Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۱٬۲۰۴
ویرایش
Ali.jafari (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
(اصلاح ارقام) |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
احمد بن محمد بن عمرو بن زید از بزرگان شیعه در قرن دوم هجری است. کنیه زید، جد دوم، وی ابو نصر بوده است. | احمد بن محمد بن عمرو بن زید از بزرگان شیعه در قرن دوم هجری است. کنیه زید، جد دوم، وی ابو نصر بوده است. <ref>مصطفوی، | ||
[http://drmostafavi.blogfa.com/post/948 احمد بن ابی نصر بزنطی]، علوم قرآن و حدیث.</ref> در منابع روایی برای اختصار، غالباً نام جد اول را حذف میکنند و به جای زید نیز [[کنیه]] او، ابی نصر، را میآورند. یعنی غالبا از وی با عنوان احمد بن محمد بن ابی نصر یاد میشود. گاهی نیز از وی با عنوان «ابن ابی نصر» یاد میکنند.<ref>مامقانی، تنقیح المقال، چاپ سنگی، ج۱، ۱۳۴۹ـ۱۳۵۲ق، ص۷۷.</ref> | |||
لقب وی بزنطی است. | لقب وی بزنطی است.<ref>ابن شهرآشوب، معالم العلماء، ۱۳۸۰ق/م۱۹۶۱، ص ۱۰؛ مامقانی ، ج ۱، تنقیح المقال، ص ۷۷.</ref> بزنط نوعی از لباس بوده است و ظاهرا وی در کار خرید و فروش این لباس بوده است و به همین دلیل به بزنطی معروف شده است.<ref>امین، أعیان الشیعة، ج۳، ص۱۴۰.</ref> برخی نیز معتقدند که بزنطی معرب بیزانسی است<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعة، ج۲۴، ص۳۲۲.</ref> کنیه او ابوجعفر و به احتمال ابوعلی است.<ref>رجوع کنید به ابن شهرآشوب، ص۱۰؛ مامقانی، تنقیح المقال، چاپ سنگی، ج۱، ص۷۷.</ref> | ||
خاندان بزنطی در [[کوفه]] زندگی میکردند و از موالیان (غیر عرب) آن دیار به شمار میآمدند و به اتفاق منابع با قبیله عرب سکون، از شاخههای بزرگ [[قبیله کنده]] پیمان داشتند.<ref>نجاشی، رجال، ۱۴۰۷ق، ص۷۵؛ طوسی، ۱۳۵۱ش، ص۳۶، پانویس؛ کشّی،ش ۱۱۰۲؛ تستری، قاموس الرجال، ج۱، ص۵۶۳-۵۶۶؛ شیخ طوسی، ص۳۶.</ref> برخی اصل این خاندان را ایرانی میدانند<ref>عطاردی، راویان امام رضا، ۱۳۶۷ش، چ ۱، ص۷۶.</ref> و برخی این خاندان را بیزانسی میدانند.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعة، ج۲۴، ص:۳۲۲.</ref> | خاندان بزنطی در [[کوفه]] زندگی میکردند و از موالیان (غیر عرب) آن دیار به شمار میآمدند و به اتفاق منابع با قبیله عرب سکون، از شاخههای بزرگ [[قبیله کنده]] پیمان داشتند.<ref>نجاشی، رجال، ۱۴۰۷ق، ص۷۵؛ طوسی، ۱۳۵۱ش، ص۳۶، پانویس؛ کشّی،ش ۱۱۰۲؛ تستری، قاموس الرجال، ج۱، ص۵۶۳-۵۶۶؛ شیخ طوسی، ص۳۶.</ref> برخی اصل این خاندان را ایرانی میدانند<ref>عطاردی، راویان امام رضا، ۱۳۶۷ش، چ ۱، ص۷۶.</ref> و برخی این خاندان را بیزانسی میدانند.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعة، ج۲۴، ص:۳۲۲.</ref> | ||
خط ۳۸: | خط ۳۹: | ||
*وی از [[اصحاب امام کاظم(ع)]]، [[امام رضا علیهالسلام|امام رضا(ع)]] و [[امام جواد علیهالسلام|امام جواد(ع)]] بوده است.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۳، ص: ۱۸.</ref> او علاوه بر نقل روایت از امامان، از کسانی چون [[عبدالله بن سنان|عبدالله بن سنان]]، [[حماد بن عثمان]]، [[جمیل بن دراج]]، [[ابان بن عثمان]] و [[عاصم بن حمید]] نقل روایت کرده است.<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۲۱.</ref> | *وی از [[اصحاب امام کاظم(ع)]]، [[امام رضا علیهالسلام|امام رضا(ع)]] و [[امام جواد علیهالسلام|امام جواد(ع)]] بوده است.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۳، ص: ۱۸.</ref> او علاوه بر نقل روایت از امامان، از کسانی چون [[عبدالله بن سنان|عبدالله بن سنان]]، [[حماد بن عثمان]]، [[جمیل بن دراج]]، [[ابان بن عثمان]] و [[عاصم بن حمید]] نقل روایت کرده است.<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۲۱.</ref> | ||
*بزنطی از [[اصحاب اجماع]] است | *بزنطی از [[اصحاب اجماع]] است <ref>مهدوی دامغانی، بزنطی، در دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۷۸ش، ج۳، ص۳۷۲.</ref> و افرادی چون [[ابراهیم بن هاشم قمی]]، [[حسین بن سعید اهوازی]]، [[احمد بن محمد برقی]]، [[حسن بن محبوب]] و [[علی بن مهزیار اهوازی]] و [[محمد بن عیسی بن عبید یقطینی]] از او حدیث نقل کردهاند.<ref>نجاشی، رجال نجاشی، ۱۴۰۷ق، ص۹۰؛ نیز نک: اردبیلی، ص۹ -۱؛ خویی، ص۳۶- ۳۸.</ref> | ||
*علمای [[رجال]] شیعه وی را با الفاظی مانند [[ثقه]] و جلیل القدر<ref>رجال الشیخ الطوسی، ص: ۳۳۲.</ref> و بلندمنزله در نزد امام رضا(ع)<ref>الفهرست (للشیخ الطوسی)، ص: ۱۹.</ref> یاد کردهاند. ازآنجا که وی در سلسله اسناد حدیثی در سیره نبوی هم هست، علمای رجالی [[اهل سنت]] هم نام وی را در آثار خود ذکر کردهاند و البته وی در نزد اهل سنت مورد تایید نیست.<ref>نک: عقیلی، /۸؛ ذهبی، /۳۵؛ ابنحجر، /۶۱.</ref> | *علمای [[رجال]] شیعه وی را با الفاظی مانند [[ثقه]] و جلیل القدر<ref>رجال الشیخ الطوسی، ص: ۳۳۲.</ref> و بلندمنزله در نزد امام رضا(ع)<ref>الفهرست (للشیخ الطوسی)، ص: ۱۹.</ref> یاد کردهاند. ازآنجا که وی در سلسله اسناد حدیثی در سیره نبوی هم هست، علمای رجالی [[اهل سنت]] هم نام وی را در آثار خود ذکر کردهاند و البته وی در نزد اهل سنت مورد تایید نیست.<ref>نک: عقیلی، /۸؛ ذهبی، /۳۵؛ ابنحجر، /۶۱.</ref> | ||
خط ۶۵: | خط ۶۶: | ||
* صدوق، محمد، عیوناخبار الرضا ع، نجف، ۱۳۹۰ق/۱۹۷۰م. | * صدوق، محمد، عیوناخبار الرضا ع، نجف، ۱۳۹۰ق/۱۹۷۰م. | ||
* ابنبابویه، “مشیخه الفقیه” ، همراهج منلایحضرهالفقیه، بهکوششحسنموسویخرسان، نجف، ۱۳۷۶ق/۱۹۵۷م. | * ابنبابویه، “مشیخه الفقیه” ، همراهج منلایحضرهالفقیه، بهکوششحسنموسویخرسان، نجف، ۱۳۷۶ق/۱۹۵۷م. | ||
* ابن شهرآشوب ، معالم العلماء ، | * ابن شهرآشوب ، معالم العلماء ، نجف، ۱۳۸۰ق/م۱۹۶۱. | ||
* ابنحجر عسقلانی، احمد، لسانالمیزان، حیدرآباد دکن، ۱۳۲۹-۱۳۳۱ق. | * ابنحجر عسقلانی، احمد، لسانالمیزان، حیدرآباد دکن، ۱۳۲۹-۱۳۳۱ق. | ||
* ابنطاووس، علی، محاسبه النفس، تهران، ۱۳۱۸ق. | * ابنطاووس، علی، محاسبه النفس، تهران، ۱۳۱۸ق. | ||
خط ۸۹: | خط ۹۰: | ||
* کشی، محمد، معرفه الرجال، اختیار شیخطوسی، بهکوششحسنمصطفوی، مشهد، ۱۳۴۸ش. | * کشی، محمد، معرفه الرجال، اختیار شیخطوسی، بهکوششحسنمصطفوی، مشهد، ۱۳۴۸ش. | ||
* کلینی، محمد، الکافی، بهکوششعلیاکبر غفاری، تهران، ۱۳۷۷ق. | * کلینی، محمد، الکافی، بهکوششعلیاکبر غفاری، تهران، ۱۳۷۷ق. | ||
* مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال فی علم | * مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال فی علم الرجال، چاپ سنگی، نجف، بینا، ۱۳۴۹ـ۱۳۵۲ق. | ||
* محققحلی، جعفر، المعتبر، چسنگی، ۱۳۱۸ق. | * محققحلی، جعفر، المعتبر، چسنگی، ۱۳۱۸ق. | ||
* نجاشی، احمد، رجال، به کوشش موسی شبیری زنجانی، قم، جامعه مدرسین، ۱۴۰۷ق. | * نجاشی، احمد، رجال، به کوشش موسی شبیری زنجانی، قم، جامعه مدرسین، ۱۴۰۷ق. | ||
* مصطفوی، سید مهدی، [http://drmostafavi.blogfa.com/post/948 احمد بن ابی نصر بزنطی]، علوم قرآن و حدیث، تاریخ درج مطلب: دوازدهم آبان ۱۳۹۵ش، تاریخ بازدید: ۲۰ اردیبهشت ۱۳۴۰۲ش. | |||
* مهدوی دامغانی، محمود بزنطی، در دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۷۸ش. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||