منشور عقاید امامیه (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

در این بخش مباحثی همچون هستی از دیدگاه اسلام و انسان از دیدگاه اسلام مورد بحث قرار گرفته است. مسائلی همچون [[فطرت]]، [[جبر و اختیار]]، [[قضا و قدر]] و [[ایمان]] از موضوعاتی هستند که در این بخض به آنها اشاره شده است.

'''قضا و قدر'''

# در همان عصر نزول قرآن، زیبایی کلمات، تازگی ترکیب، و عمق معانی این کتاب استادان بلاغت و سخن را به زانو درآورد و ناچارشان ساخت که همگی به برتری آن اعتراف و اقرار کنند. پس از آن نیز، خضوع اندیشمندان نسبت به این کتاب ادامه بلکه افزایش یافت.

# قرآن، علاوه بر [[اعجاز]] ادبی، از جهات گوناگون [[معجزه]] است: آورنده قرآن، یک فرد [[امی|اُمّی]] و درس نخوانده است. محتویات قرآن، با آنکه تدریجاً در شرایط گوناگون حضر و سفر، صلح و جنگ، و سختی و گشایش تکمیل شده است، مع الوصف کوچکترین دو گانگی در سبک و محتوای آن وجود ندارد. این کتاب [[فطرت]]، ثابت و پاک بشر را محور قانون‌گذاری قرار داده و با توجه به ثبات و دوام فطرت انسان، به قوانین خود ابدیت بخشیده است؛ و...

# [[قرآن]] در خلال تشریح آیات الهی، از یک رشته اسرار علمی جهان آفرینش پرده برداشته که اطلاع از آنها برای بشر آن [[قیامت|روز جزا]] از طریق [[وحی]] امکان‌پذیر نبوده است. نیز این کتاب شریف به طور قاطع از برخی حوادث پیش از وقوع آنها گزارش داده که با توجه به صدق این پیشگوییها، نشان ارتباط گوینده آنها با جهان غیب است.

# قرائن و شواهد گوناگون و اطمینان بخش، بر صدق دعوت [[پیامبر اسلام]] گواهی می‌دهند: سوابق روشن زندگی پیامبر در میان مردم [[مکه]]، وارستگی او از آلودگیهای محیط، استحکام محتوای دعوت، ابزاری که پیامبر از آن در پیشرفت مرام خود بهره گرفته است، شخصیت تابناک گروندگان به وی، و بالأخره تأثیر آیین او در پی ریزی یک تمدن کم نظیر یا بی‌نظیر در تاریخ بشر، گواه بر صدق دعوت اوست.

# تصدیق پیامبر پیشین، یکی از طرق شناسایی پیامبران است. بشارت و نوید ظهور پیامبر اسلام، در کتب آسمانی پیشین نظیر [[عهدین]] (به خصوص [[انجیل یوحنا]]، فصلهای ۱۴ ۱۶) وارد شده است.

# [[پیامبر اسلام]]، علاوه بر [[قرآن]]، معجزه‌ها و کرامات دیگری نیز داشته است، مانند: [[شق القمر|شقّ القمر]]، [[معراج]]، پیروزی در [[مباهله]] با [[اهل کتاب]]، اِخبار از غیب، و غیره.