اهل حق: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
(درج الگوی درجه بندی) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''أهلِ حَقّ''' یا یارسایان عنوان پیروان طریقتی مذهبی ـ [[عرفان|عرفانی]] است با آداب و متون مذهبی خاص خود و دارای بعضی اعتقادات که در مواردی با [[اسلام]] مطابقت ندارد. این آیین که در میان طوایف [[کرد|کُرد]]، [[لر|لُر]] و [[ترک|تُرک]]زبان پیروان بسیار دارد، در بستری اسلامی رشد کرده و در عین حال، به سبب [[غلو]] در حق حضرت [[علی (ع)]] با سایر فرق غالی [[شیعه]] قرابت دارد، اما با این همه، بعضی از مبادی آن را می‌توان در اعتقادات و سنت‌های فکری و فرهنگ عامه مردمان ساکن غرب ایران جست‌وجو کرد و رگه‌هایی از اعتقادات ایرانی پیش از اسلام را نیز در آن یافت. | '''أهلِ حَقّ''' یا یارسایان عنوان پیروان طریقتی مذهبی ـ [[عرفان|عرفانی]] است با آداب و متون مذهبی خاص خود و دارای بعضی اعتقادات که در مواردی با [[اسلام]] مطابقت ندارد. این آیین که در میان طوایف [[کرد|کُرد]]، [[لر|لُر]] و [[ترک|تُرک]]زبان پیروان بسیار دارد، در بستری اسلامی رشد کرده و در عین حال، به سبب [[غلو]] در حق حضرت [[علی (ع)]] با سایر فرق غالی [[شیعه]] قرابت دارد، اما با این همه، بعضی از مبادی آن را می‌توان در اعتقادات و سنت‌های فکری و فرهنگ عامه مردمان ساکن غرب ایران جست‌وجو کرد و رگه‌هایی از اعتقادات ایرانی پیش از اسلام را نیز در آن یافت. | ||
یارسایان [[ایران]]، اکثرا در [[کرمانشاه]]، [[لرستان]]، [[آذربایجان شرقی]]، [[زنجان]]، [[همدان]]، [[تهران]] و [[خراسان]] حضور دارند. در خارج از ایران، در کشورهایی مانند [[ترکیه]]، [[عراق]]، [[آلبانی]]، [[افغانستان]] و [[سوریه]] زندگی می‌کنند. آثار آنان به زبان‌های [[کردی]]، [[لری]] و [[ترکی]] نوشته شده، اما آنچه برای همه آنان حجت است آثار کردی است و آثار لری و ترکی در میان اهالی همان زبانها کاربرد دارند. | |||
آنان به نوعی [[تناسخ]] معتقدند و باور دارند که [[خدا]] در بشر ظهور می‌کند. [[علی]](ع) محل بروز [[ذات خدا|ذات الهی]] و [[حضرت محمد|محمد]](ص) مظهر [[صفات الهی]] است. مکان مقدس آن‌ها [[پردیور]] نام دارد که آن را هم‌رتبه [[کعبه]] می‌دانند. [[سرسپردگی]]، برگزاری مراسم در [[جمخانه]]، [[روزه غار]]، حرمت تراشیدن شارِب (سبیل)، اعتقاد به [[نذر]] و نیاز، برپایی آتش سر قبر میت در اولین شب درگذشتش و... از احکام و آداب ویژه آنان است. همچنین پاکی، راستی، نیستی و ردا، اصول چهارگانه اخلاقی آن‌ها است. | آنان به نوعی [[تناسخ]] معتقدند و باور دارند که [[خدا]] در بشر ظهور می‌کند. [[علی]](ع) محل بروز [[ذات خدا|ذات الهی]] و [[حضرت محمد|محمد]](ص) مظهر [[صفات الهی]] است. مکان مقدس آن‌ها [[پردیور]] نام دارد که آن را هم‌رتبه [[کعبه]] می‌دانند. [[سرسپردگی]]، برگزاری مراسم در [[جمخانه]]، [[روزه غار]]، حرمت تراشیدن شارِب (سبیل)، اعتقاد به [[نذر]] و نیاز، برپایی آتش سر قبر میت در اولین شب درگذشتش و... از احکام و آداب ویژه آنان است. همچنین پاکی، راستی، نیستی و ردا، اصول چهارگانه اخلاقی آن‌ها است. | ||