کاربر ناشناس
حسن بن بویه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Aghaie بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Aghaie بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''حسن بن بویه'''، ملقب به '''رکن الدوله'''، دومین برادر از سه برادرِ مؤسس سلسله [[آل بویه]] و حکمران منطقه جبال. وی برای گسترش قلمرو حکومت آل بویه در مناطق [[ری]]، جبال، [[طبرستان]] و [[گرگان]]، جنگ‌های متعددی در سال‌های متمادی داشت. سرسخت‌ترین رقیب او وشمگیر بود که با مرگ او، آرامش بر حکومت آل بویه در ری و طبرستان حاکم شد. حسن اواخر عمرش قلمرو خود را میان سه فرزند خویش تقسیم نموده و عضدالدوله را به جانشینی خود برگزید. | '''حسن بن بویه'''، ملقب به '''رکن الدوله'''، دومین برادر از سه برادرِ مؤسس سلسله [[آل بویه]] و حکمران منطقه جبال. وی برای گسترش قلمرو حکومت آل بویه در مناطق [[ری]]، جبال، [[طبرستان]] و [[گرگان]]، جنگ‌های متعددی در سال‌های متمادی داشت. سرسخت‌ترین رقیب او وشمگیر بود که با مرگ او، آرامش بر حکومت آل بویه در ری و طبرستان حاکم شد. حسن اواخر عمرش قلمرو خود را میان سه فرزند خویش تقسیم نموده و عضدالدوله را به جانشینی خود برگزید. | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۶: | ||
==آرامش== | ==آرامش== | ||
از آن پس تا حدود یک دهه آرامش بر قلمرو حسن بن بویه حاکم شد. در ۳۵۵ق، بر اثر کشمکش‌های جانشینی میان اعضای خاندان مسافریان، ابراهیم بن مرزبان ناچار به حسن پناه برد. حسن نیز وی را یاری داد تا جلوس کند و برای تحکیم دوستی با وی، با خواهر او ازدواج کرد (ابن اثیر، ج۸، ص۵۶۹). در ۳۵۶، با تحریکات علی بن الیاس (حکمران رانده شده کرمان) و وشمگیر، سپاه سامانی به فرماندهی ابوالحسن سیمجور باردیگر به قلمرو حسن حمله کردند و در همین هنگام مخالفان داخلی او نیز، با استفاده از فرصت، سر به شورش برداشتند. حسن از پسرش عضدالدوله و عزّالدوله بختیار (فرزند و جانشین معزّالدوله) یاری خواست. | از آن پس تا حدود یک دهه آرامش بر قلمرو حسن بن بویه حاکم شد. در ۳۵۵ق، بر اثر کشمکش‌های جانشینی میان اعضای خاندان مسافریان، ابراهیم بن مرزبان ناچار به حسن پناه برد. حسن نیز وی را یاری داد تا جلوس کند و برای تحکیم دوستی با وی، با خواهر او ازدواج کرد (ابن اثیر، ج۸، ص۵۶۹). در ۳۵۶، با تحریکات علی بن الیاس (حکمران رانده شده کرمان) و وشمگیر، سپاه سامانی به فرماندهی ابوالحسن سیمجور باردیگر به قلمرو حسن حمله کردند و در همین هنگام مخالفان داخلی او نیز، با استفاده از فرصت، سر به شورش برداشتند. حسن از پسرش عضدالدوله و عزّالدوله بختیار (فرزند و جانشین معزّالدوله) یاری خواست. | ||
===مرگ وشمگیر=== | ===مرگ وشمگیر=== | ||
با مرگ وشمگیر در محرّم ۳۵۷ق، سپاه سامانی بازگشت و دیگر مخالفان نیز کشته شدند یا سکوت کردند.<ref>ابن اثیر، ج۸، ص۵۷۷ـ۵۷۹.</ref> در منازعه بر سر جانشینی میان قابوس و بیستون (فرزندان وشمگیر)، بیستون از حسن بن بویه اطاعت کرد.<ref>گردیزی، ص۳۵۸.</ref> | با مرگ وشمگیر در محرّم ۳۵۷ق، سپاه سامانی بازگشت و دیگر مخالفان نیز کشته شدند یا سکوت کردند.<ref>ابن اثیر، ج۸، ص۵۷۷ـ۵۷۹.</ref> در منازعه بر سر جانشینی میان قابوس و بیستون (فرزندان وشمگیر)، بیستون از حسن بن بویه اطاعت کرد.<ref>گردیزی، ص۳۵۸.</ref> | ||
| خط ۶۰: | خط ۵۹: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس|اندازه=ریز|3}} | {{پانویس|اندازه=ریز|3}} | ||
==منابع== | |||
{{ستون-شروع}} | |||
* ابن اثیر؛ | |||
* ابن اسفندیار، تاریخ طبرستان، چاپ عباس اقبال آشتیانی، تهران [? ۱۳۲۰ش[؛ | |||
* ابن خلّکان؛ | |||
* احمدبن نصراللّه تتوی و همکاران، تاریخ الفی: تاریخ هزار رساله اسلام، چاپ غلامرضا طباطبایی مجد، تهران ۱۳۸۲ش؛ | |||
* حمزةبن حسن حمزه اصفهانی، کتاب تاریخ سنی ملوک الارض و الانبیاء علیهم الصلوة والسلام، برلین ۱۳۴۰؛ | |||
* محمد بن احمد ذهبی، العبر فی خبر من غبر، ج۲، چاپ فؤاد سید، کویت ۱۹۸۴؛ | |||
* عبدالحی بن ضحاک گردیزی، تاریخ گردیزی، چاپ عبدالحی حبیبی، تهران ۱۳۶۳ش؛ | |||
* مسکویه؛ | |||
* میرخواند؛ | |||
* محمدبن عبدالملک همدانی، تکمله تاریخ الطبری، ج۱، چاپ البرت یوسف کنعان، بیروت ۱۹۶۱. | |||
{{پایان}} | |||
==پیوند به بیرون== | |||
* منبع مقاله: [http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=6143 دانشنامۀ جهان اسلام] | |||