پرش به محتوا

تکلیف مالایطاق: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۰۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۵ ژوئن ۲۰۱۶
اصلاح پاورقی
imported>Baqer h
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Baqer h
(اصلاح پاورقی)
خط ۱۰: خط ۱۰:


==نظر اشاعره==
==نظر اشاعره==
[[اشاعره]] معتقدند که این چنین دستورهایی از جانب [[خدا|خداوند]] جایز است و خداوند می‌تواند به انجام کاری دستور بدهد که انجام آن از توان و قدرت انسان خارج است. دلیل این افراد این است که توانایی و [[استطاعت]] انسان نسبت به کارها و افعال خود، همزمان با انجام آن کار از جانب خداوند به او داده می‌شود و قبل از انجام آن کار، هیچ توانایی بر انجامش ندارد. بنابراین، خداوند می‌تواند به انسان دستور بدهد کاری را انجام بدهد که توان انجام آن را ندارد ولی در همان زمانی که قصد انجامش را داشت، خودش انسان را توانا کند.<ref>الابانه عن اصول الدیانه، منسوب به ابوالحسن علی اشعری، ۱۹۷۵، ص۵۰ -۵۱</ref><ref>ابن فورک، مقالات الشیخ ابی الحسن الاشعری، ۱۹۸۶، ص۱۱۱</ref><ref>باقلانی، التمهید، ۱۹۵۷، ص۲۹۴</ref><ref>تفتازانی، شرح المقاصد، ۱۴۰۹، ج۴، ص۲۹۶</ref><ref>عضدالدین ایجی، المواقف، بیروت، ص۳۳۰</ref><ref>فخر‌الدین‌، التفسیر...، ج۷، ص۱۴۰ به بعد</ref><ref>فخرالدین،المطالب...، ج۳،ص۳۰۵ به بعد</ref><ref>شهرستانی، ج۱، ص۶۸</ref>
[[اشاعره]] معتقدند که این چنین دستورهایی از جانب [[خدا|خداوند]] جایز است و خداوند می‌تواند به انجام کاری دستور بدهد که انجام آن از توان و قدرت انسان خارج است. دلیل این افراد این است که توانایی و [[استطاعت]] انسان نسبت به کارها و افعال خود، همزمان با انجام آن کار از جانب خداوند به او داده می‌شود و قبل از انجام آن کار، هیچ توانایی بر انجامش ندارد. بنابراین، خداوند می‌تواند به انسان دستور بدهد کاری را انجام بدهد که توان انجام آن را ندارد ولی در همان زمانی که قصد انجامش را داشت، خودش انسان را توانا کند.<ref>الابانه عن اصول الدیانه، منسوب به ابوالحسن علی اشعری، ۱۹۷۵، ص۵۰ -۵۱</ref><ref>ابن فورک، مقالات الشیخ ابی الحسن الاشعری، ۱۹۸۶، ص۱۱۱</ref><ref>باقلانی، التمهید، ۱۹۵۷، ص۲۹۴</ref><ref>تفتازانی، شرح المقاصد، ۱۴۰۹، ج۴، ص۲۹۶</ref><ref>عضدالدین ایجی، المواقف، بیروت، ص۳۳۰</ref><ref>فخر‌الدین‌ رازی، التفسیر الکبیر، بیروت، ص۱۴۰ به بعد</ref><ref>فخرالدین رازی،المطالب العالیه، ۱۴۰۷، ص۳۰۵ به بعد</ref><ref>شهرستانی، الملل و النحل، ۱۹۲۳، ج۱، ص۶۸</ref>


اشاعره برای اثبات جواز تکلیف مالایطاق دو دسته دلیل نقلی و عقلی بیان کرده‌اند.
اشاعره برای اثبات جواز تکلیف مالایطاق دو دسته دلیل نقلی و عقلی بیان کرده‌اند.
خط ۳۱: خط ۳۱:
[[فخر رازی|فخرالدین رازی]] برای اثبات جایز بودن تکلیف مالایطاق، یک دلیل عقلی ارائه کرده است.
[[فخر رازی|فخرالدین رازی]] برای اثبات جایز بودن تکلیف مالایطاق، یک دلیل عقلی ارائه کرده است.
این دلیل بر اساس [[علم الهی|علم مطلق خداوند]] خداوند است. او بیان می‌کند که:
این دلیل بر اساس [[علم الهی|علم مطلق خداوند]] خداوند است. او بیان می‌کند که:
#خداوند در [[قرآن]] بیان کرده که [[کفر|کافران]] نمی‌توانند [[ایمان]] بیاورند؛<ref>بقره(۲):۶</ref>
#خداوند در [[قرآن]] بیان کرده که [[کفر|کافران]] نمی‌توانند [[ایمان]] بیاورند؛<ref>بقره(:۶</ref>
#اگر ایمان آوردن کافر ممکن باشد، یعنی خداوند به این مسئله آگاه نبوده و خبر اشتباهی داده است؛
#اگر ایمان آوردن کافر ممکن باشد، یعنی خداوند به این مسئله آگاه نبوده و خبر اشتباهی داده است؛
#[[علم الهی|علم خداوند]] محدودیت ندارد و نسبت به همه امور آگاه است؛
#[[علم الهی|علم خداوند]] محدودیت ندارد و نسبت به همه امور آگاه است؛
خط ۱۰۸: خط ۱۰۸:
*علامه حلی، حسن، انوار الملکوت، به کوشش محمد نجمی زنجانی، قم، ۱۳۶۳ش
*علامه حلی، حسن، انوار الملکوت، به کوشش محمد نجمی زنجانی، قم، ۱۳۶۳ش
*فخر‌الدین رازی، التفسیر الکبیر، بیروت، داراحیاء التراث العربی
*فخر‌الدین رازی، التفسیر الکبیر، بیروت، داراحیاء التراث العربی
*همو، المطالب العالیه، به کوشش احمد حجازی سقا، بیروت، ۱۴۰۷ق/۱۹۸۷م
*فخرالدین رازی، المطالب العالیه، به کوشش احمد حجازی سقا، بیروت، ۱۴۰۷ق/۱۹۸۷م
*مانکدیم، احمد، ]تعلیق[ شرح الاصول الخمسه، به کوشش عبدالکریم عثمان، قاهره، ۱۳۸۴ق/ ۱۹۶۵م
*مانکدیم، احمد، ]تعلیق[ شرح الاصول الخمسه، به کوشش عبدالکریم عثمان، قاهره، ۱۳۸۴ق/ ۱۹۶۵م
{{پایان}}
{{پایان}}
کاربر ناشناس