هر ظهوری اشرف از ظهور پیش و مشتمل بر آن است؛ و مشیت اولیه در هر ظهوری، اقوی و اکمل از ظهور قبل است.<ref>باب، بیان عربی، ص۳-۱۰، بیان فارسی، ص۵۰، ۸۱-۸۲.</ref> | ::مراد از معرفت پروردگار، معرفت مظهر اوست و آنچه در مظاهر ظاهر میگردد «مشیت» اوست که خالق هر چیزی است، این مشیت نقطه ظهور است و در هر دوری و کوری بر حسب آن دوره ظاهر میگردد. [[محمد(ص)]] نقطه «فرقان» است و علی محمد نقطه «بیان»، و هر دو یکیند. نقطه بیان عیناً همان آدم بدیع فطرت است. ظهورات را نه ابتدایی است، نه انتهایی؛ قبل از آدم(ع) هم عوالمی بوده است و پس از «من یظهره الله» هم ظهورات دیگر به طور بینهایت خواهد بود. هر ظهوری اشرف از ظهور پیش و مشتمل بر آن است؛ و مشیت اولیه در هر ظهوری، اقوی و اکمل از ظهور قبل است.<ref>باب، بیان عربی، ص۳-۱۰، بیان فارسی، ص۵۰، ۸۱-۸۲.</ref> |