کشف الغمة فی معرفة الائمة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←موضوع و محتوا
جز (←موضوع و محتوا: افزایش) |
جز (←موضوع و محتوا) |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
اربلی در پایان هر باب کتاب کشف الغمه قصیده‌ای نیز در مدح یا مرثیه [[اهل بیت]] سروده است. این کتاب از منابع [[وسائل الشیعه]] و [[بحارالانوار]] بهره برده است.<ref> بهاءالدین اربلی، ترجمه فارسی، ج۱، مقدمه شعرانی، ص۱۶</ref> | اربلی در پایان هر باب کتاب کشف الغمه قصیده‌ای نیز در مدح یا مرثیه [[اهل بیت]] سروده است. این کتاب از منابع [[وسائل الشیعه]] و [[بحارالانوار]] بهره برده است.<ref> بهاءالدین اربلی، ترجمه فارسی، ج۱، مقدمه شعرانی، ص۱۶</ref> | ||
نویسنده کتابش را با نقل آخرین مطالبِ کتاب احتجاج طبرسی درباره امام زمان(ع) به پایان برده و پس از آن سه قصیده از اشعاری که در باره امام زمان(ع) سروده نقل کرده است. نخستین قصیده اش قصیده‌ای میمیه است و آخرین قصیده ای که در مدح امام زمان(ع) سروده این‌گونه آغاز شده است.{{شعر}}{{ب| ايها السادة الائمة انتم| خيرة الله اولا واخيرا }}{{ب|قد سموتم إلى العلى فافترعتم| بمزاياكم المحل الخطيرا}}{{پایان شعر}}{{یادداشت| ای امامان سید و سرور، شما برگزیدگان خداوند هستید بر همگان از آغاز تا پایان، به والایی و بلند مرتبگی دست یافتید و در پرتو این فضایلتان در | نویسنده کتابش را با نقل آخرین مطالبِ کتاب [[الاحتجاج علی اهل اللجاج (کتاب)|احتجاج طبرسی]] درباره امام زمان(ع) به پایان برده و پس از آن سه قصیده از اشعاری که در باره امام زمان(ع) سروده نقل کرده است. نخستین قصیده اش قصیده‌ای میمیه است و آخرین قصیده ای که در مدح [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان(ع)]] سروده این‌گونه آغاز شده است.{{شعر}}{{ب| ايها السادة الائمة انتم| خيرة الله اولا واخيرا }}{{ب|قد سموتم إلى العلى فافترعتم| بمزاياكم المحل الخطيرا}}{{پایان شعر}}{{یادداشت| ای امامان سید و سرور، شما برگزیدگان خداوند هستید بر همگان از آغاز تا پایان، به والایی و بلند مرتبگی دست یافتید و در پرتو این فضایلتان در جایگاهی خطیر و بلند مرتبه استقرار یافتید.}} و پایانش با این ابیات است{{شعر}}{{ب|لو قطعت الزمان في شكر| أدنى ما حبانى به لكنت جديرا }}{{ب|فله الحمد دائما مستمرا| وله الشكر اولا واخيرا}}{{پایان شعر}}{{یادداشت| اگر تمام زمان (عمرم) را برای ادای کم‌ترین شکرگزاری(از نعمت هایی که به من عطا شده) از شما بکار بگیرم شایسته و سزاوار است. تمام [[تحمید|حمد]] و ستایش همیشه و به صورت مستمر از آنِ [[خدا]]ست و تمام حمد از آغاز تا پایان از آنِ اوست. }} <ref>اربلی، کشف الغمه، دار الاضواء بيروت، ج۳، ص۳۵۷-۳۶۲. | ||
</ref> | </ref> | ||