جمعه (روز): تفاوت میان نسخه‌ها
←آیین و رسوم
| خط ۱۴۹: | خط ۱۴۹: | ||
* گروهی از [[شیعیان]] كه به اشتباه معتقد بودند [[ امام مهدی عجل الله تعالی فرجه |امام زمان(عج)]]، در روز جمعه‌ای از سردابی در جامع [[سامرا]] ظهور خواهد كرد، هر جمعه بعد از [[نماز]]، اسبی ابلق را با زین مُطلّا بر در جامع می‌بردند تا مركب امام باشد.<ref>دولتشاه سمرقندی، ص۵۴؛ باستانی پاریزی، ۱۳۷۷ ش، ص۵۳؛ باستانی پاریزی، ۱۳۸۱ ش، ص۴۱۳ـ۴۱۴</ref> | * گروهی از [[شیعیان]] كه به اشتباه معتقد بودند [[ امام مهدی عجل الله تعالی فرجه |امام زمان(عج)]]، در روز جمعه‌ای از سردابی در جامع [[سامرا]] ظهور خواهد كرد، هر جمعه بعد از [[نماز]]، اسبی ابلق را با زین مُطلّا بر در جامع می‌بردند تا مركب امام باشد.<ref>دولتشاه سمرقندی، ص۵۴؛ باستانی پاریزی، ۱۳۷۷ ش، ص۵۳؛ باستانی پاریزی، ۱۳۸۱ ش، ص۴۱۳ـ۴۱۴</ref> | ||
* زنان [[كربلا|كربلایی]] هر عصر جمعه در زیارتگاهی موسوم به مقام المهدی در كنار نهرالحسینیه جمع می‌شوند، [[نذر|نذورات]] می‌پردازند، شمع می‌افروزند و [[عریضه]]های خود را بر كاغذی نوشته، در گلوله‌ای گِلین نهاده به داخل نهر می‌اندازند و مردان نیز صبح‌های جمعه در آنجا [[دعای ندبه]] می‌خوانند.<ref>طعمه، ص۱۶۰ـ۱۶۱</ref> | * زنان [[كربلا|كربلایی]] هر عصر جمعه در زیارتگاهی موسوم به مقام المهدی در كنار نهرالحسینیه جمع می‌شوند، [[نذر|نذورات]] می‌پردازند، شمع می‌افروزند و [[عریضه]]های خود را بر كاغذی نوشته، در گلوله‌ای گِلین نهاده به داخل نهر می‌اندازند و مردان نیز صبح‌های جمعه در آنجا [[دعای ندبه]] می‌خوانند.<ref>طعمه، ص۱۶۰ـ۱۶۱</ref> | ||
* برگزاری مجالس [[روضه خوانی]] یا ذكر مناقب [[امامان شیعه]] در روزها یا شب‌های جمعه در مساجد، حسینیه‌ها، تكایا یا منازل اشخاص (كه در [[افغانستان|افغانستان]] اختصاصاً جمعه خوانی نامیده می‌شود) نیز در میان شیعیان مرسوم است.<ref>رجوع کنید به فرانكلین، ص۵۷؛ فرهنگ، ص۳۱۳، ۳۱۷؛ مظفرالدین قاجار، ص۴۲، ۱۱۹، ۱۲۵</ref> | * برگزاری مجالس [[ روضه خوانی]] یا ذكر مناقب [[امامان شیعه]] در روزها یا شب‌های جمعه در مساجد، حسینیه‌ها، تكایا یا منازل اشخاص (كه در [[افغانستان|افغانستان]] اختصاصاً جمعه خوانی نامیده می‌شود) نیز در میان شیعیان مرسوم است.<ref>رجوع کنید به فرانكلین، ص۵۷؛ فرهنگ، ص۳۱۳، ۳۱۷؛ مظفرالدین قاجار، ص۴۲، ۱۱۹، ۱۲۵</ref> | ||
* در برخی مناطق، در شب جمعه آخر سال، سفره [[حضرت خضر]] می‌چیدند؛ در [[آذربایجان]] و [[همدان]]، شب جمعه ایام چارچار (چهار روز آخر چله بزرگ و چهار روز اول چله كوچک زمستان)، به نام شب خِدِرنبی بسیار محترم شمرده می‌شده است، برای این شب قاووتی از آرد گندم برشته و آرد نخودچی و عدسی بو داده تهیه می‌شد كه به اعتقاد عوام، خضر با نشان گذاشتن بر روی این قاووت آن را متبرک می‌ساخت.<ref>عناصری، ص۶۸۰ـ۶۸۱؛ برای جمعه خضر در عراق رجوع کنید به حبیب، ص۳۲، ۳۴</ref> | * در برخی مناطق، در شب جمعه آخر سال، سفره [[حضرت خضر]] می‌چیدند؛ در [[آذربایجان]] و [[همدان]]، شب جمعه ایام چارچار (چهار روز آخر چله بزرگ و چهار روز اول چله كوچک زمستان)، به نام شب خِدِرنبی بسیار محترم شمرده می‌شده است، برای این شب قاووتی از آرد گندم برشته و آرد نخودچی و عدسی بو داده تهیه می‌شد كه به اعتقاد عوام، خضر با نشان گذاشتن بر روی این قاووت آن را متبرک می‌ساخت.<ref>عناصری، ص۶۸۰ـ۶۸۱؛ برای جمعه خضر در عراق رجوع کنید به حبیب، ص۳۲، ۳۴</ref> | ||