کاربر ناشناس
حبشه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←امارت اوفات
imported>Mgolpayegani جز (←امارت های اسلامی) |
imported>Mgolpayegani جز (←امارت اوفات) |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
==امارت اوفات== | ==امارت اوفات== | ||
در بین امارات هفت‌گانه مسلمانان، [[امارت اوفات]] از دیگر امارات نیرومندتر بود و از این‌رو توانست خود را از تبعیت پادشاه حبشه رها سازد و دین اسلام را تا [[بندر زیلع]] در ساحل [[خلیج عدن]] توسعه دهد. به طور كلى كانون گسترش [[اسلام]] در حبشه، اوفات بود. <ref>الموسوعة العربیة، | در بین امارات هفت‌گانه مسلمانان، [[امارت اوفات]] از دیگر امارات نیرومندتر بود و از این‌رو توانست خود را از تبعیت پادشاه حبشه رها سازد و دین اسلام را تا [[بندر زیلع]] در ساحل [[خلیج عدن]] توسعه دهد. به طور كلى كانون گسترش [[اسلام]] در حبشه، اوفات بود.<ref>الموسوعة العربیة، ج1، ص359.</ref> | ||
===درگیرى میان اوفات و حكومت حبشه=== | ===درگیرى میان اوفات و حكومت حبشه=== | ||
وقتى حكومت حبشه به | وقتى حكومت حبشه به سلیمانی‌ها رسید، درگیرى میان اوفات و حكومت حبشه آغاز شد كه چند قرن طول كشید. مهم‌ترین نبرد میان آنها، جنگ نجاشى <ref>پادشاه حبشه، معروف به عمدة صهیون، 713ـ 745/ 1313ـ1344</ref> و [[حق‌الدین اول]] (سلطان اوفات) بود. پس از حق‌الدین، برادرانش (صبرالدین و جلال‌الدین) با دیگر امارات مسلمانان متحد شدند، ولى پیروزى با نجاشى بود كه شهرهاى اسلامى را غارت كرد و مساجد آنان را آتش زد. | ||
===حق‌الدین دوم=== | ===حق‌الدین دوم=== | ||
[[حق‌الدین دوم]]، براى انتقام‌گیرى، با دیگر | [[حق‌الدین دوم]]، براى انتقام‌گیرى، با دیگر امارتهاى اسلامى هم پیمان شد و آنان توانستند سپاه شاه حبشه را شكست دهند. پس از كشته شدن حق‌الدین دوم، برادرش سعدالدین ابوالبركات توانست پادشاه حبشه را شكست دهد. وى در 818/ 1415 كشته شد و بدین ترتیب سلطنت اوفات خاتمه یافت.<ref>الموسوعة العربیة، ج1، ص.359</ref> | ||
===تلاش کشیشان=== | ===تلاش کشیشان=== | ||
در قرن یازدهم/ هفدهم | در قرن یازدهم/ هفدهم كشیشهاى [[كاتولیك]] در صدد برآمدند كیش خود را در آن كشور منتشر كنند، ولى موفق نشدند.<ref>بعلبكى، ج4، ص77.</ref> | ||
=== | ===جنگ‌هاى داخلى=== | ||
پس | پس از قرن یازده، در حبشه، اغلب، جنگ هاى داخلى رخ می‌داد، در قرن سیزدهم/ نوزدهم یكى از سركردگان حبشى، این كشور را متحد كرد و با عنوان تئودور دوم سلطنت نمود (حك:1271ـ1285/ 1855ـ 1868). وى دشمن سرسخت مسلمانان بود و در جنگى با [[بریتانیایی ها]] شكست خورد و خودكشى كرد و پس از یك جنگ داخلى، یوحنا به سلطنت رسید. <ref>حك: 1289ـ1036/ 1872ـ 1889؛ الموسوعة العربیة، ج 1، ص 360</ref> | ||
===استقلال اتیوپى=== | ===استقلال اتیوپى=== | ||
در 1302/ 1885 ایتالیایی ها بندر مَصَوَّع را تصرف كردند <ref>قوزى، ص 281</ref> و منلیك دوم در 1306/ 1889 سلطان حبشه شد. در 1314/ 1896، منلیك دوم طى نبردى بر نیروهاى [[ایتالیا]] پیروز شد و با محدود شدن متصرفات ایتالیا بر بخش [[اریتره]] و مناطق شمالى حبشه، كشور مستقل [[اتیوپى]] تشكیل گردید. | در 1302/ 1885 ایتالیایی ها بندر مَصَوَّع را تصرف كردند <ref>قوزى، ص 281</ref> و منلیك دوم در 1306/ 1889 سلطان حبشه شد. در 1314/ 1896، منلیك دوم طى نبردى بر نیروهاى [[ایتالیا]] پیروز شد و با محدود شدن متصرفات ایتالیا بر بخش [[اریتره]] و مناطق شمالى حبشه، كشور مستقل [[اتیوپى]] تشكیل گردید. | ||
===استقلال سایر قسمت هاى حبشه=== | ===استقلال سایر قسمت هاى حبشه=== | ||
سایر قسمتهاى سرزمین حبشه نیز به‌تدریج از [[ایتالیا]]، [[بریتانیا]] و [[فرانسه]] استقلال یافتند: [[سومالى]] در 1339ش/1960، [[جیبوتى]] در 1356ش/ 1977 و [[اریتره]] در 1372ش/ 1993؛ <ref>«الحبشة و امبراطورها»، ص 459ـ 460؛ خوند، ج 1، ص 99؛</ref> | سایر قسمتهاى سرزمین حبشه نیز به‌تدریج از [[ایتالیا]]، [[بریتانیا]] و [[فرانسه]] استقلال یافتند: [[سومالى]] در 1339ش/1960، [[جیبوتى]] در 1356ش/ 1977 و [[اریتره]] در 1372ش/ 1993؛ <ref>«الحبشة و امبراطورها»، ص 459ـ 460؛ خوند، ج 1، ص 99؛</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس|2}} | {{پانویس|2}} | ||