ضحاک بن عبدالله مشرقی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←فرار از صحنه نبرد
جز (←منابع) |
جز (←فرار از صحنه نبرد) |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
=== فرار از صحنه نبرد === | === فرار از صحنه نبرد === | ||
[[ابومخنف]] از [[عبدالله بن عاصم الفائشی]] به نقل از ضحاک بن عبدالله آورده است: | [[ابومخنف]] از [[عبدالله بن عاصم الفائشی]] به نقل از ضحاک بن عبدالله آورده است: | ||
:::«وقتی دیدم یاران امام حسین(ع) کشته شده‌اند و نوبت به وی و خاندانش رسیده و با وی به جز [[سوید بن عمرو خثعمی]] و [[بشیر بن عمرو حضرمی]] باقی نمانده‌اند، خدمت [[امام حسین|اباعبدالله]] آمدم و گفتم: یابن رسول الله! به خاطر دارید که بین من و شما چه شرطی بود؟ حضرت فرمود: آری، من بیعت خود را از تو برداشتم؛ ولی تو چگونه می‌توانی از بین سپاه دشمن فرار کنی؟ ضحاک گفت: من اسب خود را در خیمه‌ای پنهان کرده‌ام و به همین جهت بود که پیاده می‌جنگیدم.» <ref>الطبری، تاريخ الطبري تاريخ الرسل والملوك وصله تاريخ الطبري، ج۵، ص۴۴۵.</ref> | :::«وقتی دیدم یاران امام حسین(ع) کشته شده‌اند و نوبت به وی و خاندانش رسیده و با وی به جز [[سوید بن عمرو خثعمی]] و [[بشیر بن عمرو حضرمی]] باقی نمانده‌اند، خدمت [[امام حسین|اباعبدالله]] آمدم و گفتم: یابن رسول الله! به خاطر دارید که بین من و شما چه شرطی بود؟ حضرت فرمود: آری، من [[بیعت]] خود را از تو برداشتم؛ ولی تو چگونه می‌توانی از بین سپاه دشمن فرار کنی؟ ضحاک گفت: من اسب خود را در خیمه‌ای پنهان کرده‌ام و به همین جهت بود که پیاده می‌جنگیدم.» <ref>الطبری، تاريخ الطبري تاريخ الرسل والملوك وصله تاريخ الطبري، ج۵، ص۴۴۵.</ref> | ||
پس ضحاک سوار بر اسب شد و از صحنه نبرد گریخت. پانزده نفر از [[لشکر عمر سعد]] به تعقیبش پرداختند تا اینکه ضحاک به دهکده‌ای نزدیک ساحل [[فرات]] رسید و آنجا توقف کرد. [[کثیر بن عبدالله شعبی]] و [[ایوب بن مشرح حیوانی]] و [[قیس بن عبدالله صایدی]] از تعقیب‌کنندگان او را شناختند و با حمایت و کمک تعدادی از [[بنی تمیم]] که آنان نیز از تعقیب‌کنندگان بودند، ضحاک را از کشته شدن رهایی دادند.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۷۷م، ج۳، ص۱۹۷؛ طبری، تاریخ طبری، ۱۳۵۲ش، ص۳۰۵۰- ۳۰۵۱؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۷۳.</ref> | پس ضحاک سوار بر اسب شد و از صحنه نبرد گریخت. پانزده نفر از [[لشکر عمر سعد]] به تعقیبش پرداختند تا اینکه ضحاک به دهکده‌ای نزدیک ساحل [[فرات]] رسید و آنجا توقف کرد. [[کثیر بن عبدالله شعبی]] و [[ایوب بن مشرح حیوانی]] و [[قیس بن عبدالله صایدی]] از تعقیب‌کنندگان او را شناختند و با حمایت و کمک تعدادی از [[بنی تمیم]] که آنان نیز از تعقیب‌کنندگان بودند، ضحاک را از کشته شدن رهایی دادند.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۷۷م، ج۳، ص۱۹۷؛ طبری، تاریخ طبری، ۱۳۵۲ش، ص۳۰۵۰- ۳۰۵۱؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۷۳.</ref> | ||