حفص بن سلیمان اسدی: تفاوت میان نسخه‌ها

حفص یکی از دو راوی مشهور عاصم است. برخی دانشمندان علوم قرآنی، او را در علم قرائت بر [[ابوبکر بن عیاش]]، دیگر راوی قرائت عاصم؛ ترجیح داده‌‌اند<ref>رجوع کنید به دانی، کتاب التیسیر فی القراءات السبع، ۱۹۳۰م، ص۶؛ جزری، غایة النهایة فی طبقات القراء، ۱۴۲۹ق، ج۱، ص۳۸۶.</ref> و در میان شاگردان عاصم، حفص را داناترین فرد دانسته‌اند.<ref>ابن‌جزری، النشر فی القراءات العشر، مصر، ج۱، ص۱۵۶.</ref>

ابن‌جزری، محدث شافعی از حفص چنین نقل کرده که استادش عاصم به وی گفت: همان قرائتی که از ابو عبدالرحمن سُلَّمی اخذ کرده و سلَّمی عیناً از امام علی (ع) فراگرفته را به او آموخته‌است.<ref name=":0"/><ref name=":0">برای نمونه نگاه کنید به ابن‌جزری، غایة النهایة فی طبقات القراء، ۱۳۵۱ق، ج۱، ص۳۴۸.</ref>

طبق گزارشی او از کودکی آیات قرآن را پنج آیه، پنج آیه از عاصم آموخت. برخی این گونه یادگیری را دلیل بر اتقان بیشتر قرائت او نسبت به سایرین دانسته‌اند. وی قرائت را در کوفه به شیوه تلاوت به مردم آموخت. سپس به بغداد رفت و مدتی در آنجا اقراء کرد. در دوران هارون الرشید به مکه رفت و تا پایان عمر به تعلیم و اقراء قرآن پرداخت.

او شاگردانی را در علم قرائت تربیت کرد و برخی همچون فضل بن یحیی انباری از شهرهای دیگر به مکه آمدند تا از او قرائت بیاموزند. از دیگر شاگردانش عمرو بن صباح است که قرائت او را در کتابی گردآوری کرد. سایر شاگردان حفص عبارتند از: