بشارة المصطفی لشیعة المرتضی (کتاب): تفاوت میان نسخهها
جز
←انگیزه مولف و محتوا
جز (←انگیزه مولف و محتوا: افزایش) |
|||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
روایات موجود در چهار فصل از کتاب با اسناد کامل و به صورت [[حدیث مسند|مُسنَد]] نقل شده است، اما در بقیه فصول [[حدیث مرسل|روایات مرسل]] نقل شده است وشاید این کار نسخه برداران باشد.<ref>قیومی اصفهانی، ص۱۲.</ref> | روایات موجود در چهار فصل از کتاب با اسناد کامل و به صورت [[حدیث مسند|مُسنَد]] نقل شده است، اما در بقیه فصول [[حدیث مرسل|روایات مرسل]] نقل شده است وشاید این کار نسخه برداران باشد.<ref>قیومی اصفهانی، ص۱۲.</ref> | ||
نخستین روایت کتاب از [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] درباره مقام و فضل [[امام علی علیهالسلام|امیرالمؤمنین (ع)]] در [[قیامت|روز قیامت]] است. در فرازی از این حدیث آمده است که : روز قیامت منادی از دل [[عرش]] ندا میکند [[خلیفةالله|خلیفة الله]] در زمین خدا کجاست؟ [[داوود (پیامبر)|داوود پیامبر]] قیام می کند به او خطاب می شود منظورمان تو نیستی هر چند تو نیز خلیفه(جانشین) خدا هستی. و برای بار دوم که ندا میشود امیرالمؤمنین قیام میکند، آنگاه منادی از سوی خداوند ندا سر می دهد که ای مردمان این [[امام علی علیهالسلام|علی بن ابی طالب]] خلیفه و حجت خدا در زمین است هر کس که در دنیا به ریسمان او در آویخته امروز هم به ریسمانش در آویزد و از پرتو نورش روشنایی بگیرد و همراه او به درجات بهشتهای برتر همراه شود. در این هنگام گروهی که در دنیا به ریسمانش در آویختند همراه او به [[بهشت]] میروند. <ref>طبری، بشارة المصطفى(ص) لشيعة المرتضى(ع)، نشر مؤسسة النشر الإسلامي ج۱، ص۱۸.</ref> | نخستین روایت کتاب از [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] درباره مقام و فضل [[امام علی علیهالسلام|امیرالمؤمنین (ع)]] در [[قیامت|روز قیامت]] است. در فرازی از این حدیث آمده است که : روز قیامت منادی از دل [[عرش]] ندا میکند [[خلیفةالله|خلیفة الله]] در زمین خدا کجاست؟ [[داوود (پیامبر)|داوود پیامبر]] قیام می کند به او خطاب می شود منظورمان تو نیستی هر چند تو نیز خلیفه(جانشین) خدا هستی. و برای بار دوم که ندا میشود امیرالمؤمنین قیام میکند، آنگاه منادی از سوی خداوند ندا سر می دهد که ای مردمان این [[امام علی علیهالسلام|علی بن ابی طالب]] خلیفه و حجت خدا در زمین است هر کس که در دنیا به ریسمان او در آویخته امروز هم به ریسمانش در آویزد و از پرتو نورش روشنایی بگیرد و همراه او به درجات بهشتهای برتر همراه شود. در این هنگام گروهی که در دنیا به ریسمانش در آویختند همراه او به [[بهشت]] میروند. <ref>طبری، بشارة المصطفى(ص) لشيعة المرتضى(ع)، نشر مؤسسة النشر الإسلامي ج۱، ص۱۸.</ref> | ||